ეს მშობლიური ქარია
შავ−მა ნისლ−მა და−ნის−ლა
მთე−ბი და−ღეს−ტა−ნი−სა,
ა−ი−მართ−ნენ კოშ−კე−ბი
ცი−სა და ნეს−ტა−ნი−სა.
გახ−სოვს? ტო−ტი ქა−რი−სა
ა−ქა−ნებ−და მთვა−რე−სა...
“ნე−ტა ახ−ლა სა−და ხარ
და რო−მელ−სა მხარესა”.
მგლო−ვი−ა−რე ბინ−დე−ბით
ი−ბუ−რე−ბა ყვა−რე−ლი,
ვა−ზით და სი−მინ−დე−ბით
მი−დის გზა საყვა−რე−ლი:
ჩანს შო−რე−ულ ჩრდი−ლე−ბის
კი−დე−ებ−ზე მონ−თე−ბა
და ომ−გა−დახ−დი−ლე−ბის
ოხვ−რა მო−მა−გონ−დე−ბა.
შავ−მა ნისლ−მა და−ნის−ლა
მთე−ბი და−ღეს−ტა−ნი−სა,
ე−ცე−მი−ან კოშ−კე−ბი
ცი−სა და ნეს−ტა−ნი−სა.
II
ეს მშობ−ლი−უ−რი ქა−რი−ა.
ეს სო−ფე−ლი−ა მძი−ნა−რე.
არ ვი−ცი, რად მი−ხა−რი−ა:
ვა−ზი, ყა−ნე−ბი, მდი−ნა−რე.
დღემ ნის−ლი შე−მო−იხ−ვი−ა,
გზაც სი−ა−რულ−მა და−ლი−ა,
ის - ძვე−ლისძ−ვე−ლი ცი−ხე−ა,
იქ კი−დევ წინანდა−ლი−ა.
წი−ნან−დალს ვა−ზი ამშ−ვე−ნებს,
ახ−მე−ტას - ვაშ−ლი წი−თე−ლი.
რო−გორ რთავს, რო−გორ ა−შე−ნებს
ა−კი−დო−ე−ბის მკი−დე−ლი.
იქ ტყე−ა მთვა−რით ქსო−ვი−ლი,
ვით ლო−ენგ−რი−ნეს სიზმ−რი,
ლაჟ−ვარ−დით გა−და−თო−ვი−ლი
და ვერ−ცხლით ნა−თი−ლის−მა−რი.
III
შუ−ქი გა−ი−შა−ლა,
წყა−ლი და−ი−ფე−რა,
სი−ო და−ი−ბე−რა,
ჩა−ლა გაიჩა−ლა,
სიზ−მარს ა−ბა−რი−ა
ვე−ლი შე−ნა−ფე−რი...
ახ−ლა ყვე−ლა−ფე−რი
ოქ−როს ზღა−პა−რი−ა.
არც ხმა, არც ჩურ−ჩუ−ლი,
ბი−ნა - მი−ნაგ−ნე−ბი,
თვა−ლებ−და−ლურ−ჯუ−ლი
თრთი−ან ი−ალქ−ნე−ბი.
ძი−ლი მე−გო−ნე−ბა:
უ−ცებ ქა−ო−სი−დან
მთვა−რემ ა−მო−ზი−და
ლურ−ჯი მო−გო−ნე−ბა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
შეიძლება შეუძლებლად მოგეჩვენოთ, თუმცა, ასე არ არის! შეეცადეთ არ თქვათ "არა" ძალიან ხშირად. ბავშვების გული მგრძნობიარეა და მათთვის ხშირი უარის თქმამ შეიძლება არასრულყოფილების გრძნობა გაუჩინოს. ხშირი „არას“ თქმით ბავშვში მეამბოხე დამოკიდებულება ვითარდება. ეცადეთ უარის თქმის დროს იყოთ ლბომიერი. ახსენით უარის მიზეზი და ბავშვი გაგიგებთ.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
დალი და მანანამანანა ტონია |
 |
გიგივაჟა–ფშაველა |
|
მავნებლებიმანანა ტონია |
 |
სად არის სათვალე?იულან ტუვიმი |
 |
თერძი მელანათია ჯანაშია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
Ზარმაცი ფისონინია კაპანაძე |
 |
ერთმა პატარა ბეღურამნოდარ დუმბაძე |
 |
ცხოველთა ნადიმიცირა ტურაშვილი |
 |
სხივი და წყაროლუარა ჭანტურია |
 |
ყველას რაიმე აქვს სახსოვარიგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
აღვახვამ ქებად ბაგესაბესიკი |
 |
მუშაილია ჭავჭავაძე |
|
დაგვეხმარეთ, ბავშვებო!მანანა ტონია |
 |
მახეში გაბმული ჩიტიაკაკი წერეთელი |
|
იმედი საზიკაულივაჟა–ფშაველა |
