სილაჟვარდე ანუ ვარდი სილაში
რო−გორც ნაწ−ვი−მარ სი−ლა−ში ვარ−დი,
ჩე−მი ცხოვ−რე−ბის გზა სიზ−მა−რი−ა
და შო−რე−უ−ლი ცის სი−ლაჟ−ვარ−დე.
შე−მო−ი−ღა−მებს მთის ნაპ−რა−ლე−ბი,
და თუ რო−გორ−მე ი−სევ გა−თენ−და-
ღა−მე−ნა−თე−ვი და ნამთვ−რა−ლე−ვი,
დაღ−ლილ ქა−ლი−ვით მი−ვალ ხა−ტებ−თან!
ღა−მე−ნა−თე−ვი და ნამთვ−რა−ლე−ვი
მე მი−ვეყრდ−ნო−ბი სა−ლო−ცავ კა−რებს,
შე−მო−იჭ−რე−ბა სი−ონ−ში სი−ონ−ში სხი−ვი
და თეთრ ო−ლა−რებს ა−ა−ელ−ვა−რებს.
და მა−შინ ვი−ტყვი: ა−ჰა! მო−ვე−დი
გე−დი დაჭ−რი−ლი ოც−ნე−ბის ბა−ღით!
შე−ხე−დე, დასტკ−ბი ყმაწ−ვი−ლურ ბე−დის
დაღ−ლილ ხე−ლე−ბით, წა−მე−ბულ სა−ხით!
შე−ხე−დე! დასტკ−ბი! ჩე−მი თვა−ლე−ბი,
წი−ნათ რომ ფეთქდ−ნენ ცვრე−ბით, ი−ე−ბით, -
ღა−მე−ნა−თე−ვი და ნამთვ−რა−ლე−ვი
სავ−სე−ა ცრემლ−თა შურისძი−ე−ბით!
დასტკ−ბი! ა−სე−ა ყვე−ლა მგოს−ნე−ბი?
შენს მო−ლო−დინ−ში ა−სე−ა ყვე−ლა?
სუ−ლი, ვედ−რე−ბით გა−ნა−ო−ცე−ბი,
შენს ფერხთ ქვეშ კვდე−ბა, რო−გორც პე−პე−ლა.
სად ა−რის ჩემთ−ვის სა−მა−გი−ე−რო?
სა−ბედ−ნი−ე−რო სად ა−რის სუ−ლი?
ვით სა−მო−თხი−დან ა−ლი−გი−ე−რი,
მე ჯო−ჯო−ხე−თით ვარ და−ფა−რუ−ლი!
და რო−ცა ბე−დით და−წყევ−ლილ გზა−ზა
სიკვ−დი−ლის ლან−დი მო−მეჩ−ვე−ნე−ბა,
გან−სას−ვე−ნე−ბელ ზი−ა−რე−ბა−ზე
ჩემ−თან არ მო−ვა შე−ნი ხსე−ნე−ბა!
და−ვიკ−რებ ხე−ლებს და გრი−გა−ლი−ვით
გა−მა−ქა−ნე−ბენ სწრა−ფი ცხე−ნე−ბი!
ღა−მე ნა−თე−ვი და ნამთვ−რა−ლე−ვი
ჩემს სა−მა−რე−ში ჩა−ვეს−ვე−ნე−ბი.
დე−და−ო ღვთი−სავ, მზე−ო მა−რი−ამ!
რო−გორც ნაწ−ვი−მარ სი−ლა−ში ვარ−დი,
ჩე−მი ცხოვ−რე−ბის გზა სიზ−მა−რი−ა
და შო−რე−უ−ლი ცის სი−ლაჟ−ვარ−დე.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
გალაკტიონ ტაბიძის სხვა ლექსები:
დადგა აგვისტო |
მე და ღამე |
სასწაულს |
კუმისი |
ეფემერა |
გამოიყენეთ მეორადი სასკოლო ნივთები
შეიძინეთ მეორადი სასკოლო ნივთები, როგორიცაა ზურგჩანთები და ფანქრები.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
გაზაფხულივაჟა–ფშაველა |
 |
ბატკანილუარა ჭანტურია |
 |
ყვარლის მთებსილია ჭავჭავაძე |
 |
აღმართ-აღმართაკაკი წერეთელი |
 |
ატმის ყვავილებიგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
|
აისილუარა ჭანტურია |
 |
შემოდგომა ტყეშინონა ბეჟანიშვილი |
 |
თოვლის ბაბუ და სანტანინია კაპანაძე |
 |
სანტას ლოდინში ჩამეძინანესტან კუპრავა |
 |
ნარზედ ზმებიბესიკი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ობოლივაჟა–ფშაველა |
|
მზე-ჭაბუკ ორბელიანზედბესიკი |
|
ახალი გზააკაკი წერეთელი |
|
ქებათა-ქებააკაკი წერეთელი |
 |
ოპუნცია კაქტუსიმანანა ტონია |
