მამ−ლის ყი−ვი−ლით და−ი−წყო
ნა−თე−ლი დი−ლა სო−ფელ−ში,
მზის სხივს ა−ასწ−რო ბე−ბი−ამ,
უკ−ვე წა−სუ−ლა ბო−სელ−ში.

ლაჟვარდი ცისკ−რის კი−დე−ზე
ა−თასფ−რად გა−და−ხა−ტუ−ლა,
ბო−სელ−ში ბე−ბოს ე−ლი−ან
შვე−ლი−ა და ხბო-ხატულა.

რიჟრაჟზე ძილ-ღვიძილში ვარ,
მაგ−რამ ვერ დავთ−მე სა−წო−ლი,
ხა−ტუ−ლამ გა−მი−ნა−წი−ლა
ა−ხა−ლი რძე და მაწონი.

ყველა დამჯ−და−რა სა−უზ−მედ,
მხო−ლოდ მარ−ტო მე მე−ლი−ან
ა−ხა−ლი რძე და ყვე−ლისთ−ვის
მად−ლო−ბა ჩე−მო შვე−ლი−ა.