წყალი არ ყველა წყალია
ზარ−მა−ცო და სა−ლა−ხა−ნავ,
არ მოგ−წყინ−და სულ ძი−ლი და
ერთ ად−გილ−ზე ყოფ−ნა გა−ნა?
ბა−ყა−ყე−ბის ორ−კესტრს უს−მენ,
ჩა−იქ−ნი−ე უკ−ვე ხე−ლი,
სი−კე−თეს და კარგ ცხოვ−რე−ბას,
მუქ−თა−ხო−რავ ნუ−ღარ ე−ლი.
კარგ ცხოვ−რე−ბას და კე−თილ დღეს,
ი−ცო−დე, რომ უნ−და შრო−მა,
შრო−მასა კი სი−ხა−ლი−სე,
მოძრაობა,სწრაფად სრბო−ლა.
გად−მო−ხეთ−ქე კა−ლა−პო−ტი,
გა−იღ−ვი−ძე, გა−ინ−ძე−რი,
თავს ბუშ−ტე−ბი მოგდ−გო−მი−ა,
დაგ−დე−ბი−ა მწვა−ნე ფე−რი.
ყვე−ლას სძულ−ხარ უ−მოქ−მე−დო,
გვერდს გივ−ლი−ან დი−დი ზი−ზღით,
ა−ბა შე−ხე ამ ჩვენს რი−ონს,
რას გრი−ა−ლებს, რო−გორ მიჰქ−რის?
ერ−თი ცი−და ნა−კა−დუ−ლად,
მო−ევ−ლი−ნა ამ ქვე−ყა−ნას,
და−ვაჟ−კაც−და ტყეში,ღრეში,
მობრ−დღვენს მედგრად-ტბორავს ჭა−ლას.
ჯე−ბი−რე−ბი და−ამტვ−რი−ა,
გა−და−ლე−წა, გად−მო−ლე−წა,
უ−დი−დე−სი მონ−დო−მე−ბით,
ქა−ლა−ქე−ბი გა−მო−ძერ−წა.
მიგრი−ა−ლებს და ხმა−უ−რობს,
ბუ−ნე−ბა−მაც და−ა−ნათ−ლა,
მის−მა ძა−ლამ, ე−ნერ−გი−ამ,
ქა−ლა−ქე−ბი გა−ა−ნა−თა.
ბო−ლოს დაღლილ-დაქანცულმა,
როს მო−ი−გო დი−დი ბრძო−ლა,
კმა−ყო−ფილ−მა გა−ი−ვა−კა,
და შე−წყვი−ტა სწრა−ფი სრბო−ლა,
და დაჭ−რი−ლი მხე−ცის მსგავ−სად,
ბო−ლო ღა−მე გა−ი−თე−ნა,
და−ი−ცა−ლა მდა−რე სისხ−ლად,
და დიდ ზღვა−ში ჩა−ეს−ვე−ნა.
შენ კი გძი−ნავს, არ გრ−ცხვე−ნი−ა?
მრა−ვალ მწერ−თა გახ−დი ბუ−დე,
წვი−მას ე−ლი აგ−ვის−ტო−ში,
რომ არ დაშ−რე ცოდ−ვილ გუ−ბევ.
შენც ხომ ამ ცის ნა−ჟუ−რი ხარ,
ირგვ−ლივ მთაც გაქვს და ბა−რი−ცა,
ზო−გი წყა−ლიც კი ფუ−ჭი−ა,
წყა−ლიც ა−რის და წყა−ლიცა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
არ შეზღუდოთ ბავშვის შესაძლებლობები
თქვენი პატარას მისია ცხოვრებაში დამოუკიდებლობის მოპოვებაა. ასე რომ, როდესაც მას უკვე დამოუკიდებლად შეეძლება სათამაშოების მილაგება, მაგიდიდან თეფშის აღება და თავად ჩაცმა, ნება დართეთ და არ აუკრძალოთ. პასუხისმგებლობის თავის თავზე აღება ბავშვს ეხმარება თვითდამკვიდრებაში, ხოლო თქვენ მშვიდად ყოფნაში.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
შემოღამება მთაწმინდაზედნიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
ყვარლის მთებსილია ჭავჭავაძე |
 |
ბაკურიანიმანანა ტონია |
 |
გაუბედავი სიყვარულიაკაკი წერეთელი |
 |
როს ვუკვირდები თავის თავს…ვაჟა–ფშაველა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
სძინავს, სძინავს ძილგუდასნესტან კუპრავა |
 |
დილის ნიავილუარა ჭანტურია |
|
იხვის ჭუკილუარა ჭანტურია |
 |
ბალიზაქარია შერაზადაშვილი |
|
პატარა გმირილუარა ჭანტურია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ერეკლეს სიზმარივაჟა–ფშაველა |
|
ღამე მთაშივაჟა–ფშაველა |
|
მგელი და კრავიმანანა ტონია |
 |
ქალაქი წყალქვეშგალაკტიონ ტაბიძე |
|
მოსწავლე წიწილებიმანანა ტონია |
