ქარი არხევდა იტალურ შობის ხეს ტრიპოლისში
თოვ−ლით მო−სი−ლი ღა−მე,
მი−წას ე−დე−ბა ცე−ლი -
ფან−ტას−ტი−უ−რი რა−მე...
ღა−მით ფერ−დო−ბებს ფიქ−რის
ეს−ხა ღვა−რი და თქე−ში,
აწ პრო−პე−ლე−რი მიჰქ−რის
და დუ−მი−ლი−ა ტყე−ში.
ა−მო−ზი−დუ−ლო დი−ლა,
მკრთა−ლო დღი−უ−რო მთვა−რე!
ლურ−ჯად ელ−ვა−რებს სი−ლა,
გა−ყი−ნუ−ლი−ა მხა−რე.
მე მეზ−მა−ნე−ბა პალ−მა,
შო−ბის ხე−ებ−ში რგუ−ლი,
ერთ−მა ბო−როტ−მა რკალ−მა
მას−ზე დაჰ−კი−და გუ−ლი.
ი−გი ხე ა−რის თალ−ხის
მწა−რე მი−რო−ნის ცხე−ბა,
მშვი−დო−ბი−ა−ნი ხალ−ხის
მას−ზე ჰკი−დი−ა წყე−ბა.
გა−წყდა მრა−ვა−ლი ტო−მი,
გუ−ლი რკი−ნის და თუ−ჯის,
მო−დის მსოფ−ლი−ო ო−მი
და კა−ნო−ნა−და ქუ−ჩის.
მო−დის მედ−გა−რი გრდემ−ლი
ცე−ცხლით, ტყვი−ით და რღვე−ვით.
ვის არ უგრძვ−ნი−ა ცრემ−ლი
შო−ბის ხე−ე−ბის რხე−ვით?
მი−წა მო−იც−ვა ალ−მა,
თოვ−ლიც მო−ვი−და თეთ−რი.
ფან−ტას−ტი−უ−რი პალ−მა
დგას შემ−კო−ბი−ლი ცხედ−რით.
სუ−ლი ო−მე−ბით ბო−დავს,
სუ−ლი სავ−სე−ა სისხ−ლით,
კაც−თა თვი−თე−ულ ცოდ−ვას
ითვ−ლის თვი−თე−ულ მისხ−ლით.
რა სა−ჭი−რო−ა თალ−ხი,
თუ უ−გუ−ლოდ და ძა−ლად
მშვი−დო−ბი−ა−ნი ხალ−ხი
და−ემს−გავ−სე−ბა ჯა−ლათს?
ვი−საც უ−ნა−ხავს ნის−ლი
და არ ჰქო−ნი−ა სახ−ლი,
მას გუ−ლიდან სჩქეფს სისხ−ლი
და სისხლს უ−ლო−კავს ძაღ−ლი.
გა−ფით−რე−ბუ−ლო დი−ლა,
გა−ფით−რე−ბუ−ლო მთე−ბო,
ცას გა−დას−ცილ−და ლი−ლა
და ნის−ლიანი თე−ბო.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დაგეგმეთ ყოველკვირეული ან ყოველთვიური კინოს საღამო, სადაც ყველა ერთად უყურებთ ფილმს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
თერძი მელანათია ჯანაშია |
 |
მირიან ბატონიშვილსბესიკი |
 |
რთველიმანანა ტონია |
 |
მუშურიაკაკი წერეთელი |
 |
მერიგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
საპნის ბუშტებიმარიჯანი |
 |
თავნება ფისოსოფო გასიტაშვილი |
|
ფოთლებიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ხე დარგემორის ფოცხიშვილი |
 |
დიდი დიასახლისიიოსებ ციცქიშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
მერე რაა, რომ საქართველოაოთარ შალამბერიძე |
 |
მოგონებავაჟა–ფშაველა |
 |
ასპინძალადო ასათიანი |
|
დაგვეხმარეთ, ბავშვებო!მანანა ტონია |
 |
ტყუილების წვიმაგივი ჭიჭინაძე |
