ნუ იამაყებ
ცხრა თა−ვი ბაყბაყ-დევია,
ნუ ი−ტყვი, ის რას და−მაკ−ლებს,
მე ვა−რო მძლე−თა მძლე−ვი−ა.
გახ−სოვ−დეს, კოვზ−სა პა−წი−ას
დი−დი ზღვა და−უ−ლე−ვი−ა,
ალ−ვის ხე ცამ−დე ა−სუ−ლი
ჭინჭ−ვე−ლას და−უქ−ცე−ვი−ა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ასწავლეთ პოზიტიური თვითსაუბარი
დაეხმარეთ ბავშვს, ისწავლოს პოზიტიური რამის თქმა საკუთარ თავზე, როდესაც ბრაზდება.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ცირკიინგა ქორდელი |
 |
დათუნიახათუნა გულიაშვილი |
 |
შენ გვიანდებიგალაკტიონ ტაბიძე |
|
რა დამშვიდებით გადავცქერი მსოფლიო ღელვებსგალაკტიონ ტაბიძე |
|
დაგიფარავენგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
დიმ-დაირალელა ცუცქირიძე |
 |
ცელქი ნიკოსოფო გასიტაშვილი |
 |
სიზმარინინია კაპანაძე |
 |
შემოდგომაიოსებ ციცქიშვილი |
|
კვერცხიიოსებ ციცქიშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
გურიის მთებიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ჩემო ბებო ლამაზო!ელიზბარ გაბუნია |
 |
მომჩივანი დათვიმანანა ტონია |
|
ანგელოზს ეჭირა გრძელი პერგამენტიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
მუდარავაჟა–ფშაველა |
