არ მინ−და რომ და−ვი−ჯე−რო,
ლომს სჭირ−დე−ბა გა−ლი−ა.
ზო−ო−პარ−კის დი−რექ−ტო−რო,
უნ−და გნა−ხო, გცა−ლი−ა?

გა−მო−უშ−ვი ჩემ−თან სტუმ−რად
მგე−ლი, ტუ−რა, მე−ლი−ა,
და გაჩ−ვე−ნებ, მათ−თან ყოფ−ნა
არც−თუ ი−სე ძნე−ლი−ა.

გ−თხოვ, სულყ−ვე−ლა გა−მო−უშ−ვი,
ყვე−ლას ერ−თად დავ−პა−ტი−ჟებ,
უ−ა−რით თუ გა−მის−ტუმ−რებ,
გა−მაბ−რა−ზებ, გა−მა−გი−ჟებ.

გ−თხოვთ, გა−უშ−ვი ცხო−ვე−ლე−ბი,
მე−თანხ−მე−ბა დი−დი სპი−ლო.
გა−ლი−აში ყოფ−ნა მთელ დღეს,
სულ ა−რა−ა სა−სა−ცი−ლო.