მე სოფლის თავსა ვესახლე
და არ სო−ფე−ლი ჩემს თავ−სა,
სო−ფე−ლი კარ−გად მთავ−სობ−და,
მე რომ სო−ფე−ლი მეთავ−სა,
რაც მე სოფ−ლისად მინ−დო−და,
წინ-წინ მო−ი−და ჩემს თავ−სა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
მიეცით ბავშვს საშუალება, გამოხატოს თავისი კრეატიულობა სხვადასხვა გზით.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - ზამთარი და ბაჭია (ავტ. ს.მაჭავარიანი)
ბაჭია, ბაჭია, მითხარი , რა გქვია?! თეთრი ხარ, ხან შავი სამოსიც გაცვია! ღუნღულა, ფაფუკი თოვლივით ქათქათა, ცელქი ხარ ,ზამთარში კი გძინავს ხანდახან. დე...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
იმ ვარდისფერ ატმებს მოვიგონებ კვლავგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
მურიკელაელიზბარ გაბუნია |
 |
ჟირაფილუარა ჭანტურია |
 |
დე, დედიკო, დედანათია აბულაძე |
 |
ზურიკოს ბარათიშოთა ამირანაშვილი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ძილისგუდებიმარიამ წიკლაური |
 |
აბა, გამოიცანიმანანა კაკაჩია |
 |
საქართველოს სიყვარულშინანა სამხარაძე |
 |
საჩუქრებიიოსებ ციცქიშვილი |
 |
ზამთარში ზაფხული მენატრებაანზორ აბულაშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ხიდო, მოგენდე, ჩამიტყდივაჟა–ფშაველა |
 |
პაწია მერცხალიშიო მღვიმელი |
 |
ჩემი თხააკაკი წერეთელი |
|
ჩაკეტა კარიგალაკტიონ ტაბიძე |
|
ყველას რაიმე აქვს სახსოვარიგალაკტიონ ტაბიძე |
