მგელი და კრავი
და−კარგ−ვი−ა, თურ−მე, შვი−ლი,
პა−წა−წი−ნა, ა−ღუ−ჩუ−ნა,
ჯერ კი−დევ ა−ხალ−შო−ბი−ლი.
არ დავ−ტო−ვებ ბუ−ნაგ−სა−ო,
გა−უ−ტე−ხავს ლეკვ−სა ფი−ცი,
დარ−დობს დე−და,თა−ვის პირმ−შო,
სად ე−ძე−ბოს ა−ღარ ი−ცის.
ციცქ−ნა ლეკ−ვი,ხოხვა-ხოხვით,
მი−უ−ხოხ−და თურ−მე კრავ−სა,
ე−გო−ნა, რომ ჩა−ე−ხუ−ტა
დე−დას, ან ძველ მე−გო−ბარ−სა.
გა−ყი−ნუ−ლი, გა−თო−ში−ლი
მიძუგძუგდა-უ−თხრა: „მშიააა!“
კრავ−მა მგე−ლი რომ და−ლან−და-
ში−შით უ−კან და−ი−ხი−ა.
დე−დი−სა−გან კი სმე−ნო−და
არ გა−მო−ვა მათ−თან ძმო−ბა,
რად−გან მგე−ლი ცხვრის მტე−რი−ა,
და არ ი−ცის მე−გობ−რო−ბა.
მაგ−რამ ლეკ−ვი შე−ებ−რა−ლა,
თქვა თა−ვისთ−ვის:
- მა−ინც ვცდი−ო,
იქ−ნე−ბა მე გა−ვამრ−თე−ლო
ჩა−ტე−ხი−ლი ის ხი−დი−ო.
დაუყვავა,შეიფარა,
გა−ათ−ბო და ჩა−ი−ხუ−ტა,
პი−რით ბა−ლა−ხიც მი−ართ−ვა,
მაგ−რამ- ლეკ−ვი გა−ი−ბუ−ტა.
ცხვი−რი გვერდ−ზე ა−იბ−ზუ−ა:
-ბა−ლა−ხი მე რად მინ−და−ო?
ჩემს ბუ−ნაგ−ში და−მაბ−რუ−ნე,
მგე−ლი დე−და მომინ−და−ო.
როს გა−თენ−და, წა−უყ−ვა−ნა
კრავ−მა ლეკ−ვი თა−ვის დე−დას.
ფე−ხაკ−რე−ფით და−დის ტყე−ში,
მგელ−თან მისვ−ლას ძლივს−ღა ბე−დავს.
დე−დამ შვი−ლი და−ი−ნა−ხა,
სი−ხა−რუ−ლით და−იყ−მუვ−ლა,
კრა−ვი ში−შით ცახ−ცა−ხებს და
ბა−გა−ბუ−გი უ−წყო გულ−მა.
-შენ ხარ ლეკ−ვის გა−დამრ−ჩე−ნი?
-ე−კი−თხე−ბა მგე−ლი კრავ−სა.
კრავ−მა ძლივს და−ი−პე−ტე−ლა:
„ხომ არ მი−ზამ მგე−ლო ავსა?“
მგე−ლი ცო−ტა ჩა−ფიქრ−და და
ტუ−ჩი გვერდ−ზე მო−ებ−რი−ცა:
-გინ−და სი−კე−თის სა−ნაცვ−ლოდ,
არ შეგ−ჭა−მო და და−გიც−ვა?
რა კარ−გი ხარ, პუტ−კუ−ნი−ავ,
ხუ−ჭუ−ჭა, მთლად ჩა−საკვ−რე−ხი,
უზ−მო−ზე რამ მო−გიყ−ვა−ნა?
შენ და−გე−ცეს თავ−სა მე−ხი.
წა−დი, ჩქა−რა გა−მე−ცა−ლე,
გქონ−დეს მუ−დამ ჩე−მი ში−ში,
ხე−დავ, ე−ნას ვაწკ−ლა−პუ−ნებ?-
მო−მე−ძა−ლა ნერ−წყვი პირ−ში.
ჩქა−რა, თო−რემ არ და−გი−წყებ,
ლა−პა−რაკს და დიდ ხანს ლო−დინს,
შენ−გან, მა−დის აღმძვ−რე−ლი და
სა−ა−მუ−რი სუ−ნი მომ−დის.
შეწ−რი−ალ−და, ა−ი−ბუ−ზა კრა−ვი,
მგელ−მა ეს რომ უ−თხრა,
გა−ი−ძურ−წა პა−კა პუ−კით,
და მინდვ−რის−კენ თა−ვი დურ−თა.
გზა−ში ფიქ−რობს კრა−ვუ−ნი−ა,
არ სცოდ−ნი−ათ მგლებ−სა ძმო−ბა,
უ−მა−დუ−რი ყო−ფი−ლან და,
არ არ−სე−ბობს მა−თი ნდო−ბა.
არ და−გი−დევთ სი−კე−თეს და
არც სიყ−ვა−რულს, მე−გობ−რო−ბას,
მგე−ლი, მა−ინც მგე−ლია და
ვერ მო−იშ−ლის მგე−ლი მგლო−ბას.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
არ მოექცეთ ბავშვებს ზრდასრულებივით
ზოგჯერ მშობლები შვილებისგან ძალიან ბევრს ელიან. შეიძლება გინდოდეთ მოექცეთ ბავშვებს ზრდასრული ადამიანის მსგავსად, მაგრამ უნდა გესმოდეთ, რომ თქვენი პატარა ჯერ კიდევ სწავლის პროცესშია. ნუ გექნებათ იმის მოლოდინი, რომ ის ყველაფერს დაუყოვნებლივ გაიგებს. გამოიჩინეთ მოთმინება და მიეცით საშუალება ისწავლოს საკუთარი ძალებით. მნიშვნელოვანია ბავშვის წახალისება, რათა განაგრძოს სწავლა. შეიძლება დაგჭირდეთ იმის გარკვევა, თუ რა აინტერესებს თქვენს შვილს. იყავით კრეატიული, როდესაც მას ამოცანას აძლევთ და დარწმუნდით, რომ ეს ორივესთვის გასართობი იქნება და არა აუცილებელი დავალება
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები კატეგორიიდან ლექსები ცხოველებზე, ფრინველებზე
სამწუხაროდ, სხვა ამავე ზომის ლექსები, რომელიც ამავე კატეგორიებშია, ვერ მოიძებნა | |
უფრო მცირე ზომის ლექსები კატეგორიიდან ლექსები ცხოველებზე, ფრინველებზე
 |
მელიანათია აბულაძე |
 |
ფისო-დიასახლისივასილ გულეური |
 |
სპილოს დიეტანათია ჯანაშია |
 |
ყველას თავისი დედიკო უყვარსლელა ცუცქირიძე |
 |
ვაი დედასა!ნოდარ დუმბაძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები კატეგორიიდან ლექსები ცხოველებზე, ფრინველებზე
 |
ზოოპარკშივასილ გვეტაძე |
 |
ტყის სამართალიმანანა ტონია |
 |
მელაკუდა სასამართლოზეელიზბარ გაბუნია |
|
ვის რა აჩუქა თოვლის პაპამვასილ გულეური |
|
ქურდი ბეკომანანა ტონია |
