ეს მშობლიური ქარია
შავ−მა ნისლ−მა და−ნის−ლა
მთე−ბი და−ღეს−ტა−ნი−სა,
ა−ი−მართ−ნენ კოშ−კე−ბი
ცი−სა და ნეს−ტა−ნი−სა.
გახ−სოვს? ტო−ტი ქა−რი−სა
ა−ქა−ნებ−და მთვა−რე−სა...
“ნე−ტა ახ−ლა სა−და ხარ
და რო−მელ−სა მხარესა”.
მგლო−ვი−ა−რე ბინ−დე−ბით
ი−ბუ−რე−ბა ყვა−რე−ლი,
ვა−ზით და სი−მინ−დე−ბით
მი−დის გზა საყვა−რე−ლი:
ჩანს შო−რე−ულ ჩრდი−ლე−ბის
კი−დე−ებ−ზე მონ−თე−ბა
და ომ−გა−დახ−დი−ლე−ბის
ოხვ−რა მო−მა−გონ−დე−ბა.
შავ−მა ნისლ−მა და−ნის−ლა
მთე−ბი და−ღეს−ტა−ნი−სა,
ე−ცე−მი−ან კოშ−კე−ბი
ცი−სა და ნეს−ტა−ნი−სა.
II
ეს მშობ−ლი−უ−რი ქა−რი−ა.
ეს სო−ფე−ლი−ა მძი−ნა−რე.
არ ვი−ცი, რად მი−ხა−რი−ა:
ვა−ზი, ყა−ნე−ბი, მდი−ნა−რე.
დღემ ნის−ლი შე−მო−იხ−ვი−ა,
გზაც სი−ა−რულ−მა და−ლი−ა,
ის - ძვე−ლისძ−ვე−ლი ცი−ხე−ა,
იქ კი−დევ წინანდა−ლი−ა.
წი−ნან−დალს ვა−ზი ამშ−ვე−ნებს,
ახ−მე−ტას - ვაშ−ლი წი−თე−ლი.
რო−გორ რთავს, რო−გორ ა−შე−ნებს
ა−კი−დო−ე−ბის მკი−დე−ლი.
იქ ტყე−ა მთვა−რით ქსო−ვი−ლი,
ვით ლო−ენგ−რი−ნეს სიზმ−რი,
ლაჟ−ვარ−დით გა−და−თო−ვი−ლი
და ვერ−ცხლით ნა−თი−ლის−მა−რი.
III
შუ−ქი გა−ი−შა−ლა,
წყა−ლი და−ი−ფე−რა,
სი−ო და−ი−ბე−რა,
ჩა−ლა გაიჩა−ლა,
სიზ−მარს ა−ბა−რი−ა
ვე−ლი შე−ნა−ფე−რი...
ახ−ლა ყვე−ლა−ფე−რი
ოქ−როს ზღა−პა−რი−ა.
არც ხმა, არც ჩურ−ჩუ−ლი,
ბი−ნა - მი−ნაგ−ნე−ბი,
თვა−ლებ−და−ლურ−ჯუ−ლი
თრთი−ან ი−ალქ−ნე−ბი.
ძი−ლი მე−გო−ნე−ბა:
უ−ცებ ქა−ო−სი−დან
მთვა−რემ ა−მო−ზი−და
ლურ−ჯი მო−გო−ნე−ბა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
გამოიყენეთ სტიკერები და ჯილდოები გონივრულად
„თუ თქვენი შვილი ყველა ქმედებაზე ჯილდოს მოლოდინში იქნება, იგი ვერ გაიაზრებს მოქმედებების მიზეზებს - იმას, რომ მან უნდა მიალაგოს სათამაშოები, რადგან ოჯახის წევრებს ისინი ხელს შეუშლის“ - ამბობს ბუსი. საუკეთესო გამოსავალია ჯილდოს დაწესება ცალკეული ქმედებებისთვის, მაგალითად, ძალისხმევისთვის ქოთანში მოსასაქმებლად. თუმცა, ჯილდო არ უნდა ეხებოდეს ხშირ აქტივობებს - ჩაცმას ან კბილების გამოხეხვას.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მე ისეთ ქართველს რა ვუთხრა!მუხრან მაჭავარიანი |
 |
ვაჟა-ფშაველას ნაამბობილადო ასათიანი |
 |
ხმა კატამონთანირაკლი აბაშიძე |
|
სალაღობოლადო ასათიანი |
 |
მირიან ბატონიშვილსბესიკი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
კურდღლის ბაჭიალუარა ჭანტურია |
 |
ბეღურებიცირა ტურაშვილი |
|
ბაბუაჩემილადო ასათიანი |
 |
ნიკოლოზ ბარათაშვილის ნეშტსვაჟა–ფშაველა |
 |
ენძელანანა სამხარაძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ქებათა-ქებააკაკი წერეთელი |
 |
გეტერაგალაკტიონ ტაბიძე |
|
ასპინძალადო ასათიანი |
|
ერეკლეს სიზმარივაჟა–ფშაველა |
 |
ნანაილია ჭავჭავაძე |
