სალამური
ხმატკ−ბი−ლო და სა−ა−მუ−რო,
რომ შე−ნის ხმით ჩრდი−ლო−ეთ−ში
ქართ−ველს გუ−ლი გა−მი−ხუ−რო!
რო−ცა მ−წყემ−სი გი−პყრობს ხელ−ში
და გაჰ−კი−ვის მთა და ველ−ში,
ტკბილ−სა ხმა−სა ცა−ში ჰკარ−გავს
და სევ−დი−სას - შავს ქვესკ−ნელ−ში,
მა−შინ ფიქ−რი ჩე−მი შენს ხმას
გარს ეხ−ვე−ვა, ვი−თა ძმა ძმას
და შე−ნი კვნე−სით მა−გო−ნებს
სა−ქართ−ვე−ლოს მწა−რე მოთქ−მას:
ხან სპარ−სელ−ნი აკვ−ნე−სე−ბენ,
ხან თურ−ქე−ბი ა−ოხ−რე−ბენ,
ხან სკვი−თე−ბი, დროს შერ−ჩე−ვით,
მყუდ−რო−ე−ბას უშ−ფო−თე−ბენ!
მაშ, უ−წყა−ლო სა−ლა−მუ−რო,
მტი−რა−ლო, არსა−ა−მუ−რო,
რად მსურს შე−ნი ხმა ვის−მი−ნო
და ქართვ−ლის ბედს მო−ვემ−დუ−რო?!
მაგ−რამ ზოგ−ჯერ რომ ტკბი−ლი ხმა
სა−ნუ−გე−შოდ მიჰფ−რენს აღ−მა
და ჩემთ გიჟ−თა ოც−ნე−ბა−თა
ხარ−ბად ინთ−ქავს უფსკ−რუ−ლი ღრმა,
თავ−გან−წი−რულს მა−მუ−ლის მცველს
წარ−მო−ვიდ−გენ მა−შინ ქართ−ველს:
მტერს შეჰყ−ვი−რის: “ჰკა მაგასა!”
გა−მო−სუ−ლი ბრძო−ლი−სა ველს.
ა−ბა ეს ხმა, სა−ლა−მუ−რო,
ტკბილხ−მო−ვა−ნო, სა−ა−მუ−რო,
ა−რო−დეს არ მომ−ყირჭ−დე−ბა,
ძალ−გიძს მუ−დამ მო−მა−წყუ−რო!
ქარ−თუ−ლად ჰკვნეს, ქარ−თუ−ლად სტვენ,
ქართ−ვე−ლის გულს ა−მით ალ−ხენ,
ხა−სი−ათს და ჩვე−უ−ლე−ბას
წი−ნა−პარ−თა გვა−გო−ნებ ჩვენ.
მაგ−რამ, ჩე−მო სა−ლა−მუ−რო,
გრძნო−ბით მსტვე−ნო, სა−ა−მუ−რო.
ა−ღა−რა−ვინ გიგ−დებს დღეს ყურს,
სჯობს, ი−სევ მ−წყემსს ემ−სა−ხუ−რო!..
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
სიყმე სიბერედ ვაქციევაჟა–ფშაველა |
 |
ბაკურიანიმანანა ტონია |
 |
დათუნია დრუნჩაგივი ჭიჭინაძე |
 |
ჩიტი და ილაშიო მღვიმელი |
|
საოცარი ქვეყანამანანა ტონია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
შემოდგომანესტან კუპრავა |
 |
რა გული დავაგე შენად სარებლადბესიკი |
 |
*** (დამეკარგა ცუგა, კუდი მავთულს უგავს)ქეთევან კვიტატიანი |
 |
საქანელამზია გოგნიაშვილი |
 |
ხუთი თითი - მუჭაიოსებ ციცქიშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ალექსანდრე ჭავჭავაძის საფლავზედაკაკი წერეთელი |
 |
გეტერაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
თერძი მელანათია ჯანაშია |
|
ერეკლეს სიზმარივაჟა–ფშაველა |
|
მგელი და კრავიაკაკი წერეთელი |
