kids.ge logo

ასპინძის ომზედ

დავით სარდლისადმი
ფავორიტებში დამატება
ასპინძის მიწა გიწამებს, -
ურგებ არს ჩემგან თქმულები!
რუს-ქართველ-კახნი მოადგნენ
წყურსა, დარაზმულები;
მუნით წყალს ლეკნი რჩეულნი,
დაღისტნის ბიჭად თნულები,
და ოსმალთ რაზმნი ურიცხვად,
მათ-თანვე შენართულები.
ქითი პირი მტკვარისა
და ველნი მეწამულობდეს:
ოსმალთა დელმა-ბინიში
წითელ-ყვითლითა მკულობდეს;
აბჯართა ოქრო და ვეცხლი
ხვანთქრის ხაზინას სძულობდეს;
კვლავ ლეკთა ყაწიმ-შაშხანა
მცირედრე ხვარაზმულობდეს.
რუსნიცა წითელ-მწვანითა
და ლურჯით შეხამდებოდენ:
თითბრის ჩანთანი ბრწყინვიდენ,
ვარსკვლავთა ეგვანებოდენ,
ზარბაზნის გრგვინვა და თოფის
ცის კიდეთ ეუბნებოდენ;
თვით მეფე, ქართველ და კახნი
მის ხალისით ხლდებოდენ.
ვაი! მის დღისა მომხსენმან
ვითარ ვინ რით განვაქიქო?!
ცილი დასდვეს მეფეს რუსთა:
„ჩვენთვის კეთილს არა იქო!“
ღრაფი ჯარით გამობრუნდა, -
მით სახელი ვერა იქო;
სხვა პასუხი არვის მისცა:
„სითაც მოველ, წავალ იქო!“
რა ნახეს ლეკთა და ოსმალთ
რუსისა გამგზავრებანი,
წელ-მაგრად შეხვდათ ნიშანი,
უხდათ დანატრებანი!
დაფ-ზურნა-საყვირს უხშირეს,
შეიქნა საოცრებანი:
ვის ჰქონდის მკლავთა იმედი,
სრულად დაჰკარგეს მცნებანი.
ჭოდ ჰგონეს ლეკ-ოსმანთ
თქვენიცა გაბრუნებანი;
დას-დასად დროშა გაიყვეს,
მცირე ხანს ჰქონდათ ბრჭობანი...
ნაზდი ელდა დაცათ
ქართლ-კახელთ, ექნათ გმობანი:
ვინ ვის უსწრობდა, მორბოდეს...
ვითა ვთქვა მათი მკობანი!
გამოვლეს წყალი ოსმალთა
და აგრევ ლეკთა ყიჟინით;
დელი ბაშ-აღა ლევანდი
სულ ზედ დაესხნეს მიჟინით:
„დაბრუნდით, ნუღარ დასდგებით“, -
ხმა ისმა: - „რას დაგვიჟინით?..“
ერთის ხმა ასად ეგონისთ;
შაშხანა მოსწვიმს ჟიჟინით.
მაშინ გულს დაჰკარ მჯიღვითა
მიწანი შესძრენ რყევითა;
ცხენმან შეგატყო შექშენა,
შემზადა ტანი ნძრევითა;
თვალნი ნაკვერცხლად შეგექმნეს,
შეთდი სისხლ-მორევითა;
ცხვირისა ნესტვთა მოჰქროდენ.
ქარნი ქვეყნისა ნგრევითა.
მედგრად გაქუსლე მიდამო;
თეთრი გეაჯდა რბევასა;
სახლისა შვილნი იხელთენ,
ვინ იყვნენ შენთან ჩვევასა,
ათნი-სამ გინა თუ ოცნი
გისმენდნენ ომსა ძლევასა...
შავ-გულო, სად ხარ, შენ გეტყვი,
ვინ იყვი ჯილდო ძლევასა!
პირველ მიმართე წინ-მბრძოლთა
დელებთა შუბოსანათა.
ხან გთქვიან კაცად, ხან მფრინვლად,
ხან გმირად პილოს ტანათა.
დაჰფრიწენ მათნი წყობანი
ნაზდად, მოკლე ხანათა,
კვლავ ლევანდთ გარდელანაგე,
მისცემდი სისხლის ბანათა.
დელი ლევანდს ჰკრი,
ლევანდი ბაშ-აღას მიუბრუნებდა;
ხმალს განერკვია მაშალა,
ძღარბივით ქურქში ბრუნევდა.
წყურვალე ხმალი დაგერთო,
ცათაცა შეაძრწუნევდა.
თეთრი ტაჭი სისხლითა
შეღებას არა ზრუნევდა.
კვლავ იქით ლეკთა ჩაუხდი,
დამართნი ცისა გრეხანი;
წინა ჩაგისხდნენ დარჩევით
სოქოლ და კატეხანი;
ერთად გამოსქდის ფინდიხი,
ვითა რა მეხის ტეხანი;
გარდაუბრუნენ საფარნი,
მიცათ მართ გატეხანი.
მოღმართ უყივლეთ გაქცეულთ;
იცნეს ხმა, შედგეს შენითა;
ყველაი შენთვი დაბრუნდა,
თუ ვინ სად რბოდა ქშენითა;
გაქცეულთ თათართ ვეღარსით
გაგასწრეს წყალსა ცხენითა;
ხიდის ისარსა მისჯარენ
სუნ-თათარ-ლეკნი რბენითა.
ზოგმან შემართა შიშითა
წყალს გასვლა უფონობითა;
ზოგნი ერთმანერთ ოცდიან,
სრულად მიხდილნი ცნობითა:
არ იცოდიან, რამც ჰქმნიან,
ვერ იყვნენ ჭკუა-ბრძნობითა.
მიდამო ჰკაფდი უწყალოდ;
მჭვრეტნი გაქებდენ მხნობითა
არ მიეც გზანი სავალად,
დენ ისარი საცოცად:
ერთი რა შედგის, უკანა
წყალს გარდააგდის სახოცად.
ძვირად შეექმნათ თავაზი;
მუხლს გეხვეოდნენ საკოცად.
ერთისა უმედოთა
ქართველთ აშოე ას-ოცად.
ხრმალი ჩაგენ მაძღარი,
უბრძანეთ ალაფობანი.
გახდა ზრილი, იპყრობდენ,
ვით ცხოვართ სადმე ჩობანი;
მეურდუთა მოჰყვანდეს
მათნი გმირებთა მჯობანი,
მოლოცევდენ მეფესა,
ეფდა კაცის ძღნობანი.
ასრე გახშირდა ბინიში,
ვით რიყე წითლად მსხდომია:
საათსა ჰყიდდენ ყურუშად,
ფოში რა მოსანდომია?!
რახტები ოქროს ცურვილი
ცხენს ედვათ მოსახდომია,
ტოლომა-ქურქი-კაუხი
ვერ რიცხვით მისახდომია.
ცხენნი მოჰყვანდეს ძვირფასნი,
მისრის ნასყიდი ფლურებით,
წყლის მინაქონთა ვინ რიცხვდა,
მომშთვართა თავ-მოძულებით!
თოფნი და ხმალნი რჩეულნი
ყაწიმ-ძეწკვებით კრულებით.
მაშინ დაგთქოდენ შაირსა
სიბრძნით შემწყობნი მკულებით!



აწ მაშინდელსა აწ მისა რამცა ვითა ვთქვა ფერია:
მახსოვს შესრული ქალაქად, მით ცრემლი თვალთა მერია!
მიჯრით გამოჰკრებს მნახავნი, სწყუროდათ შენი მზერია,
გინიცა დაგნატრიდენ, თუ ვინცა ჰყვანდა მტერია.

ცოტათ ესე ნიშანი და საქმე მით გიყბედია,
რომემცა მიცნა, ვის ვინა შორად გყავ მოამბედია,
დიდგან მახსრვს მე თქვენი იყვენით ყრმად სახედია,
მუნიდგან მოღმართ აქამდის შეგტრფოდის ყოვლთა ბედია.

სახლი გულებთა სავაჭრო, გედგნეს გმირსავებ ტანია,
ნარდიონს ვარჯნი ლვლარჭნილნი, ღულამბრებ ანატანია,
მუნ შუბლის შარავანდობა მზის დისკოთ ნაჭვრეტანია,
რის ცასა ჰფერობდა ცით კრთოდეს ამარტანია.

ორთავე ტოლთა ნარგიზთა შორის ვარსკვლავნი თემობით,
ტოპაზის ღილთა მწყურნებთა ყორანნი ჰსცვიდეს ჩემობით,
შაბარდუხს შური ეპოვნა, მონებდა გუგის მრწებობით,
მით თვალთა ჩემთა ღარიბთა ცრემლი დაჰფრენდენ მდენობით,

მზის სვეტის პინჯთა ნიავნი ტკბილ ბერვით მოაქროლებდის,
მუნ გარე ბროწელისა წყნარ ზღვებთა ზედან მჩინობდის,
ბარაინს მანგნი მოეცვნეს, ბალახშის ღელვით ლხინობდის,
მას გარე აშკი გიშრისა სასუფთეს გულ-მოდგინობდის.

სადაფთა გარე მსხდომელთა აებნეს თეთრნი ალამნი,
ყაფრად შედგმულსა მარმარსა ზე ედგნეს წყლულთა მალმნი,
ალვასა რტონი შეჰფრობდენ, როსტომის განასალამნი,
სამსონის ძალო ხელთაო, ნელსავე ცრემლი მალამნი.

ლომსა გულითა მკერდიცა ცის ლომის დაგეცადა,
ზურგსა მაღნიტნი აღკროდა, ფოლადთა გაეხმადა,
მკერდთა სიმტკიცე ანდამატს თავის-ებრვე დაზადა,
ბეჭთა და წელთა ნაკვეთი ინდ კალამთ შენაზადა.

მათ ქვეშე წვივთა ნაკვეთნი და მუხლთა ასხმულობა,
სიმტკიცე ფერხთა ირმის-ებრ, ბროლ-თლილად თითთა წრთვილობა,
ფრჩხილთა არწივნი ნატრიდეს, აჯითა ჰქონდის ყრილობა,
სულ დიდსა სული გფარვიდა, შვენოდის შენთან ზრდილობა.

ზრდილობად კმარის შეხედვა უსაქმოდ ოდენ სახისა,
სახისა და უსახისა, ვერ ვის-გან დანაზრახისა,
დანაზრახისა თუ სადმე, ბრძენთა საქებად ახისა.
ხისა მუფარახისა, ვაი აწ განალახისა.

მას სურინ, ამად მწყურინ, აგერ სულსა განაკიდეს,
გონდები, აღონდები, ერთსა ორად განაკიდეს,
ვაი ვით არ გხედავ, სით ხარ განსტყორცი, განაკიდეს,
ესრეთ თურე აქვს ყე ყურე სოფლის კვალთა განაკიდეს.

ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!

ავტორის შესახებ

ბესიკის სხვა ლექსები:

სევდის ბაღს
სევდის ბაღს შეველ შენაღონები:
მოკრეფად მსურდა ვარდის კონები. ...
სევდის ლაშქარი
სევდის ლაშქარი შემომიხდება,
სურვილის ცეცხლი მომეკიდება, ...
ამბავს ავწერ ადრინდელსა
ა. ამბავს ავწერ ადრინდელსა,
აღმკულების აღმკობასა, ...
ტანო ტატანო
ტანო ტატანო, გულწამტანო,
უცხოდ მარებო!...
ჭადრაკზედ ზმები
ნიჭად რა კიდარ უკადრად მე ფერხნი შემჰსდგენ ღონითა;
ჟილ ბლაზი ერის მეტ ლიზღვით დამმხედ არ იყოს ჰხსონითა; ...
„პეპლები“
ნახატის ავტორი:
ანასტასია ვასაძე (6 წლის)

დაამატე შენი დახატული კლიპარტი
decoration

ვიდეო ლექსები

ბავშვების მიერ გაცოცხლებული ბესიკის ლექსი „ასპინძის ომზედ“. თუ შენც გაქვს ამ ლექსის ვიდეო, გამოგვიგზავნე და გაუზიარე ის სხვებსაც!

გამოგვიგზავნე შენი ვიდეოც
 

ნახატი ლექსები

ლექსზე „ასპინძის ომზედ“ ბავშვების მიერ შექმნილი ნახატები. თუ შენც გაქვს ამ ლექსის თემაზე რაიმე დახატული, გამოგვიგზავნე და გაუზიარე სხვებს.

გამოგვიგზავნე შენი ვიდეოც
 
Kids.ge-ს რჩევები

მოელოდეთ მეტს თქვენი შვილებისგან

ადამიანებს გააჩნიათ გარკვეული მოლოდინები (სკოლამდელი აღზრდის ჩათვლით). „გვაქვს იმის მოლოდინი, რომ ბავშვები სკოლაში თავად დაისხამენ წყალს, აალაგებენ მაგიდას, დაკიდებენ ქურთუკს - და ისინი ამას აკეთებენ“ - ამბობს ჯენიფერი ზებუკერი, ნიუ-იორკის 92-ე ქუჩაზე არსებული საბავშვო ბაღის მასწავლებელი. „თუმცა, საკლასო ოთახის დატოვების შემდეგ, ისინი ცერა თითს პირში ჩაიდებენ და ჩაჯდებიან საბავშვო ეტლებში“. ამიტომაც გქონდეთ მეტი მოლოდინი, რაც შეესაბამება ბავშვების მაქსიმუმს.

ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი

„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი”   პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...

„კაკტუსი“
ნახატის ავტორი:
ნატალი ცვარიანი (6 წლის)

დაამატე შენი დახატული კლიპარტი
decoration

სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან

დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები

სამწუხაროდ, სხვა ამავე ზომის ლექსები, რომელიც ამავე კატეგორიებშია, ვერ მოიძებნა

უფრო მცირე ზომის ლექსები

ნესტან კუპრავა
პატარა მხატვარი

ნესტან კუპრავა

ნიკამ დახატა მზე,-
დიდი, ჩახჩახა მზე,...
მურმან ლებანიძე
ძველი ქართული ანდაზა

მურმან ლებანიძე

ძველი ქართული ანდაზა
იტყვის: სოფელი დიდია! ...
მანანა კაკაჩია
შეგონება

მანანა კაკაჩია

- დედი, ნახე , ჩვენს კატას
თაგვი დაუჭერია....
ვაჟა–ფშაველა
სიტყვა ეული

ვაჟა–ფშაველა

სიტყვა გადვაგდე ერშია,
სიტყვა, რა სიტყვა? - ეული,...
მაია წიგნაძე
ელენე და პეპელა

მაია წიგნაძე

პეპლებს დასდევს მთელი დღე,
ელენიკო ჭკვიანი,...

უფრო დიდი ზომის ლექსები

ნოდარ დუმბაძე
მანანას წერილი

ნოდარ დუმბაძე

ჩემო კარგო მედიკო,
ჩემო კარგო დაია,...
გალაკტიონ ტაბიძე
მშობლიურო ჩემო მიწავ!

გალაკტიონ ტაბიძე

სამი დიდი ოკეანე
გარე უვლის ნათელ მხარეს, ...
ბესიკი
„ან“-ზე სით მოხვალ

ბესიკი

ათინად სიბრძნის-შემკრები
აზიად ვმგზავრობ არესა; ...
ყველა უფლება დაცულია.
kids.ge © 2011 - 2024