სუმბული და მწირი
სუმ−ბუ−ლო, სად არს ფე−როვ−ნე−ბა შე−ნი სა−ა−მო,
რომ შენ−სა მჭვრე−ტელს არ გა−აჩნ−და დი−ლა, სა−ღა−მო?
მარქ−ვი, სა−და არს სუ−ნი შე−ნი, ა−მო და ნე−ლი,
რომ−ლით ათ−რობ−და სი−ცო−ცხლის ჟამთ ლა−მა−ზი ვე−ლი?
სუმ−ბუ−ლი
მწი−რო, ხომ ხე−დავ, მოვჰკ−ლე−ბი−ვარ ჩემს სამ−შობ−ლოს გულს,
ჩემთ სწორ−თა ყვა−ვილთ, მშვე−ნი−ერს ცას და ჩემ−სა ბულ−ბულს.
ა−გერ მა−ი−სი ა−აყ−ვა−ვებს ტურ−ფად ბუ−ნე−ბას,
მო−ვა ბულ−ბუ−ლი და და−უშტ−ვენს სიყ−ვა−რუ−ლის ხმას,
ხო−ლო მე ხშუ−ლი ბნელ−სა სად−გურს და სევ−დი−ან−სა,
ვე−ღარ ვი−ხი−ლავ ჩემ−სა ტურ−ფას და ტკბილს მგო−სან−სა!
მწი−რი
ნუ თუ ვერ ჰპო−ვებ აქ სა−ნაცვ−ლოს, ვერც რას სა−ა−მურს,
სა−დაც ოქ−რო−თი და ვერ−ცხლი−თა გიმ−კო−ბენ სად−გურს;
სა−დაცა კა−ცი შენს შვე−ნე−ბას ეს−რეთ ი−ნა−ხავს,
რომ მზე ვერ გიჭკ−ნობს და სი−ცი−ვე ვე−რა და−გაზ−რავს?
სუმ−ბუ−ლი
მაგ−რამ მარქვ, რა არს ჩემთ−ვის სახ−ლი დიდ-მშვენიერი,
ვით გა−ა−ღი−მებს ჩემს შვე−ნე−ბას ხშუ−ლი ჰა−ე−რი?
არ−ღა მევ−ლე−ბა გა−რე წყა−რო, ცი−ვი, კამ−კა−მი,
არ−ღა მე−ცე−მის დი−ლით გულ−სა სი−ცო−ცხლის ნა−მი;
გრი−ლი ნი−ა−ვი ჩემ−თა ფურ−ცელთ არ უ−ა−ლერ−სებს
და მაყვ−ლის ბუტ−კი მზი−სა სხივ−თა არ−ღა უჩრ−დი−ლებს.
მწი−რი
სუმ−ბუ−ლო ტურ−ფავ, მო−ი−გო−ნე მკაც−რი ზამ−თა−რი,
მის−გან შენ ახ−ლა იქ−ნე−ბო−დი უ−წყა−ლოდ მკვდა−რი;
ნა−ხე, რა ძა−ლუძს შენთ−ვის მზრუნ−ველს კა−ცისა ხელ−სა,
რომ მი−სი სუს−ხი ვერ შე−გირ−ყევს ვერც თუ ფურ−ცელ−სა.
სუმ−ბუ−ლი
ჰე, მწი−რო, სოფ−ლად ყო−ველ−სა აქვს ჟა−მი და ბო−ლო,
მაგ−რამ ა−მას ვწუხ, რომ უჟა−მოდ მე−ღე−ბის ბო−ლო!
ზამთ−რით ბუ−ნე−ბა ა−რა კვდე−ბა, — სევ−დით ი−მოს−ვის,
რომ თა−ვისს სატრ−ფოს, გა−ზა−ფხულ−სა, გა−ნე−შო−რე−ბის!
და მყის ვი−თა−რის შვე−ნე−ბი−თა კვლავ შე−ი−ფურცვ−ლის,
ო−დეს მერ−ცხალ−ნი ა−ხა−რე−ბენ მოსვ−ლას საყ−ვარ−ლის!
ახ, რო−დის ვნა−ხო მე−ცა ვე−ლად ჩე−მი ბულ−ბუ−ლი,
რომ გან−ვი−შა−ლო კვლავ სი−ტურ−ფით მი−სი სუმ−ბუ−ლი!
მწი−რი
მშვი−დო−ბით, წა−ვალ, მეც მოვ−ძებ−ნი ჩემ−სა ყვა−ვილ−სა;
ი−სიც შენ−სავით გა−ნა−შო−რეს სამ−შობ−ლო ველ−სა!
ვა−ი თუ მა−საც უდ−როდ აჭკ−ნობს უ−წყა−ლო ხე−ლი,
და არ−ღა მომხვ−დეს სუ−ნი მი−სი, ჭირთ უ−კუმყ−რე−ლი!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
მიეცით ბავშვს საშუალება, გამოხატოს თავისი აზრები და გრძნობები.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ჩემს მინერვასდავით მაჩაბელი |
 |
ტელეფონივასილ გულეური |
 |
ახალი გზააკაკი წერეთელი |
 |
წუხელის ბიჭი დაბადებულაანზორ აბულაშვილი |
 |
მოსწავლე წიწილებიმანანა ტონია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
პირსახოციგივი ჭიჭინაძე |
 |
სპლიყვინატალია ნადირაშვილი |
 |
რამ გაგაჩინა, ქალაოვაჟა–ფშაველა |
|
გაუგებრობაშოთა ამირანაშვილი |
 |
მოგონება ჩვენი ჭალისაგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ქალაქი წყალქვეშგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
მნათობთადმიბესიკი |
 |
ციყვი და ხავსისქუდა კაცუნათამარ ფხაკაძე |
|
მოგონებავაჟა–ფშაველა |
|
მელას ფუჭი ოცნებამანანა ტონია |
