მწვერვალები ახალ მთების
მი−დი−ოდ−ნენ სვა−ნე−ბი,
ეხ−ვე−ოდ−ნენ ბი−ლი−კე−ბად
გზე−ბი და−ნა−ქა−ნე−ბი.
შუ−ა−ღა−მე რომ გად−ვი−და,
ერ−თი რაზ−მი ვე−ე−ბა
და−ე−წი−ა დაღ−ლილ მგზავ−რებს
და სას−ტი−კად შე−ე−ბა.
რა დრო ი−ყო და რა მტრო−ბა...
დად−გა სისხ−ლის ფეშ−ხუ−მი,
გა−დი−კიდ−ნენ, აქ - სვა−ნე−თი,
ი−ქით - რაჭა-ლეჩხუმი.
წა−ი−შა−ლა მო−გო−ნე−ბა
ძმო−ბის სი−ა−მა−გე−თა -
ი−სეც ვიწ−რო გზე−ბი მთი−სა
ძმა−თა მტრო−ბამ ჩაჰ−კე−ტა.
შვიდ წე−ლი−წადს შვი−დი კუ−თხე
რა−ტომ უნ−და ჩაჰ−კი−რო -
ვე−ღარ მი−დის სა−მუ−შა−ოდ,
ვე−ღარც სა−ჯა−მა−გი−როდ.
შვიდ წე−ლი−წადს არ უ−ნა−ხავს
სვა−ნეთს გე−მო მა−რი−ლის,
მე−რე მთლად რომ გა−უ−ჭირ−დათ,
მუ−დამ ა−სე არ ივ−ლის...
ეს დი−დი ხნის ამ−ბა−ვი−ა...
იგრძ−ნეს რა ერთ−მა−ნე−თი,
დამშ−ვი−დე−ბულ შრო−მით მო−დის
იმ მთე−ბი−დან სვა−ნე−თი.
გზე−ბი გაჰ−ყავთ - ჟრი−ა−მუ−ლი
ცე−ცხლად შე−მოს−დე−ბი−ა
ყველ−გან, სა−დაც მი−უ−ვა−ლი
და უღ−რა−ნი მთე−ბი−ა.
შე−ერ−თე−ბულ შრო−მას მღე−რის,
ნის−ლე−ბი რომ ე−ხუ−რა,
ხა−ნის−წყა−ლი, გუ−ბის−წყა−ლი,
ცხე−ნის−წყა−ლი, ტე−ხუ−რა.
შე−ერ−თე−ბულ ძა−ლას, შრო−მას
მღე−რის, ვით მაყ−რი−ო−ნი,
ლი−ახ−ვი და ა−ლა−ზა−ნი,
ჭო−რო−ხი და რი−ო−ნი.
შე−ერ−თე−ბულ შრო−მას მღე−რის
ჩანჩ−ქე−რე−ბის მა−რა−გი,
ნა−ტა−ნე−ბი, ი−მერ−ხე−ვი,
ენ−გუ−რი და ა−რაგ−ვი.
მა−შა−ვე−რი, მტკვა−რი, ქსა−ნი,
ა−ლა−ზა−ნი, ძი−რუ−ლა, -
აქ მრა−ვა−ლი ა−თა−სი ხმა
ერ−თად გა−და−კი−რუ−ლა.
მთე−ბო! დასწ−ვით ძვე−ლი შა−ვი
ა−ხალ დრო−ის სი−ა−ლეთ,
თა−ვი−სუ−ფალ მწვერ−ვა−ლე−ბის
დრო−შა ა−აფ−რი−ა−ლეთ!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ყოველდღე ეთამაშეთ ბავშვებს, თუნდაც, ნახევარი საათის განმავლობაში, რადგან მათთვის აუცილებელია სისტემატიურად გრძნობდნენ როგორც დედის, ასევე, მამის ყურადღებას. შეეცადეთ გაამხიარულოთ ბავშვები და თავადაც გამხიარულდეთ. შეიძლება ყოველთვის არ იყოთ კომფორტულად, ვერ მართოთ ბავშვები, გაბრაზდეთ ან იმედგაცრუება იგრძნოთ, თუმცა, გახსოვდეთ, რომ თქვენი შვილებისათვის ყველაზე მნიშვნელოვანი ადამიანები ხართ და ყველაზე დიდ გავლენას მათ ქცევაზე, აზრებსა და ემოციებზე სწორედ თქვენ ახდენთ.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
რთველიმანანა ტონია |
 |
ფშაველი ჯარისკაცის წერილივაჟა–ფშაველა |
 |
სვისადმიბესიკი |
 |
ბარდნალალადო ასათიანი |
|
მხედართა ძველი სიმღერავაჟა–ფშაველა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ვის ვუყვარვართლუარა ჭანტურია |
 |
ისევ მაისის მათრობს თვალებიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
*** (დედამ მითხრა რომ ბავშვები)ქეთევან კვიტატიანი |
 |
მიყიდეიოსებ გრიშაშვილი |
 |
ხინკლისხელა კოპებითნუნუ ჯანელიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
უცნაური სიზმარიმანანა ტონია |
 |
სწავლა მოსწავლეთადავით გურამიშვილი |
|
ბაკურივაჟა–ფშაველა |
|
„ან“-ზე სით მოხვალბესიკი |
 |
ვარდიდავით მაჩაბელი |
