ჩემი ქალაქი
ცვა−რიც კი ვარსკვ−ლა−ვად ბრ−წყინ−დე−ბა.
სავ−სე−ა ღი−მი−ლით, სიყ−ვა−რუ−ლით,
სიმ−ღე−რაც ა−რა−ვის ს−წყინ−დე−ბა.
ი−სე−თი ლა−მა−ზი ქა−ლა−ქი−ა,
აქ ყოფ−ნას სა−მო−თხეს ად−რი−ან,
გმი−რე−ბიც იმ−დე−ნი გა−უზრ−დი−ა,
ლო−ცა−ვენ მის კალ−თას, მად−ლი−ანს.
ი−სე−თი ლა−მა−ზი ქა−ლა−ქი−ა,
ი−სე−თი და−ფე−რი−ლი მზის სხი−ვით...
ი−ცა−ნით? ეს ჩე−მი ქა−ლა−ქი−ა, -
ჩე−მი საყ−ვა−რე−ლი თბი−ლი−სი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დაეხმარეთ ბავშვს, ისწავლოს დადებითი რამის თქმა საკუთარ თავზე, როდესაც ბრაზდება.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
სპილოელიზბარ გაბუნია |
 |
ლელას და ნიშა ხარის გაბაასებანოდარ დუმბაძე |
 |
საშობაოედუარდ უგულავა |
 |
უკანასკნელი ლექსიაკაკი წერეთელი |
 |
დედის დარიგებაგიორგი ჭალადიდელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
აჩუმაყვალა მრევლიშვილი |
 |
ღიმილილუარა ჭანტურია |
 |
მე ქართველი ვარფატმან ბოჭორიშვილი |
|
ანბანთქებაელიზბარ გაბუნია |
 |
ნანინანუნუ ჯანელიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
მალე ფერგადაშლილიგალაკტიონ ტაბიძე |
|
მოსვლას აპირებს წვიმაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ბარდნალალადო ასათიანი |
|
ახალი წელილუარა ჭანტურია |
|
ქურდის ქურდინოდარ დუმბაძე |
