მე სოფლის თავსა ვესახლე
და არ სო−ფე−ლი ჩემს თავ−სა,
სო−ფე−ლი კარ−გად მთავ−სობ−და,
მე რომ სო−ფე−ლი მეთავ−სა,
რაც მე სოფ−ლისად მინ−დო−და,
წინ-წინ მო−ი−და ჩემს თავ−სა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
აუხსენით ბავშვს, რომ რუტინის დანერგვას დრო სჭირდება და ის არ უნდა დანებდეს, თუ თავიდანვე ყველაფერი არ გამოუვა.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
დღეთა კარებთან ვდგავარ წუხილითგალაკტიონ ტაბიძე |
|
ობელისკიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ტყე-ველილუარა ჭანტურია |
 |
მურიამანანა ტონია |
 |
პირსახოციგივი ჭიჭინაძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ვაშლის ხეფატმან ბოჭორიშვილი |
 |
თანამედროვე კომბლე და მგელიელიზბარ გაბუნია |
 |
ზაფხულის მზიანი დილაა!ნესტან კუპრავა |
 |
ექსკურსიანინია კაპანაძე |
 |
დედას!ანი კაპანაძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
მზე-ჭაბუკ ორბელიანზედბესიკი |
 |
შემოდგომის სურათიხათუნა გულიაშვილი |
 |
რეზის საახალწლო ლექსიელენე სალარიძე |
|
პატარა ვაჟკაციხათუნა გულიაშვილი |
 |
გაზაფხულზე, რომ გათბება მიწაგოდერძი ჩოხელი |
