სალამური
ხმატკ−ბი−ლო და სა−ა−მუ−რო,
რომ შე−ნის ხმით ჩრდი−ლო−ეთ−ში
ქართ−ველს გუ−ლი გა−მი−ხუ−რო!
რო−ცა მ−წყემ−სი გი−პყრობს ხელ−ში
და გაჰ−კი−ვის მთა და ველ−ში,
ტკბილ−სა ხმა−სა ცა−ში ჰკარ−გავს
და სევ−დი−სას - შავს ქვესკ−ნელ−ში,
მა−შინ ფიქ−რი ჩე−მი შენს ხმას
გარს ეხ−ვე−ვა, ვი−თა ძმა ძმას
და შე−ნი კვნე−სით მა−გო−ნებს
სა−ქართ−ვე−ლოს მწა−რე მოთქ−მას:
ხან სპარ−სელ−ნი აკვ−ნე−სე−ბენ,
ხან თურ−ქე−ბი ა−ოხ−რე−ბენ,
ხან სკვი−თე−ბი, დროს შერ−ჩე−ვით,
მყუდ−რო−ე−ბას უშ−ფო−თე−ბენ!
მაშ, უ−წყა−ლო სა−ლა−მუ−რო,
მტი−რა−ლო, არსა−ა−მუ−რო,
რად მსურს შე−ნი ხმა ვის−მი−ნო
და ქართვ−ლის ბედს მო−ვემ−დუ−რო?!
მაგ−რამ ზოგ−ჯერ რომ ტკბი−ლი ხმა
სა−ნუ−გე−შოდ მიჰფ−რენს აღ−მა
და ჩემთ გიჟ−თა ოც−ნე−ბა−თა
ხარ−ბად ინთ−ქავს უფსკ−რუ−ლი ღრმა,
თავ−გან−წი−რულს მა−მუ−ლის მცველს
წარ−მო−ვიდ−გენ მა−შინ ქართ−ველს:
მტერს შეჰყ−ვი−რის: “ჰკა მაგასა!”
გა−მო−სუ−ლი ბრძო−ლი−სა ველს.
ა−ბა ეს ხმა, სა−ლა−მუ−რო,
ტკბილხ−მო−ვა−ნო, სა−ა−მუ−რო,
ა−რო−დეს არ მომ−ყირჭ−დე−ბა,
ძალ−გიძს მუ−დამ მო−მა−წყუ−რო!
ქარ−თუ−ლად ჰკვნეს, ქარ−თუ−ლად სტვენ,
ქართ−ვე−ლის გულს ა−მით ალ−ხენ,
ხა−სი−ათს და ჩვე−უ−ლე−ბას
წი−ნა−პარ−თა გვა−გო−ნებ ჩვენ.
მაგ−რამ, ჩე−მო სა−ლა−მუ−რო,
გრძნო−ბით მსტვე−ნო, სა−ა−მუ−რო.
ა−ღა−რა−ვინ გიგ−დებს დღეს ყურს,
სჯობს, ი−სევ მ−წყემსს ემ−სა−ხუ−რო!..
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
თუ თქვენ არასწორად მოიქეცით, ბოდიში მოიხადეთ გულწრფელად.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ლალის მამალილადო ასათიანი |
 |
გაზაფხულივაჟა–ფშაველა |
 |
ეკლიანი მეგობარიმანანა ტონია |
 |
დღეობა აქვს მაჩვსნინო მზესელი |
|
გაზაფხულივაჟა–ფშაველა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
*** (ერთი ცელქი გოგო ვარ)ნანა სამხარაძე |
 |
გიოს უნდა რაინდობაქეთევან კვიტატიანი |
 |
დედის თვალის ჩინიალუარა ჭანტურია |
 |
ჩვენი ტყის ბიბლიოთეკაგივი ჩიღვინაძე |
 |
მამულის სიყვარულიხალხური |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ილიას საღამოვაჟა–ფშაველა |
|
მკვეხარა მხატვარიმანანა ტონია |
 |
აღვახვამ ქებად ბაგესაბესიკი |
 |
ქალაქი წყალქვეშგალაკტიონ ტაბიძე |
|
დედა თბილისიმანანა ტონია |
