მუხლუხო
უ−კის−რო და უ−მუხ−ლო,
ხე−ზე ცხოვ−რობს მუხ−ლუ−ხო.
არ სჭირ−დე−ბა ქო−ხი,
ჰყოფ−ნის ფოთ−ლის ნო−ხი. ფა−ცი−ფუ−ცობს, წამ−წუმ
არ წყვეტს პი−რის ცმა−ცუნს.
ხის ტოტს დინ−ჯად პარ−სავს,
კვირტს ჭამს, რო−გორც პრა−სას.
დი−ლი−დან ხეს მუხ−ლუ−ხო
შე−მო−ივ−ლის სულ უხ−მოდ,
მაგ−რამ გა−ნა მარ−ტო
სა−კუ−თარ პირს ატკ−ბობს?
ფოთ−ლით ავ−სებს ხონ−ჩას,
და−ა−პუ−რებს ო−ჯახს.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
შეარჩიეთ შესაფერისი დრო და ადგილი
ისაუბრეთ მნიშვნელოვან საკითხებზე მშვიდ და წყნარ გარემოში, როდესაც ყველა მზად არის საუბრისთვის.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
თამარ მეფესხალხური |
 |
კნიაზ ბარათაევის აზარფეშაზედნიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
ტყეინგა ქორდელი |
 |
ინდაურინუნუ კერესელიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
სამწუხაროდ, სხვა უფრო მცირე ზომის ლექსები ამავეე კატეგორიიდან ვერ მოიძებნა | |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
უფლისციხესთან სისხლისფერი ყაყაჩოს წვეთიმურმან ლებანიძე |
 |
ერთხელც იქნება, მოვკვდებივაჟა–ფშაველა |
 |
ქართველი ქალიაკაკი წერეთელი |
 |
ჩემი ცხენიმაია წიგნაძე |
|
მოლოდინივაჟა–ფშაველა |
