მოით მიჯნურნო
ის−მი−ნე−ი, ჩემ−ნი ჭირ−ნი მკვლელ−ნი, რა გვა−რად ჰრთულ−ნი!
აწ მნა−ხეთ ხელ−თა შემბ−რა−ლელ−თა, მიმ−თე−ლეთ წყლულ−ნი!
ჰხე−დავთ, ინ−დელ−თა, მშვილდ-მზიდველთა, და−ის−რეს გულ−ნი?
მათ−გან ტყევე-ქმნილსა, მკვდრად-მიხდილსა მიბ−რუ−ნეთ სულ−ნი!
პირ−სა მთვა−რე−სა, მცი−ნა−რე−სა, ჰშვე−ნი−ან ხალ−ნი,
ვარდ−ნი გაშ−ლილ−ნი ვის−გან ჰშლილ−ნი ა−რის მრა−ვალ−ნი!
მათ-თანა ქმნილ−ნი, უ−ცხოდ თლილ−ნი, ძვირ−ფას−ნი ლალ−ნი,
როს განძ−ღე−ბის, მო−ე−დე−ბის ტრფი−ალ−თა ალ−ნი!
ვჰს−წყევ ბედ−სა ჩემ−სა ასაჩემ−სა: მის−გან ვარ კრულ−ნი!
როს ვნა−ხენ ტა−ნი, მეც−ნეს ზარ−ნი, მო−ა−რუ−ლი−ა!
ზა−რიფ−ნი წელ−ნი ქვეყნის-მწველ−ნი, მო−ხა−რუ−ლი−ა,
ბროლის-ფიცარნი, სა−ფი−ცარ−ნი, არს შემ−კუ−ლი−ა,
ორ−ნი ო−ბოლ−ნი, ეშ−ყის მქონ−ნი, მა−ზედ ბმუ−ლი−ა!
ჰხამს, ყოვ−ლი ბრძე−ნი მის−სა ქე−ბად იყვ−ნენ კრე−ბულ−ნი!
თმა−ნი გი−შერ−ნი ელ−ვა−რე−ნი ტერ−ფამ−დინ მგველ−ნი,
ვინ−ცა შეხვ−დე−ბით, მტუ−რად გახ−დე−ბით, მის−ნი მნახ−ველ−ნი!
მის−თა მიჯ−ნურ−თა წამს შე−ი−პყრობს სენ−ნი მომსვ−რელ−ნი!
მზე ცუდ-მაშვრალობს, ა−მით ნა−თობს მთა−ნი და ველ−ნი!
მას თუ არ ჰშო−რავთ, შე−იქ−ნე−ბით ეშყ−ში დანთქ−მულ−ნი!
ჰო−ი, რა−ბა−მად საკვირველ-არს ჩე−მებრ გაძ−ლე−ბა,
მა−რა−დის სულ-თქმა და ტი−რი−ლი და ქვეყ−ნად რე−ბა,
ეს−რე უ−წყა−ლოდ ჭრა და ხე−ვა და სისხლ−ში ღე−ბა!
ეს მაქვს ნუ−გე−შად: ჩე−მი ბრა−ლი მას ე−კი−თხე−ბა!
ი−ყა−ვით ჩემთ−ვის მგლო−ვა−რე−ნი, გულ-მტკივნეულნი!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
თქვენს შვილებს ყოველდღე დაუსვით სამი შეკითხვა მის შესახებ
არ დაგავიწყდეთ სოციალური უნარების სწავლება - საუბრის ხელოვნება მნიშვნელოვანი სოციალური უნარია, მაგრამ მშობლები ხშირად უგულებელყოფენ მის სწავლებას. დაუსვით ბავშვს ისეთი კითხვები, როგორიცაა: „კარგი დრო გაატარე სკოლაში?“; „რას აკეთებდი წვეულებაზე?“; ან „სად გინდა ხვალ შუადღისას გასვლა?“
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
შემომეყარა ყივჩაღიხალხური |
 |
დიდია თუ პატარაოთარ შალამბერიძე |
 |
გოგია და ყურცქვიტალუარა ჭანტურია |
 |
საფლავი მეფის ირაკლისანიკოლოზ ბარათაშვილი |
|
ყვავილები დედასგიორგი კაჭახიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
|
იხვის ჭუკილუარა ჭანტურია |
 |
ბოჩოლაელიზბარ გაბუნია |
|
სპილოელიზბარ გაბუნია |
 |
ზოოპარკიიოსებ ციცქიშვილი |
 |
სათაფლიაზე ექსკურსიის შემდეგნანა გასვიანი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
აკაკის ლანდიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
გულო, არ გასტყდე!ვაჟა–ფშაველა |
 |
მთასდუტუ მეგრელი |
 |
სულიკოაკაკი წერეთელი |
 |
ჩურჩხელების ჩხუბიიროდიონ ევდოშვილი |
