დე−და მუ−დამ მი−მე−ო−რებს:
"ის−წავ−ლე−ო კარ−გად,
უ−ცო−დინ−რე−ბი ა−წევ−სო
ამ ქვე−ყა−ნას ბარ−გად".

მეც მთე−ლი დღე გაშ−ლილ წიგ−ნებს
და−ვუჯ−დე−ბი უხ−მოდ,
ჰო−და, ყვე−ლას ჰგონია,რომ
მთელ დღეს სწავ−ლას ვუთ−მობ.

თუმ−ცა მხო−ლოდ ერ−თი აზ−რი
მიტ−რი−ა−ლებს თავ−ში:
ფეხ−ბურთს რო−დის ვი−თა−მა−შებ,
გოლს გა−ვი−ტან კარ−ში.

თა−მა−შისთ−ვის სწავ−ლის შემ−დეგ
ა−რის უკ−ვე გვი−ან,
მე ხომ წიგ−ნე−ბის წა−კი−თხვას
ე−ზო მირ−ჩევ−ნი−ა.