ატმის ყვავილები
ყვა−ვილ−თა ჯა−რი ფიფ−ქით ბა−ნა−ობს.
ტყდე−ბა, ნა−ნა−ობს ე−თე−რი ჩქა−რი,
ნა−ნა−ობს ქა−რი და მი−ქა−ნა−ობს.
და ქა−რი შეხვ−და ატ−მის ყვა−ვი−ლებს,
ვარ−დის−ფერ ღი−ლებს შე−ა−ტყო ჟრჟო−ლა,
ფრთა და−ა−ტო−ლა გა−უშ−ლელ ღი−ლებს,
დაწვ−და ბი−ლი−ლებს და ა−ათრ−თო−ლა.
ატ−მის ხე იდ−გა თა−ი−გუ−ლი−ვით,
იქ მას მი−ლე−ვით უთრ−თო−და სუ−ლი!
შო−რით მოსუ−ლი გა−ზა−ფხულ სხი−ვით
და ნამ−თა მძი−ვით გა−რე−მო−ცუ−ლი.
ატ−მის ხე იდ−გა, ვით ნა−ზი ქა−ლი,
ვით დე−დო−ფა−ლი უ−ცხო მხა−რე−ში.
სი−ნარ−ნა−რე−ში სწვავ−და მზის ზა−ლი
და გრძნო−ბათ ა−ლი - სიმ−წუ−ხა−რე−ში.
ატ−მის ხე შლი−ლი ოც−ნე−ბას ჰგავ−და,
რო−ცა ღე−ლავ−და მზით აღ−ჭურ−ვი−ლი,
მე მი−სი ჩრდი−ლი ხში−რად მხიბ−ლავ−და
და ხში−რად მწვავ−და ტრფო−ბის სურ−ვი−ლი.
მაგ−რამ ეწ−ვი−ა ატ−მის ხეს ქა−რი
და ფრთა მედ−გა−რი შე−მო−ახ−ვი−ა,
ეხ−ლაც ა−ტყვი−ა ხეს გა−ნაბ−ზა−რი,
ყვა−ვილ−თა ღვა−რი რომ და−აფრქ−ვი−ა.
რო−გორც პეპ−ლე−ბი მშვი−დი და ფრ−თხი−ლი
შემ−დეგ აშლი−ლი და აფ−რე−ნი−ლი -
გა−დაც−ვე−ნი−ლი ატ−მის ყვა−ვი−ლი
ი−ყო დაღ−ლი−ლი და მო−წყე−ნი−ლი
ოც−ნე−ბათ რი−გი თვალს მი−ე−ფა−რა!
მტვრით გა−ის−ვა−რა წყალ−თა ლიკ−ლი−კი,
ყვა−ვი−ლი ი−გი მოკვ−და და ჩაქ−რა
ცით−ლად და−ფა−რა ბა−ღის ბი−ლი−კი.
ბა−ღის ბი−ლიკ−ზე მიც−დი−ვარ და თან
გაძვრც−ნილ ა−ტამ−თან ზღვე−ბი გროვ−დე−ბა,
სა−ღა−მოვ−დე−ბა და მზის ჩასვ−ლას−თან
თან−და−თან მწუხ−რი მი−ახ−ლოვ−დე−ბა.
მე ა−ღარ ვდარ−დობ... რა მსურს, რას ვე−ლი?
ვით მზის ნა−თე−ლი და ღა−მის ჩრდი−ლი,
მე−ფობს სიკვ−დი−ლი - ჭკნო−ბის მსურვე−ლი!
გაქ−რა სურ−ნე−ლი, დაჭკ−ნა ყვა−ვი−ლი!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ბავშვი თქვენი საკუთრება არ არის, მას გარკვეული დროის განმავლობაში არ ფლობთ. თანაცხოვრების პერიოდში მაქსიმალურად ეცადეთ ბავშვი აღზარდოთ კარგ ადამიანად.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
სულიკოაკაკი წერეთელი |
 |
გაზაფხულივაჟა–ფშაველა |
 |
მარიამიინგა ქორდელი |
|
გლეხის სიმღერავაჟა–ფშაველა |
 |
მეურნე იმედამანანა ტონია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
დღეთა კარებთან ვდგავარ წუხილითგალაკტიონ ტაბიძე |
|
ტანძიამანანა ტონია |
 |
კურდღელილუარა ჭანტურია |
 |
ანიტას კითხვები აწუხებსსოფია ბარშოვა |
|
წმინდა ნინოლუარა ჭანტურია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ვარდიდავით მაჩაბელი |
|
მუშურიაკაკი წერეთელი |
 |
მანანას წერილინოდარ დუმბაძე |
|
ეს მშობლიური ქარიაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ბოსტნეულის ამბავიიულან ტუვიმი |
