ჩემო თავო, ბედი არ გიწერია
ჩე−მო ჩან−გო, ეშ−ხით არ გიჟ−ღე−რი−ა!
ჩე−მო გუ−ლო, ტკბი−ლად არ გიძ−გე−რი−ა,
რად−განც სატრ−ფო, ვხე−დავ,ჩე−მი მტე−რი−ა!..
მით ჯო−ჯო−ხეთს მა−რად გუ−ლით ვა−ტა−რებ!
თუ მარ−ტო ვარ, თავს მო−მაკვ−დავს ვა−და−რებ,
თუ ხალხ−ში ვარ, ძა−ლით ღრუ−ბელს ვა−და−რებ
და მო−წყე−ნით ჩემ−ზედ მტერს არ ვა−ხა−რებ,
რომ ა−რა სთქვან ჩემ−ზედ: “რა ოხერია!”
ჩე−მო თა−ვო, ბე−დი არ გი−წე−რი−ა!
ჩე−მო ჩან−გო, ეშ−ხით არ გიჟ−ღე−რი−ა!
ჩე−მო გუ−ლო, ტკბი−ლად არ გიძ−გე−რი−ა,
რად−განც სატრ−ფო, ვხე−დავ, ჩე−მი მტე−რი−ა!..
აღა−რა აქვს ბო−ლო ამ ჩემს სა−ტანჯ−ველს,
არ−ვინ მაძ−ლევს სა−ნუ−გე−შოდ ძმუ−რად ხელს;
ჩემს შარ−ბათ−ში ნაღ−ველს ვჭვრეტ და ვარდ−ში გველს,
მისთ−ვის ვ−წყევ−ლი და ვემ−დუ−რი ამ სო−ფელს,
რომ−ლის−გა−ნაც მე გზე−ბი ა−მე−რი−ა!..
ჩე−მო თა−ვო, ბე−დი არ გი−წე−რი−ა!
ჩე−მო ჩან−გო, ეშ−ხით არ გიჟ−ღე−რი−ა!
ჩე−მო გუ−ლო, ტკბი−ლად არ გიძ−გე−რი−ა,
რად−განც სატრ−ფო, ვხე−დავ, ჩე−მი მტე−რი−ა!
რა−ღას ვე−ლი, დრო არს განქ−რეს ი−მე−დი;
გინდ მეწ−ვი−ოს, ვე−რას მარ−გებს აწ ბე−დი!
დამწ−ვა−რი ვარ ი−სე, რო−გორც აბე−დი!
ა−ხა, ღმერ−თო, რა უდ−რო−ოდ დავ−ბერ−დი:
საფ−ლა−ვის−კენ ფე−ხი გამიშვერია!…
ჩე−მო თა−ვო, ბე−დი არ გი−წე−რი−ა!
ჩე−მო ჩან−გო, ეშ−ხით არ გიჟ−ღე−რი−ა!
ჩე−მო გუ−ლო, ტკბი−ლად არ გიძ−გე−რი−ა,
რად−განც სატრ−ფო, ვხე−დავ, ჩე−მი მტე−რი−ა!
და−ვუძ−ლურ−დი, განქ−რა გი−ჟი ოცნე−ბა…
ნაღვ−ლი−ა−ნად ჩემს თავ−ზედ მე−ცი−ნე−ბა
და ღმერთს ვვედ−რებ: “ღმერ−თო, მო−მე−ცი ნე−ბა,
რომ მე−ღირ−სოს საფ−ლავ−ში დაძინე−ბა!..
სჯობს, სულ გაქ−რეს კა−ცი, რად−განც მტვერია!”
ჩე−მო თა−ვო, ბე−დი არ გი−წე−რი−ა!
ჩე−მო ჩან−გო, ეშ−ხით არ გიჟ−ღე−რი−ა!
ჩე−მო გუ−ლო, ტკბი−ლად არ გიძ−გე−რი−ა,
რად−განც სატრ−ფო, ვხე−დავ, ჩე−მი მტე−რი−ა!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დაეხმარეთ ბავშვს, დაგეგმოს თავისი დრო და პრიორიტეტები სწორად განსაზღვროს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - ზამთარი და ბაჭია (ავტ. ს.მაჭავარიანი)
ბაჭია, ბაჭია, მითხარი , რა გქვია?! თეთრი ხარ, ხან შავი სამოსიც გაცვია! ღუნღულა, ფაფუკი თოვლივით ქათქათა, ცელქი ხარ ,ზამთარში კი გძინავს ხანდახან. დე...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
დავით გურამიშვილის ხსოვნასვაჟა–ფშაველა |
 |
მაღვიძარა მამლაყინწამანანა ტონია |
 |
დედაენალილი ნუცუბიძე |
|
მომჩივანი დათვიმანანა ტონია |
 |
დედის სიმღერააკაკი წერეთელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ოქროსფერი ხარიხებინათია ჯანაშია |
 |
რაც იქნეს – იქნესგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
პატარა მონადირელუარა ჭანტურია |
 |
ირმები მთიდან ბარში ჩადიანნესტან კუპრავა |
 |
მამულეთიირაკლი გოგოლაური |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
უცნაური სიზმარიმანანა ტონია |
 |
დილა ასე დაიწყეთამარ ფხაკაძე |
|
ორი დათვინინო მზესელი |
|
გაუბედავი სიყვარულიაკაკი წერეთელი |
|
ღამურააკაკი წერეთელი |
