ეს მშობლიური ქარია
შავ−მა ნისლ−მა და−ნის−ლა
მთე−ბი და−ღეს−ტა−ნი−სა,
ა−ი−მართ−ნენ კოშ−კე−ბი
ცი−სა და ნეს−ტა−ნი−სა.
გახ−სოვს? ტო−ტი ქა−რი−სა
ა−ქა−ნებ−და მთვა−რე−სა...
“ნე−ტა ახ−ლა სა−და ხარ
და რო−მელ−სა მხარესა”.
მგლო−ვი−ა−რე ბინ−დე−ბით
ი−ბუ−რე−ბა ყვა−რე−ლი,
ვა−ზით და სი−მინ−დე−ბით
მი−დის გზა საყვა−რე−ლი:
ჩანს შო−რე−ულ ჩრდი−ლე−ბის
კი−დე−ებ−ზე მონ−თე−ბა
და ომ−გა−დახ−დი−ლე−ბის
ოხვ−რა მო−მა−გონ−დე−ბა.
შავ−მა ნისლ−მა და−ნის−ლა
მთე−ბი და−ღეს−ტა−ნი−სა,
ე−ცე−მი−ან კოშ−კე−ბი
ცი−სა და ნეს−ტა−ნი−სა.
II
ეს მშობ−ლი−უ−რი ქა−რი−ა.
ეს სო−ფე−ლი−ა მძი−ნა−რე.
არ ვი−ცი, რად მი−ხა−რი−ა:
ვა−ზი, ყა−ნე−ბი, მდი−ნა−რე.
დღემ ნის−ლი შე−მო−იხ−ვი−ა,
გზაც სი−ა−რულ−მა და−ლი−ა,
ის - ძვე−ლისძ−ვე−ლი ცი−ხე−ა,
იქ კი−დევ წინანდა−ლი−ა.
წი−ნან−დალს ვა−ზი ამშ−ვე−ნებს,
ახ−მე−ტას - ვაშ−ლი წი−თე−ლი.
რო−გორ რთავს, რო−გორ ა−შე−ნებს
ა−კი−დო−ე−ბის მკი−დე−ლი.
იქ ტყე−ა მთვა−რით ქსო−ვი−ლი,
ვით ლო−ენგ−რი−ნეს სიზმ−რი,
ლაჟ−ვარ−დით გა−და−თო−ვი−ლი
და ვერ−ცხლით ნა−თი−ლის−მა−რი.
III
შუ−ქი გა−ი−შა−ლა,
წყა−ლი და−ი−ფე−რა,
სი−ო და−ი−ბე−რა,
ჩა−ლა გაიჩა−ლა,
სიზ−მარს ა−ბა−რი−ა
ვე−ლი შე−ნა−ფე−რი...
ახ−ლა ყვე−ლა−ფე−რი
ოქ−როს ზღა−პა−რი−ა.
არც ხმა, არც ჩურ−ჩუ−ლი,
ბი−ნა - მი−ნაგ−ნე−ბი,
თვა−ლებ−და−ლურ−ჯუ−ლი
თრთი−ან ი−ალქ−ნე−ბი.
ძი−ლი მე−გო−ნე−ბა:
უ−ცებ ქა−ო−სი−დან
მთვა−რემ ა−მო−ზი−და
ლურ−ჯი მო−გო−ნე−ბა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
იცოდეთ როდის უნდა მიაჩვიოთ ბავშვი ქოთანში მოსაქმებას
ბავშვი მზადაა ქოთნის გამოსაყენებლად თუკი: ის გრძნობს იმას, რომ დროა მოისაქმოს და ითხოვს პამპერსის გამოცვლას.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მერიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
მავნებლებიმანანა ტონია |
 |
სალაღობოლადო ასათიანი |
 |
სად არის სათვალე?იულან ტუვიმი |
 |
ილიას საღამოვაჟა–ფშაველა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ზოოპარკიმორის ფოცხიშვილი |
|
ფშავლის სიმღერავაჟა–ფშაველა |
 |
ზრდილობიანიიოსებ ციცქიშვილი |
 |
ბავშვის თვალებილუარა ჭანტურია |
 |
ანას გასაჭირივასილ გულეური |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
მშობლიურო ჩემო მიწავ!გალაკტიონ ტაბიძე |
|
ქებათა ქება ნიკორწმინდასგალაკტიონ ტაბიძე |
|
გეტერაგალაკტიონ ტაბიძე |
|
სიკვდილი გმირისავაჟა–ფშაველა |
|
კლდე და მდინარევაჟა–ფშაველა |
