სილაჟვარდე ანუ ვარდი სილაში
რო−გორც ნაწ−ვი−მარ სი−ლა−ში ვარ−დი,
ჩე−მი ცხოვ−რე−ბის გზა სიზ−მა−რი−ა
და შო−რე−უ−ლი ცის სი−ლაჟ−ვარ−დე.
შე−მო−ი−ღა−მებს მთის ნაპ−რა−ლე−ბი,
და თუ რო−გორ−მე ი−სევ გა−თენ−და-
ღა−მე−ნა−თე−ვი და ნამთვ−რა−ლე−ვი,
დაღ−ლილ ქა−ლი−ვით მი−ვალ ხა−ტებ−თან!
ღა−მე−ნა−თე−ვი და ნამთვ−რა−ლე−ვი
მე მი−ვეყრდ−ნო−ბი სა−ლო−ცავ კა−რებს,
შე−მო−იჭ−რე−ბა სი−ონ−ში სი−ონ−ში სხი−ვი
და თეთრ ო−ლა−რებს ა−ა−ელ−ვა−რებს.
და მა−შინ ვი−ტყვი: ა−ჰა! მო−ვე−დი
გე−დი დაჭ−რი−ლი ოც−ნე−ბის ბა−ღით!
შე−ხე−დე, დასტკ−ბი ყმაწ−ვი−ლურ ბე−დის
დაღ−ლილ ხე−ლე−ბით, წა−მე−ბულ სა−ხით!
შე−ხე−დე! დასტკ−ბი! ჩე−მი თვა−ლე−ბი,
წი−ნათ რომ ფეთქდ−ნენ ცვრე−ბით, ი−ე−ბით, -
ღა−მე−ნა−თე−ვი და ნამთვ−რა−ლე−ვი
სავ−სე−ა ცრემლ−თა შურისძი−ე−ბით!
დასტკ−ბი! ა−სე−ა ყვე−ლა მგოს−ნე−ბი?
შენს მო−ლო−დინ−ში ა−სე−ა ყვე−ლა?
სუ−ლი, ვედ−რე−ბით გა−ნა−ო−ცე−ბი,
შენს ფერხთ ქვეშ კვდე−ბა, რო−გორც პე−პე−ლა.
სად ა−რის ჩემთ−ვის სა−მა−გი−ე−რო?
სა−ბედ−ნი−ე−რო სად ა−რის სუ−ლი?
ვით სა−მო−თხი−დან ა−ლი−გი−ე−რი,
მე ჯო−ჯო−ხე−თით ვარ და−ფა−რუ−ლი!
და რო−ცა ბე−დით და−წყევ−ლილ გზა−ზა
სიკვ−დი−ლის ლან−დი მო−მეჩ−ვე−ნე−ბა,
გან−სას−ვე−ნე−ბელ ზი−ა−რე−ბა−ზე
ჩემ−თან არ მო−ვა შე−ნი ხსე−ნე−ბა!
და−ვიკ−რებ ხე−ლებს და გრი−გა−ლი−ვით
გა−მა−ქა−ნე−ბენ სწრა−ფი ცხე−ნე−ბი!
ღა−მე ნა−თე−ვი და ნამთვ−რა−ლე−ვი
ჩემს სა−მა−რე−ში ჩა−ვეს−ვე−ნე−ბი.
დე−და−ო ღვთი−სავ, მზე−ო მა−რი−ამ!
რო−გორც ნაწ−ვი−მარ სი−ლა−ში ვარ−დი,
ჩე−მი ცხოვ−რე−ბის გზა სიზ−მა−რი−ა
და შო−რე−უ−ლი ცის სი−ლაჟ−ვარ−დე.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დისციპლინა არ უნდა აგვერიოს სიმკაცრეში. სიმკაცრის გამოვლენით ბავშვები უფრო ჯიუტები ხდებიან. ასე რომ თქვენ უნდა ესაუბროთ თქვენს შვილს მეგობრულად და მოიპოვოთ მისი ნდობა, რათა მან შეძლოს თქვენთან ურთიერთობა შიშის გარეშე. ეს ასევე დაგეხმარებათ შვილთან მჭიდრო კავშირის დამყარებაში.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ბედნიერი ერიილია ჭავჭავაძე |
 |
სევდის ბაღსბესიკი |
|
ბედისადმიბესიკი |
 |
მარიამიინგა ქორდელი |
 |
გულო, არ გასტყდე!ვაჟა–ფშაველა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
დედასედუარდ უგულავა |
 |
ბატი-ბუტიმაია კარსელი |
 |
„მამული, ენა სარწმუნოება“ხათუნა გულიაშვილი |
 |
სოფლის დილათინათინ კვირიკაძე |
|
გაზაფხულიინგა ქორდელი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ქართლოსდავით მაჩაბელი |
|
მნათობთადმიბესიკი |
 |
ქებათა ქება ნიკორწმინდასგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
თუ დედაენით არ ხარ გაზრდილიიოსებ ნონეშვილი |
 |
ვაჟა-ფშაველას ნაამბობილადო ასათიანი |
