|
ინტერნაციონალი |
|
გა−იღ−ვი−ძე პრო−ლე−ტა−რო!
ჩვენ−ვე უნ−და მო−ვუ−პო−ვოთ
ჩვენს თავს აწ დრო სა−ნე−ტა−რო!
უნ−და მტე−რი და−ვა−მარ−ცხოთ,
ძალ−მომ−რე−ვი, უ−სა−მართ−ლო!
რა გვაქვს მას−თან ჩვენ სა−ერ−თო,
სა−პირ−ფე−რო ან სა−მად−ლო?
ეს იქ−ნე−ბა სა−ბო−ლო−ო
შე−ტა−კე−ბა... მწა−რე ო−მი!..
და, თუ ვსძლი−ეთ, ჩვენ−თან ერ−თად
გა−ი−ხა−რებს ყვე−ლა ტო−მი.
ეს-ღა მხო−ლოდ დაგვრ−ჩე−ნი−ა!
ა−მით ვფიქ−რობთ თა−ვის დახს−ნას!
გა−უ−მარ−ჯოს მში−ერ მუ−შას,
მის მკლავ−სა და მის მარჯ−ვე−ნას!
სხვა სუყვე−ლა ტყუ−ი−ლი−ა:
ღმერ−თი, მე−ფე, ვინ−მე გმი−რი!..
ძა−ლა ა−რის შე−ერ−თე−ბა -
ერ−თი ლხი−ნი!.. ერ−თი ჭი−რი!..
მსხვერპ−ლი უნ−და დი−ად საქ−მეს,
კავ−ში−რი და შე−ერ−თე−ბა.
სა−ბერ−ველს რომ და−უ−ბერ−ვენ,
რკი−ნა მა−შინ ფო−ლად−დე−ბა.
ჩვენც დავჰ−ბე−როთ, თავს ნუ ვზო−გავთ!
სა−ბო−ლო−ო მწა−რე ო−მი!...
მხო−ლოდ ჩვე−ნის გა−მარჯ−ვე−ბით
გა−ი−ხა−რებს ყვე−ლა ტო−მი.
მოც−ლილ ხალ−ხის მუქ−თა−ხო−რას,
ამ ქვეყ−ნად რომ და−წან−წა−ლებს,
ნა−მუ−შე−ვარს სტა−ცებს ღა−რიბს
და უ−კი−დებს გულ−ში ა−ლებს,
უნ−და დავს−ცეთ თავ−ზე მე−ხი,
გა−ურ−ჯე−ლად ვინც ნე−ტა−რებს!...
გა−უ−მარ−ჯოს მხო−ლოდ შრო−მას,
მუ−შებ−სა და პრო−ლე−ტა−რებს!...
ყო−ვე−ლი მხრის მუ−შა ხალ−ხი,
დრო−ა შევკრ−ბეთ, ნუ გვაქვს ში−ში!
უნ−და მედგ−რად მი−ვი−ტა−ნოთ
იმ ჩვენს მტრებ−ზე ი−ე−რი−ში!
ეს იქ−ნე−ბა სა−ბო−ლო−ო
მშრო−მელ ხალ−ხის მწა−რე ო−მი!...
ეს დაგ−ვიხს−ნის მხო−ლოდ და მით
გა−ი−ხა−რებს ყვე−ლა ტო−მი!
აკაკი წერეთელი 1905
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. | ჩივილი |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
