შენ ზღვის პირად
სხივქ−ვეშ თრთო−და შე−ნი ნა−ზი ტა−ნი
და გფა−რავ−და მწვა−ნე სუ−როს−ფე−რი
ცა−ცხვი−სა და ალ−ვის ხე−ი−ვა−ნი.
შენს ღი−მილ−ში მწუ−ხა−რე−ბის ჩქე−რი
მო−უ−ლოდ−ნელ სიყ−ვა−რუ−ლად ვცა−ნი,
რო−გორც მთვა−რის შუ−ქი ალ−მა−ცე−რი,
რო−გორც სი−ოს უ−ცხო მი−მოხვ−რა−ნი.
ამ ღი−მილ−ში კარ−გი, მშვე−ნი−ე−რი
გა−მოკრ−თო−და სევდა-კაეშანი,
რო−გორც სხივ−ზე ყვა−ვი−ლე−ბის მტვე−რი,
ცისკ−რის ნა−მით თრთოლვილ-განაბანი.
იმ ღი−მილ−ზე, იმ სევ−და−ზე ვმღე−რი,
ბანს მაძ−ლე−ვენ ყვა−ვილ−ნი და მთა−ნი.
მე−რი, ჩე−მო შო−რე−უ−ლო მე−რი,
შენს−კენ მოჰქ−რის ბე−დის ი−ალ−ქა−ნი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
წაახალისეთ ბავშვი, დაწეროს მოთხრობები, ლექსები ან დღიური.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
იქით ნუში, აქეთ ნუში…გალაკტიონ ტაბიძე |
 |
გაზაფხულს ია ამოდისვაჟა–ფშაველა |
 |
ქოლგა-ჯოხიდიანა ღვალაძე |
|
დგება შემოდგომაგალაკტიონ ტაბიძე |
|
ისგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
დედაანა ნოდარიძე |
 |
დაბდურანუნუ ჯანელიძე |
 |
სკოლისაკენმაია წიგნაძე |
 |
კატა და ცელქი თაგუნანათია აბულაძე |
 |
ფანქარიშოთა ამირანაშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
სიკვდილი გმირისავაჟა–ფშაველა |
|
მე და ღამეგალაკტიონ ტაბიძე |
|
ქართველი მერქვასგოჩა ხარანაული |
 |
ზღარბილუარა ჭანტურია |
 |
არაჩვეულებრივი კონცერტიმანანა ტონია |
