არაგვს
რო გნა−ხე, გა−ვი−ხა−რე−ო,
სრუ−ლი−ად გა−მო−ვიც−ვა−ლე,
წელ−ში−აც ა−ვი−ხა−რე−ო.
რა ლა−მა−ზი−ა, წყე−უ−ლო,
შენთ ზვირთ−თა ლაღ−ნი ჩქე−რა−ნი,
გა−აფთ−რე−ბულ−სა ტალ−ღა−სა
კლდეს რო წა−უვ−ლენ თქე−რა−ნი!
შენ თვალს გა−რი−დებ მა−ში−ნა,
მთე−ბის−კე მწა−დის ცქე−რა−ნი,
უნ−დომ−ლად მა−მინ−დე−ბი−ან
ბედკ−რულს ბედკ−რულ−ნი მღე−რა−ნი.
გუ−ლიც იქ ი−წევს, თვა−ლი−ცა,
იქ რო მა−ღა−ლი მთე−ბი−ა,
ვინც რომ გიჟ−მა−ჟი გაგ−ზარ−და,
ვის ძუ−ძუც პირ−ში გდე−ბი−ა, _
ი−მათ კალ−თა−ზემც მოვკვ−დე−ბი,
მათ ლო−დი გულ−სამც მდე−ბი−ა!
ზა−ფხულ−ში აყ−ვავ−დე−ბი−ან
მკერდ−ნიც კი სა−ლის კლდი−სა−ნი,
ყვა−ვილთ პირს ე−კო−ნე−ბი−ან
ცივ−ნი ნამცვ−რევ−ნი ცი−სა−ნი.
გაჰ−ყუ−ჩე−ბი−ა ნი−ავ−სა
ჯიხ−ვი, ყელ-ყურით ლა−მა−ზი,
ა−ღარ ა−ჩხე−რებს ქვი−შა−თა
კლდით კლდე−ზე მხტო−მი გა−ვა−ზი.
ხან რომ ცა მა−იღ−რუბ−ლე−ბა,
ჩაბ−ნელ−დე−ბი−ან ხე−ვე−ბი,
გაჩნ−დე−ბა მეხ−თა ტკრცი−ა−ლი,
ათრ−თოლ−დე−ბი−ან ხე−ე−ბი,
კლდე−ებ−ზედ და−ი−კე−ცე−ბა
სვავ−თა და არ−წივთ ფრთე−ე−ბი.
თმებს უ−კუ−იყ−რის ნა−კა−დი,
ცი−საკ და−ი−წყებს ცქე−რა−სა,
შაჰ−ყუ−რებს გა−ო−ცე−ბუ−ლი
შა−ვის ღრუბ−ლე−ბის მღე−რა−სა.
რა ყურ−მა უნ−და გა−უძ−ლოს
იმ მთე−ბის გუ−ლის ძგე−რა−სა?!
ხში−რად მო−ხეთ−ქილს წვი−მა−სა
სი−პი−სა აქ−ვის ღა−რე−ბი,
აქა-იქ გა−იმტვ−რე−ვი−ან
პირ−გა−შა−უ−ლი ღვა−რე−ბი.
ი−ზი−დე−ბი−ან შენ−კე−ნა
ის გრძნო−ბი−სა−გან მთვრა−ლე−ბი,
ი−მათ ვე−ღა−რა და−ი−ჭერს,
თუნდ რკი−ნის დახვ−დეს კა−რე−ბი!
ახ−ლა ავ−და−რიც გა−დიყ−რის
და მზეც გა−დივ−ლის გო−რა−სა,
ნაწყვეტ-ნაწყვეტი ნის−ლე−ბი
ხე−ვებ−ში სდგა−მენ გო−რა−სა.
ვე−ღა−რა ჰბედ−ვენ ბე−ჩავ−ნი
მთე−ბისად მე−ხის სრო−ლა−სა,
მაგ−რამ ფიქ−რო−ბენ ვა−ჟა−ნი
სახ−ვა−ლი−ო−დაც ბრძო−ლა−სა!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ასწავლეთ ონლაინ კომუნიკაციის უსაფრთხოება
აუხსენით ბავშვს, როგორ უნდა დაუკავშირდეს ონლაინ უსაფრთხოდ და როგორ უნდა მოერიდოს უცხოებთან კონტაქტს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ეფემერაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
საქართველო ლამაზოანა კალანდაძე |
 |
რთველირაფიელ ერისთავი |
 |
ჭაღარააკაკი წერეთელი |
 |
მთათ მითხრეს...ვაჟა–ფშაველა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ფიქრნი მტკვრის პირასნიკოლოზ ბარათაშვილი |
|
ნუგეში მგოსნისავაჟა–ფშაველა |
 |
რეზის საახალწლო ლექსიელენე სალარიძე |
 |
უგულო ქარილუარა ჭანტურია |
|
რატომ?ელენე სალარიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
დამნაშავე ბურთიმანანა ტონია |
|
არაჩვეულებრივი კონცერტიმანანა ტონია |
|
მხედართა ძველი სიმღერავაჟა–ფშაველა |
|
ჰიმნი ქართულ ანბანსგალაკტიონ ტაბიძე |
|
ჩიტი-ჩიორავაჟა–ფშაველა |
