აღმართ-აღმართ
სერ−ზედ შევ−დექ, ჭმუნ−ვის ა−ლი მენე−ლა;
მზე−მან სხი−ვი მო−მა−ფი−ნა მა−ში−ნა,
სი−ცო−ცხლე ვგრძენ, სიკვ−დილ−მა ვერ მა−ში−ნა.
შე−მი−დუღ−და მა−შინ სუ−ლი და გუ−ლი;
იმ ნა−დუღ−ში თვით მე ვი−ყავ დაგუ−ლი.
გულ−მა ძგე−რა, სულ−მა შფოთ−ვა და−მი−წყო,
ჩანგ−მაც თვი−სი მე სი−მე−ბი და−მი−წყო.
ხმა სი−მართ−ლის შე−უ−პოვ−რად გა−ის−მა,
(აწ ი−გი ხმა ვერ ის−მი−ნოს გა−ის−მა).
ცის მახ−ლობ−ლად ფეხ-ქვეშ ვიგრ−ძენ მი−წა მე,
ვსთქვი: “−ცხოვ−რე−ბავ, მეც ერთ კა−ცად მი−წამე!”
და ვი−ფიქ−რე “ჩე−მი სატრ−ფო სად ა−რი?
ნის−ლი ჰბუ−რავს, თუ დღე უდ−გას სადა−რი?”
გად−ვი−ხე−დე, ვნა−ხე, რომ სხვას ჰმო−ნებ−და!
გა−მიკ−ვირ−და! ვსთქვი: “მტერს რო−გორ მო−ნებ−და?
მო−ხიბ−ლუ−ლა, შემცდა−რი−ა, ის ა−რი…
ა−ლერ−სით მთვრალს ვერ უ−ხი−ლავს ისა−რი!”
მი−ვა−ძა−ხე: “ჭინ−ჭარ−ში ნუ ვარ−დე−ბი!..
ნუ გგო−ნი−ა იქ ი−ა და ვარ−დე−ბი!
შე−იბ−რა−ლე თა−ვი შე−ნი, ი−ცო−დე!
მაგ შარ−ბათ−ში სა−წამ−ლავს სვამ, ი−ცო−დე!”
არ მის−მი−ნა მწუ−ხა−რე−ბით და−ნა−გულს,
და და−მა−სო სა−უ−კუ−ნოდ და−ნა გულს!
აღმართ-აღმართ მივ−დი−ო−დი ნე−ტა რად,
თუ ამ სერ−ზედ თავს ვერ ვგრძნობ−დი ნე−ტარად?
ჩე−მო თა−ვო! ვე−ღარ გკურნ−ვენ წამა−ლით!
დაღმართ-დაღმართ და−უ−ყე−ვი, წა მა−ლით!
იქ ჩაბრ−ძან−დი, სად გელი−ან ლო−დე−ბით,
ბა−რით, ნიჩ−ბით, კუ−ბო−თი და ლო−დე−ბით!
და−ი−ვი−წყე, ვინც გახ−სოვ−და, მა−რად ის!
ხელ-დაკრებით გა−ნის−ვე−ნე მა−რადის!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ასაკთან ერთად შეცვალეთ ტრადიციები, რათა ისინი კვლავ შესაბამისი და საინტერესო იყოს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ტყუილებიმანანა ტონია |
|
სპილომანანა ტონია |
|
„ადიდასისგან“ იმედგაცრუებამანანა ტონია |
 |
როს ვუკვირდები თავის თავს…ვაჟა–ფშაველა |
 |
ჩიტი და ილაშიო მღვიმელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
მელიაინგა ქორდელი |
 |
სალამურაცირა ტურაშვილი |
 |
ჩვენი სახლი, ჩვენი ოჯახინესტან კუპრავა |
 |
ციცი ციცინათელასოფო გასიტაშვილი |
 |
მზეო თიბათვისაგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ციცინათელააკაკი წერეთელი |
 |
ტყუილი თუ მართალიგივი ჭიჭინაძე |
 |
მნათობთადმიბესიკი |
|
არაგვსვაჟა–ფშაველა |
|
ამირანივაჟა–ფშაველა |
