-ახ−ლა ვის ამ−ბავს ჰყვე−ბი,
ზღაპარელა-ზღაპარო?
გვიხ−მე, შე−მოგ−ვა−ტა−რე
ჯა−დოს−ნუ−რი სამ−ყა−რო.
-მე ფიფ−ქი−ას წიგ−ნი ვარ!
მე წი−ქა−რას მო−ვიხ−მობ!
მე კი ხუთ−კუნ−ჭუ−ლას და
კომბ−ლეს ზღაპ−რებს მო−გი−თხრობთ!
მე დე−ვებ−ზე გი−ამ−ბობთ,-
ზღაპ−რულ გო−ლი−ა−თებ−ზე,
მე ჯა−დოს−ნურ ფას−კუნჯ−ზე,
მე კი ოქ−როს ბა−ტებ−ზე...
დე−ვი−სა შე−ე−შინ−და
შენს პა−ტა−რა ძა−მი−კოს?
ეს ხომ ცხად−ში არ ხდე−ბა,
ი−ყო და თან არც ი−ყო!