ალექსანდრე ჭავჭავაძის საფლავზედ
გუ−ლის მო−საკ−ლავს,
დავ−ყუ−რებ, გმი−რო, სულ−გა−ნა−ბუ−ლი;
შენ−გან ქე−ბუ−ლი,
და−ვი−წყე−ბუ−ლი
დღეს მა−გონ−დე−ბა ჩვე−ნი წარ−სუ−ლი!
თვალც−რემ−ლი−ან−სა,
გულ−სევ−დი−ან−სა
ე−ნა მებ−მე−ბა, ვერ−რის ვარ მთქმე−ლი,
და ან-კი რა ვსთქვა?
გულ−ზედ მა−დევს ქვა
მე−ცა შენ−სა−ვით, გუ−ლის დამწ−ვე−ლი.
ეს არ-სანატრო,
უ−კუღ−მარ−თი დრო
სი−ცო−ცხლით−ვე გვკლავს, გვე−დე−ბა ბნე−ლი,
არ−ცა გვაქვს ძა−ლი
და არც წა−მა−ლი...
სად ა−რის მხსნე−ლი, რომ მოგვ−ცეს ხე−ლი?!
ტკბი−ლო პო−ე−ტო,
ნათ−ლი−სა სვე−ტო!
შენ არ დაგწ−ვი−ა ჩვენ−სა−ვით გუ−ლი,
რომ ჩვე−ნი ე−რი,
დღეს სხვის ფეხთ მტვე−რი,
შენ არ გი−ნა−ხავს ა−სე ჩაგ−რუ−ლი!
თო−რემ სხვაგ−ვა−რად
მწა−რედ და მა−რად
ეგ შე−ნი გუ−ლიც ი−წყებ−და ძგე−რას...
და შენც ჩვენ−სა−ვით
სი−ტყვე−ბით ა−ვით
გეს−ლით და ნაღვ−ლით ი−წყებ−დი მღე−რას.
და მა−შინ შენს გულს,
ჩვენთ−ვის აღგზ−ნე−ბულს,
სხვა ფასს დას−დებ−და უ−მე−ტე−სო−ბა,
და ის ი−სა−რი,
სას−ტი−კად მწა−რი,
შენც მოგხვ−დე−ბო−და, ჩვენ რომ გვე−სო−ბა...
და მად−ლო−ბა ღმერთს,
რომ გერ−გო შენ ერთს
სი−ცო−ცხლი−თა−ვე სა−ფა−სო სრუ−ლი:
ძა−ლი, დი−დე−ბა,
პა−ტი−ვი, ქე−ბა
და ქართ−ველ−თა−გან მზა სიყ−ვა−რუ−ლი!..
მმღე−რა−ლო ტკბი−ლო,
მა−მუ−ლისშ−ვი−ლო,
ა−მაღ−ლე−ბუ−ლო სუ−ლით ზე−ცამ−დე!
ი−ყავ კურ−თხე−ულ,
არ-დავიწყებულ
ამიე−რიდან უ−კუ−ნი−სამ−დე!..
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დაეხმარეთ პატარებს საკანცელარიო ნივთების გამოყენებაში
სკოლამდელი აღზრდის დაწესებულებები გვთავაზობენ სხვადასხვა აქტივობას, რომელიც მოითხოვს ისეთი საგნების გამოყენებას, როგორიცაა კალამი, ფანქარი, მაკრატელი, ცვილი ან ფერადი ფანქრები. თქვენ შეგიძლიათ დაეხმაროთ თქვენს პატარას და ასწავლოთ მათი სწორი გამოყენება, წაახალისოთ ისინი ისეთი საქმიანობებით, როგორიცაა ხატვა. შეგიძლიათ ასწავლოთ ასოების ან რიცხვების გამოწერა ასაკიდან გამომდინარე.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
წილის ყრავაჟა–ფშაველა |
 |
ახალი გზააკაკი წერეთელი |
|
ჩემი ვედრებავაჟა–ფშაველა |
 |
სად არის სათვალე?იულან ტუვიმი |
 |
ქართლოსდავით მაჩაბელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ნუციკო და ბალინანა სამხარაძე |
|
დედაშვილობანანა სამხარაძე |
 |
ბებოს გოგონუნუ ჯანელიძე |
 |
*** (ბებო როცა გავაბრაზე)ცირა ტურაშვილი |
 |
ჩოჩორითამარ ჭეიშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ასპინძის ომზედბესიკი |
|
ქებათა-ქებააკაკი წერეთელი |
|
მნათობთადმიბესიკი |
|
მახეში გაბმული ჩიტიაკაკი წერეთელი |
 |
მელაკუდას მაღაზიავასილ გულეური |
