ხიდო, მოგენდე, ჩამიტყდი

(სიმღერა)

ხი−დო, მო−გენ−დე, ჩა−მი−ტყდი,
წყალს მი−მეც ა−დე−ვე−ბულ−სა.
შორს დამრ−ჩა სატრ−ფო გუ−ლი−სა,
ი−მისთ−ვის და−ფე−თე−ბულ−სა.
ის ჰგო−დებს... ვა−ი ჩემს თავ−სა,
ყვე−ლას−გან გა−მე−ტე−ბულ−სა,
კარ−გის ა−რად−როს მნახ−ველ−სა,
უმ−წე−ოს, გა−რე−ტე−ბულ−სა!
არ იქ−ნა, ვერ მო−ვეს−წა−რი
მე საქ−მეს გა−კე−თე−ბულ−სა.

გავხ−დი მდი−ნა−რის სათ−რევ−ლად,
მის ლა−მის და−სა−ლა−მა−და.

ან სატრ−ფოს რა−ღა ვუშ−ვე−ლო,
ვი−ცი, რომ ა−რის ა−ვა−და.
წამ−ლე−ბი უნ−და, ე−ქი−მი,
რო−დი მორ−ჩე−ბა თა−ვა−და!
შა−ვად და−ვი−წყე ცხოვ−რე−ბა
და მი−თავ−დე−ბა შა−ვა−და.

ვაჰ, ხი−დო, ხი−დო, რა გი−თხრა,
უგ−ნუ−რის ხე−ლით ნა−გე−ბო!
ვაჰ, სატრ−ფოვ, ობ−ლად შთე−ნი−ლო,
სა−მო−თხის მსგავ−სო თვა−ლე−ბო,
ვერ შევხვ−დით ერთი-მეორეს,
მკვდა−რი ვე−ღა−რას გარ−გე−ბო!
ვაჟა–ფშაველა 1908 წ.

რა ასაკის ბავშვისთვისაა ეს ლექსი საინტერესო?

ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის.

ჩივილი

ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები

ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!

დაამატე ნახატი

იმისთვის რომ შეძლოთ ამ ლექსის თემაზე შექმნილი თქვენი ნახატის დამატება, ჩვენს საიტზე უნდა გქონდეთ გახსნილი ანგარიში. ამისათვის უნდა გაიაროთ რეგისტრაცია.