წყალი არ ყველა წყალია
ზარ−მა−ცო და სა−ლა−ხა−ნავ,
არ მოგ−წყინ−და სულ ძი−ლი და
ერთ ად−გილ−ზე ყოფ−ნა გა−ნა?
ბა−ყა−ყე−ბის ორ−კესტრს უს−მენ,
ჩა−იქ−ნი−ე უკ−ვე ხე−ლი,
სი−კე−თეს და კარგ ცხოვ−რე−ბას,
მუქ−თა−ხო−რავ ნუ−ღარ ე−ლი.
კარგ ცხოვ−რე−ბას და კე−თილ დღეს,
ი−ცო−დე, რომ უნ−და შრო−მა,
შრო−მასა კი სი−ხა−ლი−სე,
მოძრაობა,სწრაფად სრბო−ლა.
გად−მო−ხეთ−ქე კა−ლა−პო−ტი,
გა−იღ−ვი−ძე, გა−ინ−ძე−რი,
თავს ბუშ−ტე−ბი მოგდ−გო−მი−ა,
დაგ−დე−ბი−ა მწვა−ნე ფე−რი.
ყვე−ლას სძულ−ხარ უ−მოქ−მე−დო,
გვერდს გივ−ლი−ან დი−დი ზი−ზღით,
ა−ბა შე−ხე ამ ჩვენს რი−ონს,
რას გრი−ა−ლებს, რო−გორ მიჰქ−რის?
ერ−თი ცი−და ნა−კა−დუ−ლად,
მო−ევ−ლი−ნა ამ ქვე−ყა−ნას,
და−ვაჟ−კაც−და ტყეში,ღრეში,
მობრ−დღვენს მედგრად-ტბორავს ჭა−ლას.
ჯე−ბი−რე−ბი და−ამტვ−რი−ა,
გა−და−ლე−წა, გად−მო−ლე−წა,
უ−დი−დე−სი მონ−დო−მე−ბით,
ქა−ლა−ქე−ბი გა−მო−ძერ−წა.
მიგრი−ა−ლებს და ხმა−უ−რობს,
ბუ−ნე−ბა−მაც და−ა−ნათ−ლა,
მის−მა ძა−ლამ, ე−ნერ−გი−ამ,
ქა−ლა−ქე−ბი გა−ა−ნა−თა.
ბო−ლოს დაღლილ-დაქანცულმა,
როს მო−ი−გო დი−დი ბრძო−ლა,
კმა−ყო−ფილ−მა გა−ი−ვა−კა,
და შე−წყვი−ტა სწრა−ფი სრბო−ლა,
და დაჭ−რი−ლი მხე−ცის მსგავ−სად,
ბო−ლო ღა−მე გა−ი−თე−ნა,
და−ი−ცა−ლა მდა−რე სისხ−ლად,
და დიდ ზღვა−ში ჩა−ეს−ვე−ნა.
შენ კი გძი−ნავს, არ გრ−ცხვე−ნი−ა?
მრა−ვალ მწერ−თა გახ−დი ბუ−დე,
წვი−მას ე−ლი აგ−ვის−ტო−ში,
რომ არ დაშ−რე ცოდ−ვილ გუ−ბევ.
შენც ხომ ამ ცის ნა−ჟუ−რი ხარ,
ირგვ−ლივ მთაც გაქვს და ბა−რი−ცა,
ზო−გი წყა−ლიც კი ფუ−ჭი−ა,
წყა−ლიც ა−რის და წყა−ლიცა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ასწავლეთ მას მიყვეს ინსტრუქციებს
ეს აუცილებელია! თქვენ უნდა ასწავლოთ თქვენს პატარას დაიცვას მისთვის მიცემული მითითებები და დირექტივები. სკოლამდელ ასაკში თქვენს შვილს მოუწევს მოუსმინოს მის მასწავლებელს და მიყვეს მის დარიგებებს. ასე რომ, თქვენ უნდა მოამზადოთ იგი წინასწარ, სხვადასხვა თამაშების საშუალებით.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ერთგულებამაია მიქაია |
 |
ატმის ყვავილებიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
რუსთაველ!ალექსანდრე ორბელიანი |
 |
ინტერნეტი ტყეშინინო მზესელი |
 |
მიყვარს ყაბახის არემარე, თვალად საამონიკოლოზ ბარათაშვილი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
გულყვითელა წიწილანათია დაშნიანი |
 |
ცხენობანაშიო მღვიმელი |
 |
ჩემო ბებო ლამაზო!ელიზბარ გაბუნია |
|
ეს წინათ იყოგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
რამ გაგზარდა?ცირა ქიტიაშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
საქართველოო ლამაზოანა კალანდაძე |
|
მერე რაა, რომ საქართველოაოთარ შალამბერიძე |
 |
ღამურააკაკი წერეთელი |
 |
ამირანივაჟა–ფშაველა |
 |
აღვახვამ ქებად ბაგესაბესიკი |
