მე სული ჩემი ფეშქაშად
შენთ−ვის−ცა შე−მი−წი−რი−ა.
შენს სიყ−ვა−რულ−ზე სიკვ−დიდმ−დე
მაქვს გა−სა−ტა−ნი პი−რი−ა.
და−ო, შენც ი−ცი, შორს მყოფ−სა
მაჭკ−ნობს უხს−ნე−ლი ჭი−რი−ა.
პავ−ლე სწერს მო−ცი−ქუ−ლი−ცა:
"სჯუ−ლი არს სიყ−ვა−რუ−ლი−ა".
მცი−რე−დი−ღა მაკლს სიკვ−დილ−სა!..
ეს არს, მო−ვი−და ჟა−მი−ა!..
ტი−ლოს ვმზერ ჩე−მად პე−რან−გად!..
მი−წას მი−თხრი−ან!.. ვა-მეა!
ვინ და−მი−ტი−რებს? არ−ვინ მიცვს,
არ−ვის აქ ცრემლ−თა ნა−მი−ა!..
ო−დეს ვეს−ტუმ−რო მი−წასა,
გახ−სოვ−დე მა−შინ - ძა−მი−ა!
თვა−რა ამ სო−ფელს ზილ−ვა−სა
არ ვე−ლი შენ−სა, ჰე და−ო!
ფრთე−ნი ა−რა მაქ - ავფ−რინ−დე,
მო−ვი−დე სწრა−ფით შენდა−ო.
[........
............] ხედა−ო.
ბე−დით−მა ბა−დემ შე−მიც−ვა.
უ−გა[...........]
მე−გო−ბარ−თა−გან ძულ−ვი−ლი
დი−ა ვი−ქე−ნი ი−ა−ვარ.
პირ−ველ ვარ დებრ−ვე მე−სურ−ვე;
ახ−ლა მქნეს ვი−თა ი−ა−ვარ.
შეყ−როლ−დენ ჩემ−გან და დალ−პენ;
გან−მაგ−დეს, ვი−თა ჭი−ა ვარ.
მსწრაფლ მო−მი−ძუ−ლეს ყვე−ლა−ყამ;
ცრემ−ლი−თა და−ნა−ტი−ა ვარ!
ჭირ−სა შევს−წუხ−დე მა−ლი−ად, -
რა ა−რის ე−სე კა−ცო−ბა?!
პი−რუ−ტყვი უ−ღელ ში−ნა სწუხს, -
მი−სი მექმ−ნე−ბა მსგავ−სო−ბა;
ბო−ლოს სა−ძო−ვარს მი−უშ−ვან, -
ა−ღარც მას ახ−სოვს მგზავ−რო−ბა.
პირ−ველ ჭირს განვ−ლით ყოვე−ლი,
მე−რე მოგ−ვე−ცეს ხა−რო−ბა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
შექმენით განსაკუთრებული მოგონებები
შესაძლოა, თქვენს შვილებს არ ახსოვდეთ თქვენი დარიგებები, თუმცა, მათ ემახსოვრებათ საერთო ოჯახური ტრადიციები - ძილის დრო თუ ღამის თამაშები.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ვინ რა ჰქნა?მანანა ტონია |
|
მაღვიძარა მამლაყინწამანანა ტონია |
 |
ქეთინო, გამოიცანი!ნოდარ დუმბაძე |
 |
აღმართ-აღმართაკაკი წერეთელი |
 |
ლარიქს სიბირიკაგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
|
დამწველი თავის სიმშვენიერითგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
საჩუქრებიიოსებ ციცქიშვილი |
 |
ვაჟაო, დილის მზის სხივო,ანა კალანდაძე |
|
წიწამურში რომ მოკლეს ილიაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
გაზაფხულის პირიიროდიონ ევდოშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ხარაბუზა და ფუტკარიაკაკი წერეთელი |
 |
ვაზის სიმფონიაშოთა ნიშნიანიძე |
|
ჭაღარააკაკი წერეთელი |
 |
დილა ასე დაიწყეთამარ ფხაკაძე |
 |
მელაკუდა სასამართლოზეელიზბარ გაბუნია |
