ინტერნაციონალი
გა−იღ−ვი−ძე პრო−ლე−ტა−რო!
ჩვენ−ვე უნ−და მო−ვუ−პო−ვოთ
ჩვენს თავს აწ დრო სა−ნე−ტა−რო!
უნ−და მტე−რი და−ვა−მარ−ცხოთ,
ძალ−მომ−რე−ვი, უ−სა−მართ−ლო!
რა გვაქვს მას−თან ჩვენ სა−ერ−თო,
სა−პირ−ფე−რო ან სა−მად−ლო?
ეს იქ−ნე−ბა სა−ბო−ლო−ო
შე−ტა−კე−ბა... მწა−რე ო−მი!..
და, თუ ვსძლი−ეთ, ჩვენ−თან ერ−თად
გა−ი−ხა−რებს ყვე−ლა ტო−მი.
ეს-ღა მხო−ლოდ დაგვრ−ჩე−ნი−ა!
ა−მით ვფიქ−რობთ თა−ვის დახს−ნას!
გა−უ−მარ−ჯოს მში−ერ მუ−შას,
მის მკლავ−სა და მის მარჯ−ვე−ნას!
სხვა სუყვე−ლა ტყუ−ი−ლი−ა:
ღმერ−თი, მე−ფე, ვინ−მე გმი−რი!..
ძა−ლა ა−რის შე−ერ−თე−ბა -
ერ−თი ლხი−ნი!.. ერ−თი ჭი−რი!..
მსხვერპ−ლი უნ−და დი−ად საქ−მეს,
კავ−ში−რი და შე−ერ−თე−ბა.
სა−ბერ−ველს რომ და−უ−ბერ−ვენ,
რკი−ნა მა−შინ ფო−ლად−დე−ბა.
ჩვენც დავჰ−ბე−როთ, თავს ნუ ვზო−გავთ!
სა−ბო−ლო−ო მწა−რე ო−მი!...
მხო−ლოდ ჩვე−ნის გა−მარჯ−ვე−ბით
გა−ი−ხა−რებს ყვე−ლა ტო−მი.
მოც−ლილ ხალ−ხის მუქ−თა−ხო−რას,
ამ ქვეყ−ნად რომ და−წან−წა−ლებს,
ნა−მუ−შე−ვარს სტა−ცებს ღა−რიბს
და უ−კი−დებს გულ−ში ა−ლებს,
უნ−და დავს−ცეთ თავ−ზე მე−ხი,
გა−ურ−ჯე−ლად ვინც ნე−ტა−რებს!...
გა−უ−მარ−ჯოს მხო−ლოდ შრო−მას,
მუ−შებ−სა და პრო−ლე−ტა−რებს!...
ყო−ვე−ლი მხრის მუ−შა ხალ−ხი,
დრო−ა შევკრ−ბეთ, ნუ გვაქვს ში−ში!
უნ−და მედგ−რად მი−ვი−ტა−ნოთ
იმ ჩვენს მტრებ−ზე ი−ე−რი−ში!
ეს იქ−ნე−ბა სა−ბო−ლო−ო
მშრო−მელ ხალ−ხის მწა−რე ო−მი!...
ეს დაგ−ვიხს−ნის მხო−ლოდ და მით
გა−ი−ხა−რებს ყვე−ლა ტო−მი!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
შეეცადეთ, გაიგოთ თქვენი ოჯახის წევრების ემოციები და აჩვენოთ, რომ გესმით მათი გრძნობები.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
თუ დედაენით არ ხარ გაზრდილიიოსებ ნონეშვილი |
 |
ჩემი ვედრებავაჟა–ფშაველა |
 |
მგელი და კრავიაკაკი წერეთელი |
 |
დედა თბილისიმანანა ტონია |
 |
წუხელის ბიჭი დაბადებულაანზორ აბულაშვილი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ტასო და ბაბუელიზბარ გაბუნია |
 |
დათუნიანოდარ დუმბაძე |
 |
დეკემბერიანა ნოდარიძე |
 |
დგება შემოდგომაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ვიდრე დედა გყავსლილი ნუცუბიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
სიკვდილი გმირისავაჟა–ფშაველა |
 |
ტყუილების წვიმაგივი ჭიჭინაძე |
|
ისევ ეფემერაგალაკტიონ ტაბიძე |
|
მეხანძრე სპილომანანა ტონია |
|
ილიას საღამოვაჟა–ფშაველა |
