აღმართ-აღმართ
სერ−ზედ შევ−დექ, ჭმუნ−ვის ა−ლი მენე−ლა;
მზე−მან სხი−ვი მო−მა−ფი−ნა მა−ში−ნა,
სი−ცო−ცხლე ვგრძენ, სიკვ−დილ−მა ვერ მა−ში−ნა.
შე−მი−დუღ−და მა−შინ სუ−ლი და გუ−ლი;
იმ ნა−დუღ−ში თვით მე ვი−ყავ დაგუ−ლი.
გულ−მა ძგე−რა, სულ−მა შფოთ−ვა და−მი−წყო,
ჩანგ−მაც თვი−სი მე სი−მე−ბი და−მი−წყო.
ხმა სი−მართ−ლის შე−უ−პოვ−რად გა−ის−მა,
(აწ ი−გი ხმა ვერ ის−მი−ნოს გა−ის−მა).
ცის მახ−ლობ−ლად ფეხ-ქვეშ ვიგრ−ძენ მი−წა მე,
ვსთქვი: “−ცხოვ−რე−ბავ, მეც ერთ კა−ცად მი−წამე!”
და ვი−ფიქ−რე “ჩე−მი სატრ−ფო სად ა−რი?
ნის−ლი ჰბუ−რავს, თუ დღე უდ−გას სადა−რი?”
გად−ვი−ხე−დე, ვნა−ხე, რომ სხვას ჰმო−ნებ−და!
გა−მიკ−ვირ−და! ვსთქვი: “მტერს რო−გორ მო−ნებ−და?
მო−ხიბ−ლუ−ლა, შემცდა−რი−ა, ის ა−რი…
ა−ლერ−სით მთვრალს ვერ უ−ხი−ლავს ისა−რი!”
მი−ვა−ძა−ხე: “ჭინ−ჭარ−ში ნუ ვარ−დე−ბი!..
ნუ გგო−ნი−ა იქ ი−ა და ვარ−დე−ბი!
შე−იბ−რა−ლე თა−ვი შე−ნი, ი−ცო−დე!
მაგ შარ−ბათ−ში სა−წამ−ლავს სვამ, ი−ცო−დე!”
არ მის−მი−ნა მწუ−ხა−რე−ბით და−ნა−გულს,
და და−მა−სო სა−უ−კუ−ნოდ და−ნა გულს!
აღმართ-აღმართ მივ−დი−ო−დი ნე−ტა რად,
თუ ამ სერ−ზედ თავს ვერ ვგრძნობ−დი ნე−ტარად?
ჩე−მო თა−ვო! ვე−ღარ გკურნ−ვენ წამა−ლით!
დაღმართ-დაღმართ და−უ−ყე−ვი, წა მა−ლით!
იქ ჩაბრ−ძან−დი, სად გელი−ან ლო−დე−ბით,
ბა−რით, ნიჩ−ბით, კუ−ბო−თი და ლო−დე−ბით!
და−ი−ვი−წყე, ვინც გახ−სოვ−და, მა−რად ის!
ხელ-დაკრებით გა−ნის−ვე−ნე მა−რადის!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
აჩვენეთ თქვენს შვილს, თუ როგორ უნდა გახდეს პასუხისმგებელი მოქალაქე
გაატარეთ საქველმოქმედო აქტივობები. ბავშვები მოხალისეობებით ნებაყოფლობით იძენენ ღირსების გრძნობას.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
აკაკის ლანდიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
როს ვუკვირდები თავის თავს…ვაჟა–ფშაველა |
 |
ბედნიერი ერიილია ჭავჭავაძე |
 |
ბატკანილუარა ჭანტურია |
 |
მე მივხვდი მაგა შენსა ბრალებსაბესიკი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
გაუგებრობაშოთა ამირანაშვილი |
|
მოდი, მოხშირდი, ჭაღარავვაჟა–ფშაველა |
 |
ბებოს და ბაბუს ჯვრისწერამზია გოგნიაშვილი |
 |
ნატუკამაია მიქაია |
|
ნაკადულილუარა ჭანტურია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ჩიტი-ჩიორავაჟა–ფშაველა |
|
ბაიათიბესიკი |
|
ეფემერაგალაკტიონ ტაბიძე |
|
ილია ჭავჭავაძის სახსოვრადვაჟა–ფშაველა |
 |
სიზმარიაკაკი წერეთელი |
