მოით მიჯნურნო
ის−მი−ნე−ი, ჩემ−ნი ჭირ−ნი მკვლელ−ნი, რა გვა−რად ჰრთულ−ნი!
აწ მნა−ხეთ ხელ−თა შემბ−რა−ლელ−თა, მიმ−თე−ლეთ წყლულ−ნი!
ჰხე−დავთ, ინ−დელ−თა, მშვილდ-მზიდველთა, და−ის−რეს გულ−ნი?
მათ−გან ტყევე-ქმნილსა, მკვდრად-მიხდილსა მიბ−რუ−ნეთ სულ−ნი!
პირ−სა მთვა−რე−სა, მცი−ნა−რე−სა, ჰშვე−ნი−ან ხალ−ნი,
ვარდ−ნი გაშ−ლილ−ნი ვის−გან ჰშლილ−ნი ა−რის მრა−ვალ−ნი!
მათ-თანა ქმნილ−ნი, უ−ცხოდ თლილ−ნი, ძვირ−ფას−ნი ლალ−ნი,
როს განძ−ღე−ბის, მო−ე−დე−ბის ტრფი−ალ−თა ალ−ნი!
ვჰს−წყევ ბედ−სა ჩემ−სა ასაჩემ−სა: მის−გან ვარ კრულ−ნი!
როს ვნა−ხენ ტა−ნი, მეც−ნეს ზარ−ნი, მო−ა−რუ−ლი−ა!
ზა−რიფ−ნი წელ−ნი ქვეყნის-მწველ−ნი, მო−ხა−რუ−ლი−ა,
ბროლის-ფიცარნი, სა−ფი−ცარ−ნი, არს შემ−კუ−ლი−ა,
ორ−ნი ო−ბოლ−ნი, ეშ−ყის მქონ−ნი, მა−ზედ ბმუ−ლი−ა!
ჰხამს, ყოვ−ლი ბრძე−ნი მის−სა ქე−ბად იყვ−ნენ კრე−ბულ−ნი!
თმა−ნი გი−შერ−ნი ელ−ვა−რე−ნი ტერ−ფამ−დინ მგველ−ნი,
ვინ−ცა შეხვ−დე−ბით, მტუ−რად გახ−დე−ბით, მის−ნი მნახ−ველ−ნი!
მის−თა მიჯ−ნურ−თა წამს შე−ი−პყრობს სენ−ნი მომსვ−რელ−ნი!
მზე ცუდ-მაშვრალობს, ა−მით ნა−თობს მთა−ნი და ველ−ნი!
მას თუ არ ჰშო−რავთ, შე−იქ−ნე−ბით ეშყ−ში დანთქ−მულ−ნი!
ჰო−ი, რა−ბა−მად საკვირველ-არს ჩე−მებრ გაძ−ლე−ბა,
მა−რა−დის სულ-თქმა და ტი−რი−ლი და ქვეყ−ნად რე−ბა,
ეს−რე უ−წყა−ლოდ ჭრა და ხე−ვა და სისხლ−ში ღე−ბა!
ეს მაქვს ნუ−გე−შად: ჩე−მი ბრა−ლი მას ე−კი−თხე−ბა!
ი−ყა−ვით ჩემთ−ვის მგლო−ვა−რე−ნი, გულ-მტკივნეულნი!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ბესიკის სხვა ლექსები:
ნარზედ ზმები |
ანტონი კათალიკოსზედ |
მნათობთადმი |
ვაჲ ესე დრონი |
რხევით ნაზო |
დააფასეთ ბავშვის დამოუკიდებლობა და მიეცით მას საშუალება, იყოს თავისუფალი
აჩვენეთ ბავშვს, რომ გიყვართ და მხარს უჭერთ მას, მაშინაც კი, როდესაც ის დამოუკიდებლად აკეთებს არჩევანს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
სევდის ლაშქარიბესიკი |
 |
მშვენიერას ქართველასალექსანდრე ორბელიანი |
 |
იაშიო მღვიმელი |
 |
ყველაზე ლამაზილია კობალაძე |
 |
სიზმარიხალხური |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ლიმონათინოდარ დუმბაძე |
 |
ნაძვის ხეფატმან ბოჭორიშვილი |
 |
ღმერთო, წვიმა მოიყვანეაკაკი წერეთელი |
 |
ზღარბილუარა ჭანტურია |
 |
დედაენასანდრო ეული |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
პრანჭიებინოდარ დუმბაძე |
 |
მერიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
მსუნაგი ბელის ამბავიმაია წიგნაძე |
 |
მოგონებავაჟა–ფშაველა |
|
გულო, არ გასტყდე!ვაჟა–ფშაველა |
