სწავ−ლის და−წყე−ბას ე−ლის
მა−მუ−ლის მთა და ბა−რი,
სკო−ლის−კენ მო−იჩ−ქა−რის
ბავშ−ვი, კა−ცი თუ ქა−ლი.

ჰა, სა−სექ−ტემბ−როდ რე−კავს
დღეს ხმაწკ−რი−ა−ლა ზა−რი,
ეს ჩვე−ნი კოხ−ტა სკო−ლა,
ცოდ−ნის სამ−ჭედ−ლო ა−რი

და მო−ვისწ−რა−ფი თქვენს−კენ
ი−სე, ვით ნიავქა−რი,
ეს მე მო−ვე−დი, ხალხ−ნო!
ფარ−თოდ გა−მი−ღეთ კა−რი.

აქ ჯერ ა−რა−ვინ ი−ცის
ჩე−მი სა−ხე−ლი, გვა−რი,
ვის−წავ−ლი ი−სე, გავხ−დე
კლა−სის და სკო−ლის თვა−ლი.