აღმართ-აღმართ
სერ−ზედ შევ−დექ, ჭმუნ−ვის ა−ლი მენე−ლა;
მზე−მან სხი−ვი მო−მა−ფი−ნა მა−ში−ნა,
სი−ცო−ცხლე ვგრძენ, სიკვ−დილ−მა ვერ მა−ში−ნა.
შე−მი−დუღ−და მა−შინ სუ−ლი და გუ−ლი;
იმ ნა−დუღ−ში თვით მე ვი−ყავ დაგუ−ლი.
გულ−მა ძგე−რა, სულ−მა შფოთ−ვა და−მი−წყო,
ჩანგ−მაც თვი−სი მე სი−მე−ბი და−მი−წყო.
ხმა სი−მართ−ლის შე−უ−პოვ−რად გა−ის−მა,
(აწ ი−გი ხმა ვერ ის−მი−ნოს გა−ის−მა).
ცის მახ−ლობ−ლად ფეხ-ქვეშ ვიგრ−ძენ მი−წა მე,
ვსთქვი: “−ცხოვ−რე−ბავ, მეც ერთ კა−ცად მი−წამე!”
და ვი−ფიქ−რე “ჩე−მი სატრ−ფო სად ა−რი?
ნის−ლი ჰბუ−რავს, თუ დღე უდ−გას სადა−რი?”
გად−ვი−ხე−დე, ვნა−ხე, რომ სხვას ჰმო−ნებ−და!
გა−მიკ−ვირ−და! ვსთქვი: “მტერს რო−გორ მო−ნებ−და?
მო−ხიბ−ლუ−ლა, შემცდა−რი−ა, ის ა−რი…
ა−ლერ−სით მთვრალს ვერ უ−ხი−ლავს ისა−რი!”
მი−ვა−ძა−ხე: “ჭინ−ჭარ−ში ნუ ვარ−დე−ბი!..
ნუ გგო−ნი−ა იქ ი−ა და ვარ−დე−ბი!
შე−იბ−რა−ლე თა−ვი შე−ნი, ი−ცო−დე!
მაგ შარ−ბათ−ში სა−წამ−ლავს სვამ, ი−ცო−დე!”
არ მის−მი−ნა მწუ−ხა−რე−ბით და−ნა−გულს,
და და−მა−სო სა−უ−კუ−ნოდ და−ნა გულს!
აღმართ-აღმართ მივ−დი−ო−დი ნე−ტა რად,
თუ ამ სერ−ზედ თავს ვერ ვგრძნობ−დი ნე−ტარად?
ჩე−მო თა−ვო! ვე−ღარ გკურნ−ვენ წამა−ლით!
დაღმართ-დაღმართ და−უ−ყე−ვი, წა მა−ლით!
იქ ჩაბრ−ძან−დი, სად გელი−ან ლო−დე−ბით,
ბა−რით, ნიჩ−ბით, კუ−ბო−თი და ლო−დე−ბით!
და−ი−ვი−წყე, ვინც გახ−სოვ−და, მა−რად ის!
ხელ-დაკრებით გა−ნის−ვე−ნე მა−რადის!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
აკაკი წერეთელის სხვა ლექსები:
მუხამბაზი |
სურვილი |
ხარაბუზა და ფუტკარი |
ფუტკარი |
ხანჯალს |
სოფოს ბლოგი - სინათლის თაობა
უცნაურია,მაგრამ ვფიქრობ, ძირითადი მიზეზი, რის გამოც ვერ ვახერხებთ თანამედროვე თაობის გაგებას - ენერგიის ნაკლებობაა. ახალი თაობა ენერგეტიკულად იმდენად მაღალ სიხშ...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მუქთა მჭამელებიმანანა ტონია |
 |
მირიან ბატონიშვილსბესიკი |
|
ტანო ტატანობესიკი |
 |
მივარდნილი აივანიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ვიცანი, ღმერთო, სამყაროვაჟა–ფშაველა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
შემოდგომამაია წიგნაძე |
 |
ავადმყოფიაკაკი წერეთელი |
 |
კოდალაინგა ქორდელი |
 |
ნაყინიიოსებ ციცქიშვილი |
 |
ფისოს შურისძიებამანანა კაკაჩია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ილია ჭავჭავაძის სახსოვრადვაჟა–ფშაველა |
|
რთველიმანანა ტონია |
|
მერიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ვის რა აჩუქა თოვლის პაპამვასილ გულეური |
|
კიდევაც ვნახავ გაზაფხულსვაჟა–ფშაველა |
