მუდარა

მზე−ო, მისდიხარ-მოსდიხარ,
ცით მი−წის მა−ნა−თო−ბე−ლი,
რით არ მოგ−წყინ−და სი−ნათ−ლე,
სიბ−ნე−ლის და−მამ−ხო−ბე−ლი?
ერ−თხელ მკვდარ−თა−დაც ა−მო−დი,
ცივ−თა სა−მა−რეთ ცა−ზე−და;
მად−ლი−ა, ა−და−მის ძე−თა
ნათ−ლად და−ად−გე თავ−ზე−და.
მკვდარს მინ−და შე−ნი სი−ნათ−ლე,
ცო−ცხალს სი−ცო−ცხლე მკმა−რი−ა,
ტრფო−ბით ავ−სი−ლის გუ−ლისთ−ვის
ცა ღრუბ−ლი−ა−ნიც და−რი−ა.
თა−ვი−სი მზე მყავს ცო−ცხალსა,
თუ არ გჯობს, ა−რა მდა−რი−ა...
მა−შინ მი−ნა−თე, ტი−ა−ლო,
რო−ცა ვიქ−ნე−ბი მკვდა−რი−ა;
გულს გრძნო−ბა ა−ღარ შა−ეძ−ლოს,
თან ტკბი−ლი, თა−ნაც მწა−რი−ა,
უ−აზ−როდ, უ−სიყ−ვა−რუ−ლოდ
ჰლპე−ბო−დეს, რო−გორც ჩვა−რი−ა.
მა−შინ გა−მათ−ბე, ტი−ა−ლო,
მა−დი−ნე ცრემ−ლის ღვა−რი−ა
და მაგრძ−ნო−ბი−ნე თუნდ ერთ წამს,
სიყ−ვა−რუ−ლი−სა ძა−ლი−ა.
თუ მზე ხარ, მა−შინ მიმ−ზე−ვე,
მიშ−ვე−ლე, შე−მიბ−რა−ლი−ა!
ვაჟა–ფშაველა 1889 წ.

რა ასაკის ბავშვისთვისაა ეს ლექსი საინტერესო?

ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის.

ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები

ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!

დაამატე ნახატი

იმისთვის რომ შეძლოთ ამ ლექსის თემაზე შექმნილი თქვენი ნახატის დამატება, ჩვენს საიტზე უნდა გქონდეთ გახსნილი ანგარიში. ამისათვის უნდა გაიაროთ რეგისტრაცია.