მწვერვალები ახალ მთების
მი−დი−ოდ−ნენ სვა−ნე−ბი,
ეხ−ვე−ოდ−ნენ ბი−ლი−კე−ბად
გზე−ბი და−ნა−ქა−ნე−ბი.
შუ−ა−ღა−მე რომ გად−ვი−და,
ერ−თი რაზ−მი ვე−ე−ბა
და−ე−წი−ა დაღ−ლილ მგზავ−რებს
და სას−ტი−კად შე−ე−ბა.
რა დრო ი−ყო და რა მტრო−ბა...
დად−გა სისხ−ლის ფეშ−ხუ−მი,
გა−დი−კიდ−ნენ, აქ - სვა−ნე−თი,
ი−ქით - რაჭა-ლეჩხუმი.
წა−ი−შა−ლა მო−გო−ნე−ბა
ძმო−ბის სი−ა−მა−გე−თა -
ი−სეც ვიწ−რო გზე−ბი მთი−სა
ძმა−თა მტრო−ბამ ჩაჰ−კე−ტა.
შვიდ წე−ლი−წადს შვი−დი კუ−თხე
რა−ტომ უნ−და ჩაჰ−კი−რო -
ვე−ღარ მი−დის სა−მუ−შა−ოდ,
ვე−ღარც სა−ჯა−მა−გი−როდ.
შვიდ წე−ლი−წადს არ უ−ნა−ხავს
სვა−ნეთს გე−მო მა−რი−ლის,
მე−რე მთლად რომ გა−უ−ჭირ−დათ,
მუ−დამ ა−სე არ ივ−ლის...
ეს დი−დი ხნის ამ−ბა−ვი−ა...
იგრძ−ნეს რა ერთ−მა−ნე−თი,
დამშ−ვი−დე−ბულ შრო−მით მო−დის
იმ მთე−ბი−დან სვა−ნე−თი.
გზე−ბი გაჰ−ყავთ - ჟრი−ა−მუ−ლი
ცე−ცხლად შე−მოს−დე−ბი−ა
ყველ−გან, სა−დაც მი−უ−ვა−ლი
და უღ−რა−ნი მთე−ბი−ა.
შე−ერ−თე−ბულ შრო−მას მღე−რის,
ნის−ლე−ბი რომ ე−ხუ−რა,
ხა−ნის−წყა−ლი, გუ−ბის−წყა−ლი,
ცხე−ნის−წყა−ლი, ტე−ხუ−რა.
შე−ერ−თე−ბულ ძა−ლას, შრო−მას
მღე−რის, ვით მაყ−რი−ო−ნი,
ლი−ახ−ვი და ა−ლა−ზა−ნი,
ჭო−რო−ხი და რი−ო−ნი.
შე−ერ−თე−ბულ შრო−მას მღე−რის
ჩანჩ−ქე−რე−ბის მა−რა−გი,
ნა−ტა−ნე−ბი, ი−მერ−ხე−ვი,
ენ−გუ−რი და ა−რაგ−ვი.
მა−შა−ვე−რი, მტკვა−რი, ქსა−ნი,
ა−ლა−ზა−ნი, ძი−რუ−ლა, -
აქ მრა−ვა−ლი ა−თა−სი ხმა
ერ−თად გა−და−კი−რუ−ლა.
მთე−ბო! დასწ−ვით ძვე−ლი შა−ვი
ა−ხალ დრო−ის სი−ა−ლეთ,
თა−ვი−სუ−ფალ მწვერ−ვა−ლე−ბის
დრო−შა ა−აფ−რი−ა−ლეთ!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
არ შეზღუდოთ ბავშვის შესაძლებლობები
თქვენი პატარას მისია ცხოვრებაში დამოუკიდებლობის მოპოვებაა. ასე რომ, როდესაც მას უკვე დამოუკიდებლად შეეძლება სათამაშოების მილაგება, მაგიდიდან თეფშის აღება და თავად ჩაცმა, ნება დართეთ და არ აუკრძალოთ. პასუხისმგებლობის თავის თავზე აღება ბავშვს ეხმარება თვითდამკვიდრებაში, ხოლო თქვენ მშვიდად ყოფნაში.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მერე რაა, რომ საქართველოაოთარ შალამბერიძე |
 |
ღამე მთაშივაჟა–ფშაველა |
 |
გოგჩაალექსანდრე ჭავჭავაძე |
 |
რთველიმანანა ტონია |
 |
სვისადმიბესიკი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
წელი რომ მოვა ვირთხისნუნუ ჯანელიძე |
|
ორი დათვინინო მზესელი |
 |
დე, დედიკო, დედანათია აბულაძე |
|
გიშრის ნავნიბესიკი |
 |
ვუალისა და ვიოლეს შესახებგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ხარაბუზა და ფუტკარიაკაკი წერეთელი |
|
მგელი და კრავიმანანა ტონია |
|
კატისა და თაგვთა შერიგებამანანა ტონია |
 |
ბოსტნეულის ამბავიიულან ტუვიმი |
|
ობოლივაჟა–ფშაველა |
