მივალ, გადავკოცნი
ჩემ−სა მთვა−რე−სა,
სი−ტყვებს გა−დავ−ტყორც−ნი
მწარე-მწა−რე−სა.
გიშ−რის კა−კა−ნა−თებს
ნუ ჰფენ ქა−რებ−სა,
ა−სე ნუ ა−ნა−თებ
ჩემს ბნელ ღა−მე−სა.
მი−ვალ, გა−დაგ−კოც−ნი
ჩემ−სა მთვა−რე−სა,
უ−ა−რესს გა−დავ−ტყორც−ნი
სი−ტყვებს მწა−რე−სა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
წაახალისეთ ბავშვი, რომ იყოს პასუხისმგებელი
ასწავლეთ ბავშვს, იყოს პასუხისმგებელი თავის ქმედებებზე და მათ შედეგებზე.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
საქართველო - სალოცავი ხატი!ლუარა ჭანტურია |
 |
ჩემი ქალაქიელენე სალარიძე |
 |
ვის რა უყვარსლილი ნუცუბიძე |
|
ნინილუარა ჭანტურია |
 |
მამულიგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
თოვლი და ლევანიმანანა კაკაჩია |
 |
ყურებპანტურა ლიტერატორინუნუ ჯანელიძე |
|
ელვაელენე სალარიძე |
 |
ჩიორახათუნა გულიაშვილი |
|
რატომ?ელენე სალარიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ბუნების გლოვავაჟა–ფშაველა |
|
კლდე და მდინარევაჟა–ფშაველა |
 |
მავნებლებიმანანა ტონია |
 |
ჩემი ცელქი ფისოელიზბარ გაბუნია |
 |
ჩემი ლოცვანიკოლოზ ბარათაშვილი |
