ქალაქისაკენ
სი−ცო−ცხლის ახ−ლო გა−ი−ა−რა წყნა−რად, იდუ−მალ.
ის გა−მო−ვი−და ძლი−ერ ად−რე, ვით სიყ−ვა−რუ−ლი -
მთვა−რი−ან ტყე−ზე მი−დი−ო−და გზა დაც−ვა−რუ−ლი.
ბუ−რი. ოც−ნე−ბას სი−ხა−რუ−ლი გა−დად−ნო−ბი−ა,
გარ−შე−მო ტყე−ა, ზე−ვით ვრცე−ლი ცის ტატ−ნო−ბი−ა.
ყვი−თელ ხა−ზე−ბის სი−ნა−ზე−ში სულ ნე−ლი ქა−რის
ნე−ლი სიგ−რი−ლის მოქ−რო−ლე−ბით მიმოიჩქა−რის.
უ−ცებ გა−მოჩნ−და ქვა−ფე−ნილ−თა და სახლ−თა ლან−დი,
ყვე−ლას მი−ესწ−რო: “ერ−თა−დერ−თი მე დავგ−ვი−ან−დი.
ცხელ−მა ქა−ლა−ქის ქვა−ფე−ნილ−მა მე ვერ მიშ−ვე−ლა,
შუ−ა−დღის მტვერ−ში როს უ−ქუ−დო და ფეხ−შიშ−ვე−ლა
მივ−დი−ო−დი და გამ−წა−რე−ბით ვიმტვ−რევ−დი თი−თებს,
ვინ გა−გი−გო−ნებს, ვინ მოგ−ხე−დავს, ვინ და−გამშ−ვი−დებს.
მა−ინც აღ−მომხ−და: დე−და−მი−წავ, ო, მე−რამ−დე−ნე−ჯერ
უნ−და და−ვემ−ხო, გე−ამ−ბო−რო, რომ ა−სე შემ−ჭერ
ჩემთ−ვის უც−ნობ და მი−უ−ღე−ბელ ცხოვ−რე−ბის ზვავ−ში -
ო−დეს−მე ნა−ზი, ზამ−ბა−ხი−ვით უღ−რუბ−ლო ბავშ−ვი.
ო, მე−რამ−დე−ნედ უნ−და გი−თხრა კი−დევ მად−ლო−ბა
ცისკ−რისთ−ვის, რა−საც დი−ლის ჰქვი−ა მო−სი−ნათ−ლო−ბა;
ი−ა−რე−ბისთ−ვის, ჩემს და−სისხ−ლულ ფეხს რომ აჩ−ნი−ა,
ყვე−ლაფ−რი−სათ−ვის, რაც ა−რა მაქვს, რაც გამაჩ−ნი−ა.
ჩე−მო ძვირ−ფა−სო დე−და−მი−წავ, ძვირ−ფა−სო დე−და,
მხო−ლოდ შვი−ლურ−მა სიყ−ვა−რულ−მა აქ მო−მა−ხე−და.
პირქ−ვე ვემ−ხო−ბი, ვიყ−რი მუხ−ლებს და ა−სე ვამ−ბობ:
გმად−ლობ, დე−დაო, ყვე−ლაფ−რისთ−ვის უ−ზო−მოდ გმად−ლობ.
რომ აშ−რი−ალდ−ნენ ჩონ−გუ−რე−ბი, რო−გორც ტყე−ე−ბი,
მი−ტო−ვე−ბუ−ლი, და−ვი−წყე−ბით სავ−სე ტყე−ე−ბი;
რომ მიჰ−ყავს სიმ−თა ოქ−როს ნა−ვებს სიმ−სუ−ბუ−ქე−ში
ჩა−მა−ვალ მზე−თა ნა−ყო−ფი−ერ მინდვ−რის ნუ−გე−ში.
რად მინ−და, გავყ−ვე შენს ე−თე−რის უ−ბე−ში ტრი−ალს
იქ, სა−დაც ქა−რი თა−ვი−სუ−ფალს მღე−რის ხე−ტი−ალს.
მი−ვალ უც−ნობ და მი−უ−ღე−ბელ ცხოვ−რე−ბის ზღვა−ში,
ო−დეს−მე ნა−ზი, ზამ−ბა−ხი−ვით უღ−რუბ−ლო ბავშ−ვი.”
ბუ−რი. ოც−ნე−ბას სი−ხა−რუ−ლი გა−დად−ნო−ბი−ა,
გარ−შე−მო ტყე−ა, ზე−ვით ვრცე−ლი ცის ტატ−ნო−ბი−ა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
სოფოს ბლოგი - წერილი უკრაინელ დედებს - Лист Українським матерям
ომს გამართლება არ აქვს. ის, დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს. თქვენი და თქვენი შვილების სიცოცხლე ახლა პრიორიტეტია. ისეთი ძლიერები უნდა იყოთ როგორც არასდროს, ისეთი გა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მაღვიძარა მამლაყინწამანანა ტონია |
 |
განთიადიაკაკი წერეთელი |
|
სოფიოს ზღარბებიმანანა ტონია |
 |
მირიან ბატონიშვილსბესიკი |
|
მომჩივანი დათვიმანანა ტონია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
დედიკოს ვფიცავარნოდარ დუმბაძე |
 |
წიწილავაჟა–ფშაველა |
 |
მარიამის ჩივილიაზა მდინარაძე |
 |
კეკე-ბეკესოფო გასიტაშვილი |
 |
ოჰ, ეს ტელევიზორიშოთა ამირანაშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
კავკაზის მთები მაშუკის მთიდგანალექსანდრე ორბელიანი |
|
მე მივხვდი მაგა შენსა ბრალებსაბესიკი |
|
კახეთსვაჟა–ფშაველა |
|
ეკლიანი მეგობარიმანანა ტონია |
|
კატისა და თაგვთა შერიგებამანანა ტონია |
