- და−ი−ჭი−რეთ, ეგ მსუ−ნა−გი,
ა−მო−ვი−და, უკ−ვე ყელ−ში.
ყო−ველ ღა−მით, თავ−ხე−დუ−რად,
მი−ჭამს ქათ−მებს სა−ქათ−მე−ში.
ა−რა−სო−დეს არ ვყო−ფილ−ვარ,
ვფი−ცავ, კა−ცო, ა−სეთ დღე−ში.
მოკ−ლედ, გლე−ხის სა−ჩი−ვარ−ზე
და−ა−კა−ვეს მე−ლა ტყე−ში.
გა−ი−მარ−თა სა−სა−მართ−ლო.
მი−სა−მართ−ლედ დათ−ვი დას−ვეს.
პრო−კუ−რო−რად მძი−მე სპი−ლო.
მე−რე მე−ლას და−უ−ძა−ხეს.
პრო−კუ−რორ−მა საქ−მის დასკვ−ნა
სა−სა−მართ−ლოს წა−უ−კი−თხა...
- ა−ღი−ა−რებ და−ნა−შა−ულს? -
მო−სა−მართ−ლემ მე−ლას ჰკი−თხა.
- რას გა−ჩუმ−დი, მე−ლაკუდავ,
ა−მო−ი−ღე ე−ნა;
გა−ნა გუ−შინ სა−ქათ−მე−ში
არ ი−ყა−ვი შე−ნა?
გა−ნა ქათ−მებს შენ არ ჭამ−დი ?
დი−დი გქონ−და ლხე−ნა.
თან წი−წი−ლებს ა−ში−ნებ−დი,
და−უ−პი−რე კბე−ნა.
კი−დევ კარ−გი არ შე−ჭა−მე,
არ გა−გი−წყრა ზე−ნა.
მორ−ჩა, გვე−ყო , მე−ლაკუდავ,
შენ−გან ,,ჭირ−თა თმე−ნა"
ი−ცი, შენ რა ჩა−ი−დი−ნე?
თუ გაქვს წარმოდგე−ნა!
- მე, ის მე−ლა არ ვყო−ფილ−ვარ, -
ი−წყო მე−ლამ ქშე−ნა, -
სულ−ტყუ−ი−ლად გაქვთ თქვენ ჩემ−ზე,
ძმე−ბო, გუ−ლის წყე−ნა.
თა−ნაც ი−სე−თი მოწ−მე მყავს,
და−მი−ჯე−რებთ ყვე−ლა.
და მე−ლი−ამ თა−ვის კუ−დი
მოწ−მედ დაიყე−ნა.
თქვენც ხომ ი−ცით, რომ იმ მე−ლას
ჩემ−ზე დი−დი კუ−დი აქვს,
და რომ სწო−რედ, იმ მე−ლი−ას
სულ ქათ−მე−ბის სუ−ნი აქვს.
გა−ნა გუ−შინ იმ მე−ლი−ამ
არ დაგ−ვიფრ−თხო შვე−ლი?
ი−მე−დი−ა, ჩემს სი−მართ−ლეს,
დაამოწ−მებს მგე−ლი.
მგე−ლი მე−ლას და−ე−მოწ−მა:
-სი−მართ−ლე−ა სრუ−ლი;
სა−ქათ−მე−ში სხვა მე−ლი−ა
ი−ყო შე−პა−რუ−ლი.
ეს მე−ლა კი, სტუმ−რად მყავ−და
და−პა−ტი−ჟე−ბუ−ლი.
უ−ცებ შვე−ლი მო−იყ−ვა−ნეს
ა−კან−კა−ლე−ბუ−ლი;
ცრუ მგელს ფე−რი შე−ეც−ვა−ლა,
წა−უ−ვი−და გული.
მოკ−ლედ მე−ლას სიც−რუ−ისთ−ვის
მი−ე−სა−ჯა წკეპ−ლე−ბი.
მაგ−რამ ი−სე შე−ე−შინ−და,
ჩა−მოსც−ვივ−და ცრემლები.
სპი−ლომ, რო−გორც პრო−კუ−რორ−მა
შე−ი−წყა−ლა მე−ლა:
მარ−ტო მე−ლას რას ვერ−ჩი−თო,
ქა−თამს ჭამ−სო ყვე−ლა.
მოსამართლე და−თუ−ნი−ამ
გა−ის−წო−რა ქუ−დი.
დინ−ჯად დაგ−მო მე−ლაკუდას
საქ−ცი−ე−ლი ცუ−დი.
უ−თხრა: თუ გსურს, რომ მუ−რი−ამ,
არ მოგ−ჭა−მოს კუ−დი;
თუ გსურს, რომ არ ა−გიწ−კეპ−ლონ
ეგ თა−თე−ბი მრუ−დი,
ა−წი, ა−ღარ უნ−და ი−ყო,
შენ, ქათ−მე−ბის ქურ−დი.
ხომ გა−ი−გე, წა−დი ახ−ლა,
სო−როს დაუბრუნდი!
მე−ლამ ბევ−რი ში−ში ჭა−მა
გა−ნაჩენის ლო−დინ−ში.
ად−გა ყვე−ლას ხმის კან−კა−ლით,
მო−უ−ხა−და ბო−დი−ში.
შეძვ−რა თა−ვის სო−რო−ში და
სწრა−ფად ჩაწ−ვა ლოგინში.
იმ დღის მე−რე მე−ლა თურ−მე,
ა−ღარ სჭამ−სო ქა−თამს.
ში−ა, მაგ−რამ სულ იხ−სე−ნებს,
მო−სა−მართ−ლის ნათქ−ვამს...
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
გადააქციე პასუხისმგებლობა თამაშად
თუ თქვენი შვილი უარს ამბობს რაიმეს გაკეთებაზე, სცადეთ ის თამაშად აქციოთ. „იუმორი და თამაშები ორი ეფექტური საშუალებაა, რაც ხშირად მშობლებს ავიწყდებათ“, ამბობს ზებუკერი. როდესაც საკუთარი ვაჟი სკოლამდელ დაწესებულებაში სწავლობდა, ზებუკერი შვილს ფეხზე ისე აცმევდა, თითქოს იგი ფეხსაცმლის მაღაზიის კლიენტი ყოფილიყო. „ვეუბნებოდი ხოლმე: „კეთილი იყოს თქვენი მობრძანება ქ-ნი დედიკოს ფეხსაცმლის მაღაზიაში, დღეს შემიძლია შემოგთავაზოთ შესანიშნავი წყვილი ფეხსაცმელი“, ამას სულელური აქცენტით ვეუბნებოდი და ძალიან ერთობოდა“.
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები კატეგორიიდან ლექსები ცხოველებზე, ფრინველებზე
ვის რა აჩუქა თოვლის პაპამვასილ გულეური |
|
შეჯიბრება საღორიის ტყეშინოდარ დუმბაძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები კატეგორიიდან ლექსები ცხოველებზე, ფრინველებზე
ჩიტის ბუდელუარა ჭანტურია |
|
თხას უთხრესხალხური |
|
სოფიოს ზღარბებიმანანა ტონია |
|
ფისოლელა ცუცქირიძე |
|
თხა მაკნატუნანათია აბულაძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები კატეგორიიდან ლექსები ცხოველებზე, ფრინველებზე
ტყის სამართალიმანანა ტონია |
|
ასოხატულა კუნწულებიგივი ჭიჭინაძე |
|
ზოოპარკშივასილ გვეტაძე |
|
კატისა და თაგვთა შერიგებამანანა ტონია |
|
ქურდი ბეკომანანა ტონია |
ზოგადი ინფორმაცია
სასწავლო ცენტრი
ბავშვის სახელები
საბავშვო ლექსები
საინტერესო