მე სოფლის თავსა ვესახლე
და არ სო−ფე−ლი ჩემს თავ−სა,
სო−ფე−ლი კარ−გად მთავ−სობ−და,
მე რომ სო−ფე−ლი მეთავ−სა,
რაც მე სოფ−ლისად მინ−დო−და,
წინ-წინ მო−ი−და ჩემს თავ−სა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
გამოიყენეთ სტიკერები და ჯილდოები გონივრულად
„თუ თქვენი შვილი ყველა ქმედებაზე ჯილდოს მოლოდინში იქნება, იგი ვერ გაიაზრებს მოქმედებების მიზეზებს - იმას, რომ მან უნდა მიალაგოს სათამაშოები, რადგან ოჯახის წევრებს ისინი ხელს შეუშლის“ - ამბობს ბუსი. საუკეთესო გამოსავალია ჯილდოს დაწესება ცალკეული ქმედებებისთვის, მაგალითად, ძალისხმევისთვის ქოთანში მოსასაქმებლად. თუმცა, ჯილდო არ უნდა ეხებოდეს ხშირ აქტივობებს - ჩაცმას ან კბილების გამოხეხვას.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ზოოპარკიმორის ფოცხიშვილი |
 |
მუდამ სევდიან გულზედახალხური |
 |
ამბობს ბაბუა ილია:ნუნუ კერესელიძე |
 |
ქარილუარა ჭანტურია |
|
მზე - დედაა ჩემიხალხური |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
*** (ცისარტყელის ფერებია)ანა ნოდარიძე |
|
მთვარეანა ნოდარიძე |
 |
პატარამ თქვა ასეონანა სამხარაძე |
 |
ცეკვანესტან კუპრავა |
 |
ჩემი ველოსიპედინუნუ ჯანელიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ქალავ!გალაკტიონ ტაბიძე |
 |
*** (თეთრი კაბა მაცვია)ქეთევან კვიტატიანი |
 |
ჩხუბისთავებიელენე სალარიძე |
 |
ჩემს ცელქებსშიო მღვიმელი |
 |
დედა თბილისიმანანა ტონია |
