ლარიქს სიბირიკა
ფიქრს დღე და მოსწ−რე−ბა რად გა−და−ვა−ლი−ე?
ლე−ნა, ე−ნი−სე−ი, ზა−ბა−ი−კა−ლი−ე...
აწ ჩე−მი ოც−ნე−ბა და ჩე−მი ლი−რი−კა
ო−ბო−ლი ნაძ−ვია - ლა−რიქს სი−ბი−რი−კა.
სხვა ი−ტყვის: სად ჩვე−ნი ქართ−ვე−ლი პო−ე−ტი,
სად მზე კოლ−ხი−დი−სა და სად ჩრდი−ლო−ე−თი!
გან−დევ−ნა მი−წა−მა, ცამ ვერ შე−ი−რი−გა
მა−ღალ−ტა−ნო−ვა−ნი ლა−რიქს სი−ბი−რი−კა.
ო−ნე−გის სი−შო−რე, უ−რა−ლის ქარ-თოვ−ლი,
ყოფ−ნა ლა−რიქსისა ცი−ვი, მარ−ტო−უ−ლი.
დღე−ე−ბი სით−ბო−სი ვერ−ვინ და−ი−რი−გა
და ა−ღარც შენ გერ−გო, ლა−რიქს სი−ბი−რი−კა
ი−ყო და−კარ−გუ−ლი - წი−აღს რაც ე−ბა−და,
ად−გილს კა−ტორ−ღათ და გა−და−სახ−ლე−ბა−თა.
დი−დი გარ−და−ტე−ხის ზა−რი და−ი−რე−კა
და შენც მო−გეს−მა ის, ლა−რიქს სი−ბი−რი−კა!
აწ ვით უ−სა−ზღვრო−ა სივრ−ცე შენს გარ−შე−მო.
ი−ტყვი: გა−იღ−ვი−ძა მხა−რემ მძი−ნა−რე−მო -
ვი−თარ დი−ა−დი−ა იმ გზათ, იმ ა−რე−თა
მძლავ−რი ე−ნერ−გი−ა წყა−ლუხვ მდინა−რე−თა
ა−გერ მო−ნა−დი−რე მო−დის, ვით წვე−უ−ლი,
და მას ა−თას−ფე−რი მო−აქვს ბეწვე−უ−ლი.
თოვ−ლი, რო−გორც მტვე−რი, ი−სე და−ი−რე−კა
შენ−მა განრ−ტო−ე−ბამ, ლა−რიქს სი−ბი−რი−კა!
ზღაპ−რულ სიმ−დიდ−რე−თა დრო−ა მოგ−რო−ვე−ბის,
ა−უ−რა−ცხე−ლი−ა ოქ−რო - ოქ−როების,
შემ−ჭიდ−რო−ე−ბულ−თა ა−რა აქა-იქა
გა−და−ჭი−მუ−ლი−ა ტუნდ−რა და ტა−ი−გა.
მი−წას ციმ−ბი−რისას ტყე−თა ა−მა−ლე−ბით
მის−დევს თვა−ლუწვ−დე−ნი, ვრცე−ლი ტრა−მა−ლე−ბი
რაც კი ფაბ−რი−კე−ბის დი−დი მი−ლე−ბი−ა,
დი−დი ქარხ−ნე−ბის ხმას შეხ−მატკ−ბი−ლე−ბი−ა.
ყინ−ვა გა−და−ვი−და, ნის−ლი გა−ი−რე−კა -
მა−ისს გა−უ−მარ−ჯოს, ლა−რიქს სი−ბი−რი−კა!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
თუ თქვენ უნდა გაკიცხოთ შვილი ცუდად მოქცევის გამო, გაკიცხეთ იგი დროზე. გვირჩევს ბუსი. „ხანდახან მშობლები ამბობენ - დავიცადოთ, სანამ სახლში მივალთ... - თუმცა, სანამ სახლში მივლენ, ბავშვს დავიწყებული აქვს ინციდენტი“. მაშასადამე, შაბათს ზოოპარკში წასვლაზე უარის თქმა ხუთშაბათის შეცდომებისთვის მომავალ შეცდომებს ვერ აგარიდებთ. ეს ჩაითვლება, როგორც შემთხვევითი, დაუმსახურებელი სასჯელი თქვენი შვილისთვის
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
დათუნია დრუნჩაგივი ჭიჭინაძე |
 |
ომი საქართველოს თავად-აზნაურ-გლეხთა პირისპირ დაღისტნისა და ჩეჩნელთა, წელსა 1844-სნიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
ალბომიდანლადო ასათიანი |
 |
ბუნების ენამანანა ტონია |
 |
თოვლითამარ ფხაკაძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
თითებიგიორგი წერეთელი |
 |
მოლოდინივაჟა–ფშაველა |
 |
სოკოებილელა ცუცქირიძე |
 |
ნიკოლოზ ბარათაშვილზედილია ჭავჭავაძე |
 |
ფიქრები ბებიაზენათია აბულაძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
როს განვიცადე ბედკრულმანბესიკი |
 |
ჰიმნი ქართულ ანბანსგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ახალი გზააკაკი წერეთელი |
|
პაწაწინა მეგობარიმანანა ტონია |
|
როგორ ასწავლა ჭიანჭველამ სამამდე თვლა ჭიანჭველაჭამიასგივი ჭიჭინაძე |
