სალამური
ხმატკ−ბი−ლო და სა−ა−მუ−რო,
რომ შე−ნის ხმით ჩრდი−ლო−ეთ−ში
ქართ−ველს გუ−ლი გა−მი−ხუ−რო!
რო−ცა მ−წყემ−სი გი−პყრობს ხელ−ში
და გაჰ−კი−ვის მთა და ველ−ში,
ტკბილ−სა ხმა−სა ცა−ში ჰკარ−გავს
და სევ−დი−სას - შავს ქვესკ−ნელ−ში,
მა−შინ ფიქ−რი ჩე−მი შენს ხმას
გარს ეხ−ვე−ვა, ვი−თა ძმა ძმას
და შე−ნი კვნე−სით მა−გო−ნებს
სა−ქართ−ვე−ლოს მწა−რე მოთქ−მას:
ხან სპარ−სელ−ნი აკვ−ნე−სე−ბენ,
ხან თურ−ქე−ბი ა−ოხ−რე−ბენ,
ხან სკვი−თე−ბი, დროს შერ−ჩე−ვით,
მყუდ−რო−ე−ბას უშ−ფო−თე−ბენ!
მაშ, უ−წყა−ლო სა−ლა−მუ−რო,
მტი−რა−ლო, არსა−ა−მუ−რო,
რად მსურს შე−ნი ხმა ვის−მი−ნო
და ქართვ−ლის ბედს მო−ვემ−დუ−რო?!
მაგ−რამ ზოგ−ჯერ რომ ტკბი−ლი ხმა
სა−ნუ−გე−შოდ მიჰფ−რენს აღ−მა
და ჩემთ გიჟ−თა ოც−ნე−ბა−თა
ხარ−ბად ინთ−ქავს უფსკ−რუ−ლი ღრმა,
თავ−გან−წი−რულს მა−მუ−ლის მცველს
წარ−მო−ვიდ−გენ მა−შინ ქართ−ველს:
მტერს შეჰყ−ვი−რის: “ჰკა მაგასა!”
გა−მო−სუ−ლი ბრძო−ლი−სა ველს.
ა−ბა ეს ხმა, სა−ლა−მუ−რო,
ტკბილხ−მო−ვა−ნო, სა−ა−მუ−რო,
ა−რო−დეს არ მომ−ყირჭ−დე−ბა,
ძალ−გიძს მუ−დამ მო−მა−წყუ−რო!
ქარ−თუ−ლად ჰკვნეს, ქარ−თუ−ლად სტვენ,
ქართ−ვე−ლის გულს ა−მით ალ−ხენ,
ხა−სი−ათს და ჩვე−უ−ლე−ბას
წი−ნა−პარ−თა გვა−გო−ნებ ჩვენ.
მაგ−რამ, ჩე−მო სა−ლა−მუ−რო,
გრძნო−ბით მსტვე−ნო, სა−ა−მუ−რო.
ა−ღა−რა−ვინ გიგ−დებს დღეს ყურს,
სჯობს, ი−სევ მ−წყემსს ემ−სა−ხუ−რო!..
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ბავშვები თანამშრომლობენ სკოლაში, რადგან მათ იციან რასაც უნდა მოელოდნენ, ამბობს ბეთ კოენ-დორფმანი, ჩიკაგოს კონკორდია ევონდეილ კამპუსის სკოლამდელი აღზრდის კოორდინატორი. „ბავშვები ყოველდღიურად ასრულებენ ერთსა და იმავე პროგრამას, ასე რომ, ისინი სწრაფად სწავლობენ იმას, რასაც უნდა აკეთებდნენ და გარკვეული პერიოდის შემდეგ ავტომატურად მოქმედებენ“. შეუძლებელია სახლში ერთი და იგივე ტემპის შენარჩუნება, თუმცა, რაც უფრო თანმიმდევრულები იქნებით, მით მეტად ითანამშრომლებს ბავშვი თქვენთან, ამბობს კოენ-დორფმანი. ჩამოყალიბდით რამდენიმე გეგმაზე და მიყევით მათ: ყველა იცვამს ჭამის წინ. როდესაც სახლში შემოვდივართ, ვიბანთ ხელს. ძილის წინ არ ვკითხულობთ ზღაპრებს, სანამ პიჟამოს არ ჩავიცვამთ. საბოლოოდ, „სახლის წესები“ ბუნებრივი გახდება შვილებისთვის
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
დღეობა აქვს მაჩვსნინო მზესელი |
 |
მიყვარს ყაბახის არემარე, თვალად საამონიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
ატმის ყვავილებიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ბატკანილუარა ჭანტურია |
 |
სულიკოაკაკი წერეთელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
შენი ფესვების წყაროდ მაქციენანა სამხარაძე |
 |
ძამიკოდიანა ღვალაძე |
 |
ყაყაჩოსა სიწითლითაანა კალანდაძე |
 |
ანდრია და დედამისიელიზბარ გაბუნია |
 |
თხა კიკინაილია სიხარულიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ჩემი ვედრებავაჟა–ფშაველა |
 |
წუხელის ბიჭი დაბადებულაანზორ აბულაშვილი |
 |
დედა თბილისიმანანა ტონია |
|
მხიარული ზღაპარი ნოტებზემანანა ტონია |
|
რთველიმანანა ტონია |
