წუხელის ბიჭი დაბადებულა
გა−და−ჭარ−ბე−ბად თუ არ ჩა−მითვ−ლით,
ი−სე−თი ბი−ჭი და−ბა−დე−ბუ−ლა,
და−ურქ−მე−ვი−ათ თურ−მე და−ვი−თი!
წუ−ხე−ლის ბი−ჭი და−ბა−დე−ბუ−ლა,
და−ურქ−მე−ვი−ათ ი−მისთ−ვის - ცოტ−ნე,
შენ - ორ−გუ−ლო−ბავ, ა−ბა გა−ბე−დე
და გუ−ლი ჩვე−ნი ი−სე−ვე კორტ−ნე.
წუ−ხე−ლის შო−თაც და−ბა−დე−ბუ−ლა,
და−ბა−დე−ბუ−ლა თურ−მე დე−მეტ−რე,
გან−გე−ბავ, ჩვე−ნი სა−ქართ−ვე−ლოსთ−ვის
რა სი−ხა−რუ−ლი გა−მო−ი−მე−ტე!
წუ−ხელ ცის კა−რი ცხრა−ვე გა−ა−ღო
ყვე−ლა გმირ−მა და თავ−და−დე−ბულ−მა,
და−ბა−დე−ბუ−ლა თურ−მე ვახ−ტან−გი,
წუ−ხელ დე−მეტ−რე და−ბა−დე−ბუ−ლა.
სა−ქართ−ვე−ლოს ცა, ი−სეც მა−ღა−ლი,
უფ−რო−რე მე−ტად ა−მაღ−ლე−ბუ−ლა,
და−ბა−დე−ბუ−ლა მთვარე-გიორგი,
თურ−მე ი−ლი−ა და−ბა−დე−ბუ−ლა!
წუ−ხე−ლის მტე−რი - ერთ−პი−რად ჩვე−ნი
მოს−პო−ბის მდო−მი - და−დარ−დე−ბუ−ლა;
და−ბა−დე−ბუ−ლა თურ−მე სულ−ხა−ნი,
გრი−გოლ ხანძ−თე−ლი და−ბა−დე−ბუ−ლა.
და−ბა−დე−ბუ−ლა ბი−ჭი პა−ა−ტა.
გა−თე−ნე−ბუ−ლა წუ−ხე−ლის თეთ−რად:
და−ბა−დე−ბუ−ლა სა−მა−სი გმი−რი,
ვით და−ი−ხოც−ნენ, ი−სე−ვე ერ−თად!
წუ−ხე−ლის გო−გოც და−ბა−დე−ბუ−ლა,
ცის ნა−მი, ცისფ−რად ნა−კამ−კა−მა−რი,
ი−სე−თი გო−გო და−ბა−დე−ბუ−ლა,
და−ურქ−მე−ვი−ათ თურ−მე თა−მა−რი.
და−ბა−დე−ბუ−ლა წუ−ხე−ლის ნი−ნო
და ქე−თე−ვა−ნი და−ბა−დე−ბუ−ლა.
ის ბნე−ლი ღა−მე თურ−მე უ−ეც−რად
ღვთი−უ−რის ნათ−ლით გა−ნა−თე−ბუ−ლა.
ყვე−ლა ზღა−პა−რი - ნა−ოც−ნე−ბა−რი
ახ−დე−ნი−ლა და გა−მართ−ლე−ბუ−ლა:
და−ბა−დე−ბუ−ლა თურ−მე ნეს−ტა−ნი
და თი−ნა−თი−ნი და−ბა−დე−ბუ−ლა.
და გი−ხა−რო−დენ! ქართ−ველ−თა შო−რის
ღვიძლ ძმა−თა ხი−დი კვლავ გა−დე−ბუ−ლა
და ერ−თი−ა−ნი, ნა−ნატ−რი დრო−ის,
ქართ−ლი ხე−ლახ−ლა და−ბა−დე−ბუ−ლა!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
წაახალისეთ ბავშვი, დაეხმაროს სხვებს
ასწავლეთ ბავშვს, დაეხმაროს სხვებს და გამოიჩინოს თანაგრძნობა.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
არაგვსვაჟა–ფშაველა |
 |
ბაიათიბესიკი |
 |
სუმბული და მწირინიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
პაწაწინა მეგობარიმანანა ტონია |
 |
ტელეფონივასილ გულეური |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ელვაელენე სალარიძე |
 |
მგზავრის სიმღერაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
თახვების კაშხალინუნუ ჯანელიძე |
|
მგლოვიარე სერაფიმებიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
მოხერხებული ბიჭუნაშოთა ამირანაშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ბაქია მამლაყინწამანანა ტონია |
|
მეოცნებე მფრინავიმანანა ტონია |
 |
მანანას წერილინოდარ დუმბაძე |
|
მესაფლავეგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
როგორ ასწავლა ჭიანჭველამ სამამდე თვლა ჭიანჭველაჭამიასგივი ჭიჭინაძე |
