იერი

ი−ყო დი−ლა მშვე−ნი−ე−რი
დი−ლა ფე−რა−დი,
მაგ−რამ უ−ცებ წა−მო−ვი−და
ცა−ი−ე−რა−დი.

ა−სე ი−ყო შე−ნი დი−ლაც
ბე−დის−წე−რამ−დი.
სა−ნამ ყოფ−ნის არ დაგკ−რავ−და
ცა−ი−ე−რა−დი.

რომ ი−ჭე−ქა, გზა დაყ−რუვ−და
სერით-სერამდი,
და მა−ი−სის წა−მო−ვი−და
ცა−ი−ე−რა−დი.

ეჰ, წა−მო−დი, ჩე−მო წვი−მავ,
მგო−ნი, მე−ღირ−სა
მოთ−მი−ნე−ბით მეგრძ−ნო რისხ−ვა
შე−ნი მე−ხი−სა.

რომ შენს ღელ−ვას შე−უ−ერთ−დეს
ლურ−ჯი მე−რა−ნი,
ცა−ი−ე−რადს ჩე−მი ჩან−გის
ცა−ი−ე−რა−დი.

ი−ყოს ქრო−ლა მა−რა−დი−სი,
მაგ−რამ ვერ−რა−თი
ვერ და−ა−ცხროს დრო−თა ჩვენ−თა
ცა−ი−ე−რა−დი.
გალაკტიონ ტაბიძე 1915

რა ასაკის ბავშვისთვისაა ეს ლექსი საინტერესო?

ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის.

ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები

ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!

დაამატე ნახატი

იმისთვის რომ შეძლოთ ამ ლექსის თემაზე შექმნილი თქვენი ნახატის დამატება, ჩვენს საიტზე უნდა გქონდეთ გახსნილი ანგარიში. ამისათვის უნდა გაიაროთ რეგისტრაცია.