-ერ−თი, ო−რი... ლე−ლი,
მო−მე შე−ნი ხე−ლი.
სა−მი, ო−თხი, ხუ−თი,
მო−მი−გო−რე ბურ−თი.
-ა−ქეთ მო−დი, მა−შო,
ლახ−ტი ვითამა−შოთ.
-ლი−კა, მგო−ნი, გვი−ჯობს
ერ−თად ვი−ვარ−ჯი−შოთ.
-ა−ბა, გავხს−ნათ წარ−ბი,
ა−ბა, გავხს−ნათ სა−ხე,
ყვე−ლამ თქვე−ნი მარჯ−ვე−ნა
ხე−ლი და−მა−ნა−ხეთ!
მკვირ−ცხლად, სულ არ გვიხ−დე−ბა
ზო−ზი−ნი და დარ−ცხვე−ნა,
ა−ნი, ხე−ლი მე−ო−რე
რო−მე−ლი−ა? - მარ−ცხე−ნა!
-ექვ−სი, შვი−დი... კარ−გი−ა!
ვინ თქვა ჩვე−ნი დაღ−ლა?
და−მა−ნა−ხეთ ღი−მი−ლი,
ხე−ლე−ბი სად? - მაღ−ლა!
-ა−ბა, ვინ არ მაჩ−ვე−ნა:
მარჯ−ვე−ნა! მარ−ცხე−ნა!
მარ−ცხე−ნა! მარჯ−ვე−ნა!
წინმკ−ლა−ვი და განმკ−ლა−ვი,
არ მოდ−რი−კოთ მუხ−ლი,
შე−მო−ვიდ−გათ დო−ინ−ჯი,
ვითვ−ლი: რვა, ცხრა... ბუქ−ნი!
კან−ფე−ტე−ბი დამ−ჯერს,
ბუქ−ნი კი−დევ ცხრა−ჯერ!
ყო−ჩაღ ნუკ−რი, ლი−ლე,
ე−ლე−ნე და ი−ავ,
ა−ბა, სწორ−დით! ად−გილ−ზე
ნა−ბი−ჯით ი−ა−არ!..
მო−ე−ფი−ნა ჩვენ ფანჯ−რებს
ოქ−როს ა−თი−ნა−თი,
თა−ვი−სუფ−ლად! ვარ−ჯი−ში
და−ვამ−თავ−რეთ!.. ა−თი!