რამ გაგაჩინა, ქალაო
ლერწ−მად აჭ−რი−ლო წელ−ში−ა?
ნე−ტა−ვი, ხე−ლით შე−მა−ხო,
შენ რომ ვარ−დი გქონ მკერდ−ში−ა!
რომ და−ვი−ხოც−ნეთ, ი−ქა−ცა
კი−დევ გი−პოვ−ნი მკვდრებ−ში−ა.
შენს ი−ქით, ვინ სთქვა, რო ი−ყოს
ქა−ლი, კა−ცი და ქვე−ყა−ნა?..
ოღომც-კი შენ−თან მამ−ყო−ფე, —
თუნდ ბი−ნას დავსც−დე თემ−თა−ნა,
მოვკვ−დე შენს და−უ−ტი−რებ−ლად,
თუ შე−გა−და−რო მზეს−თა−ნა!
თუნდ სრუ−ლად გას−წყდენ ვარსკვ−ლავ−ნი,
მზემ ტანთ ჩა−იც−ვას შა−ვე−ბი,
ი−სეც მზე−ო−ბას მი−ზა−მენ
შე−ნი ფო−ფი−ნა თვა−ლე−ბი!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
მოერიდეთ "თუს" ხშირად გამოყენებას
წინადადებები იმგვარად ჩამოაყალიბეთ, რომ ჩანდეს ურთიერთთანამშრომლობის სურვილი. „თუ ფანქრებს დროზე ჩაალაგებ, ჩვენ შეგვეძლება პარკში წასვლა,“ ეს წინადადება უფრო მეტად გულისხმობს იმას, რომ ბავშვმა შესაძლოა არ მიალაგოს ნივთები. ამის ნაცვლად სცადეთ: „როცა ფანქრებს ჩაალაგებ, პარკში წავალთ.“
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
იმერეთსვაჟა–ფშაველა |
 |
ის მიდიოდა ქუჩაში ერთიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ციყვივასილ გულეური |
 |
ჩემო ტკბილო საქართველოვშიო მღვიმელი |
|
დგება თეთრი დღეებიგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
|
ხსოვნასგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ზამთარიდიანა ღვალაძე |
 |
ზღარბიგივი ჭიჭინაძე |
 |
წრუწუნანინია კაპანაძე |
 |
მართლა ბუა თუალია კობალაძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
შევკრთი, როს ვნახებესიკი |
|
ცრემლთა ისარნიბესიკი |
 |
ციცომურმან ლებანიძე |
 |
დათუნიას მოსაწვევი ბარათინოდარ დუმბაძე |
|
ქებათა ქება ნიკორწმინდასგალაკტიონ ტაბიძე |
