მივალ, გადავკოცნი
ჩემ−სა მთვა−რე−სა,
სი−ტყვებს გა−დავ−ტყორც−ნი
მწარე-მწა−რე−სა.
გიშ−რის კა−კა−ნა−თებს
ნუ ჰფენ ქა−რებ−სა,
ა−სე ნუ ა−ნა−თებ
ჩემს ბნელ ღა−მე−სა.
მი−ვალ, გა−დაგ−კოც−ნი
ჩემ−სა მთვა−რე−სა,
უ−ა−რესს გა−დავ−ტყორც−ნი
სი−ტყვებს მწა−რე−სა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ასწავლეთ მადლიერების გამოხატვა
დაეხმარეთ ბავშვს, ისწავლოს მადლიერების გამოხატვა, რაც აუმჯობესებს განწყობას.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
გოზინაყივახტანგ ძნელაძე |
 |
წიწილავაჟა–ფშაველა |
 |
ჩონგურსნიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
*** (მამას ლურჯი პერანგი წითლად გავაფერადე)ქეთევან კვიტატიანი |
 |
არწივის ბრძანება #1ნოდარ დუმბაძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
მზე მიცქერის ფანჯრიდანმანანა ტონია |
|
გახუმრებაზაქარია შერაზადაშვილი |
 |
ჭიამაიანესტან კუპრავა |
 |
ციცინათელალუარა ჭანტურია |
 |
მამულოხალხური |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
დედა თბილისიმანანა ტონია |
 |
ჰიმნი ქართულ ანბანსგალაკტიონ ტაბიძე |
|
თეონა და ლილიმანანა ტონია |
|
ბურთი და ნიკორანოდარ დუმბაძე |
|
სოფლის დილათინათინ კვირიკაძე |
