ბუჩ−ქის ძირ−ში ხო−ხო−ბი,
ხორ−ბალს ი−სე კენ−კევ−და,
ვერ გა−ი−გო მე−ლი−ა,
რო−გორ წა−მო−ე−პა−რა.
ის, ის ი−ყო გრძელ−კუ−დამ
მში−ერ−მა და მ−წყურ−ვალ−მა,
რომ ი−ფიქ−რა ხო−ხო−ბის
შეჭმა-შეხრამუნება,
გაი−ფიქ−რა ფრინ−ველ−მა,
გა−ვაბ−რიყ−ვებ მე−ლა−სო,
შეს−თა−ვა−ზა: - ი−ლო−ცე,
უ−მად−ლო−დე ღმერთ−სა−ო.
მე−ლამ რო−ცა და−ი−წყო,
ღმერ−თის ქე−ბა დი−დე−ბა,
გა−უფ−რინ−და ხო−ხო−ბი,
მოჰყ−ვა მოთქ−მა -გო−დე−ბას.