რამ გაგაჩინა, ქალაო
ლერწ−მად აჭ−რი−ლო წელ−ში−ა?
ნე−ტა−ვი, ხე−ლით შე−მა−ხო,
შენ რომ ვარ−დი გქონ მკერდ−ში−ა!
რომ და−ვი−ხოც−ნეთ, ი−ქა−ცა
კი−დევ გი−პოვ−ნი მკვდრებ−ში−ა.
შენს ი−ქით, ვინ სთქვა, რო ი−ყოს
ქა−ლი, კა−ცი და ქვე−ყა−ნა?..
ოღომც-კი შენ−თან მამ−ყო−ფე, —
თუნდ ბი−ნას დავსც−დე თემ−თა−ნა,
მოვკვ−დე შენს და−უ−ტი−რებ−ლად,
თუ შე−გა−და−რო მზეს−თა−ნა!
თუნდ სრუ−ლად გას−წყდენ ვარსკვ−ლავ−ნი,
მზემ ტანთ ჩა−იც−ვას შა−ვე−ბი,
ი−სეც მზე−ო−ბას მი−ზა−მენ
შე−ნი ფო−ფი−ნა თვა−ლე−ბი!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
თვალის კონტაქტი გვიჩვენებს, რომ ყურადღებით უსმენთ და დაინტერესებული ხართ საუბრით.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მწუხარება შენზეგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ჩემი ლოცვანიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
მზე პირს იბანსელიზბარ გაბუნია |
|
ისევ ფისოელიზბარ გაბუნია |
|
სიტყვა არ წამოგცდეს, რომ შენ დაიღალე,გალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ბუნების სიყვარულილუარა ჭანტურია |
 |
ყანჩანუნუ ჯანელიძე |
 |
მოხუცებული ყმაწვილკაცსალექსანდრე ორბელიანი |
 |
მესმის, მესმის სანატრელიილია ჭავჭავაძე |
|
მტკვრის პირასილია ჭავჭავაძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
შემოდგომალადო ასათიანი |
 |
ლეგენდად დარჩეს!მურმან ლებანიძე |
 |
შემოდგომის სურათიხათუნა გულიაშვილი |
 |
სად არის სათვალე?იულან ტუვიმი |
 |
ქეთევან დედოფალიანა კალანდაძე |
