რეკა
დაუგდეთ როდესმე ყური ლიტანიის რეკას!
ქრისტე! - დაიგრიალებს ერთი ზარი.
აღსდგა! - მიაძახებს მეორე.
ქრისტე აღსდგა! - გუგუნებს მესამე.
ჭეშმარიტად აღსდგა! - უპასუხებს მეოთხე.
კი-კი-კი-კი.
კი-კი-კი-კი, - წრიპინებენ პატარა ზარები.
მე აღვსდგები! - მოისმის შეუწყვეტელ რეკაში წელში გატეხილის, მაგრამ მოიმედე ადამიანის ხმა.
შენ აღსდგები! - უძახის ვიღაცა დაკარგულს იმედს, ნუგეშს, სიყვარულს.
მე აღვსდგები!
შენ აღსდგები!
კი-კი-კი-კი.
რის და ვის სახელს არ გაიგონებთ ამ რეკაში?!
ოცი წელიწადია ყურს ვუგდებ ამ რეკას. ველი, ვუცდი ერთს სახელს, რომ დავიძახო: ჭეშმარიტად! ხმა კი არ ამოვა მაშინ ყელიდან, არამედ ნიშნად სიხარულისა ფეხ-წითელა თეთრი მტრედი მოფრინდება გაპობილ მკერდიდან.
მოთმინებიდან გამოსული მე თვით ვიძახი: „საქართველო აღსდგება!“ ვცდილობ იერიქონის საყვირს გადავაჭარბო.
დიდი და პატარა ზარები გუგუნებენ, გრიალებენ და წიწინებენ:
ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად!
კი-კი-კი-კი.
კი-კი-კი-კი!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს $work_type საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს $work_type საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ყოველ საღამოს სადილზე შეკარით „მადლიერების წრე“
რიგრიგობით ისაუბრეთ სხვადასხვა ადამიანებზე, რომლებიც გულუხვნი და კეთილგანწყობილნი იყვნენ თითოეული თქვენგანის მიმართ იმ დღეს. თან, ამ „წრეს“ თქვენვე მოუფიქრეთ სახელი. შეიძლება უცნაურად ჟღერდეს, მაგრამ ძალიან სასარგებლოა.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
