მოით მიჯნურნო
ის−მი−ნე−ი, ჩემ−ნი ჭირ−ნი მკვლელ−ნი, რა გვა−რად ჰრთულ−ნი!
აწ მნა−ხეთ ხელ−თა შემბ−რა−ლელ−თა, მიმ−თე−ლეთ წყლულ−ნი!
ჰხე−დავთ, ინ−დელ−თა, მშვილდ-მზიდველთა, და−ის−რეს გულ−ნი?
მათ−გან ტყევე-ქმნილსა, მკვდრად-მიხდილსა მიბ−რუ−ნეთ სულ−ნი!
პირ−სა მთვა−რე−სა, მცი−ნა−რე−სა, ჰშვე−ნი−ან ხალ−ნი,
ვარდ−ნი გაშ−ლილ−ნი ვის−გან ჰშლილ−ნი ა−რის მრა−ვალ−ნი!
მათ-თანა ქმნილ−ნი, უ−ცხოდ თლილ−ნი, ძვირ−ფას−ნი ლალ−ნი,
როს განძ−ღე−ბის, მო−ე−დე−ბის ტრფი−ალ−თა ალ−ნი!
ვჰს−წყევ ბედ−სა ჩემ−სა ასაჩემ−სა: მის−გან ვარ კრულ−ნი!
როს ვნა−ხენ ტა−ნი, მეც−ნეს ზარ−ნი, მო−ა−რუ−ლი−ა!
ზა−რიფ−ნი წელ−ნი ქვეყნის-მწველ−ნი, მო−ხა−რუ−ლი−ა,
ბროლის-ფიცარნი, სა−ფი−ცარ−ნი, არს შემ−კუ−ლი−ა,
ორ−ნი ო−ბოლ−ნი, ეშ−ყის მქონ−ნი, მა−ზედ ბმუ−ლი−ა!
ჰხამს, ყოვ−ლი ბრძე−ნი მის−სა ქე−ბად იყვ−ნენ კრე−ბულ−ნი!
თმა−ნი გი−შერ−ნი ელ−ვა−რე−ნი ტერ−ფამ−დინ მგველ−ნი,
ვინ−ცა შეხვ−დე−ბით, მტუ−რად გახ−დე−ბით, მის−ნი მნახ−ველ−ნი!
მის−თა მიჯ−ნურ−თა წამს შე−ი−პყრობს სენ−ნი მომსვ−რელ−ნი!
მზე ცუდ-მაშვრალობს, ა−მით ნა−თობს მთა−ნი და ველ−ნი!
მას თუ არ ჰშო−რავთ, შე−იქ−ნე−ბით ეშყ−ში დანთქ−მულ−ნი!
ჰო−ი, რა−ბა−მად საკვირველ-არს ჩე−მებრ გაძ−ლე−ბა,
მა−რა−დის სულ-თქმა და ტი−რი−ლი და ქვეყ−ნად რე−ბა,
ეს−რე უ−წყა−ლოდ ჭრა და ხე−ვა და სისხლ−ში ღე−ბა!
ეს მაქვს ნუ−გე−შად: ჩე−მი ბრა−ლი მას ე−კი−თხე−ბა!
ი−ყა−ვით ჩემთ−ვის მგლო−ვა−რე−ნი, გულ-მტკივნეულნი!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
გამოიყენეთ მშობლის კონტროლის აპლიკაციები
დააინსტალირეთ მშობლის კონტროლის აპლიკაციები, რათა შეზღუდოთ ბავშვის წვდომა შეუსაბამო კონტენტზე და აკონტროლოთ მისი ონლაინ აქტივობა.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ხიდო, მოგენდე, ჩამიტყდივაჟა–ფშაველა |
 |
მდინარემანანა ტონია |
|
დიდი თამარივაჟა–ფშაველა |
 |
კვიცინოდარ დუმბაძე |
 |
მგლოვიარე სერაფიმებიგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
მზესთან ერთადმორის ფოცხიშვილი |
 |
ზღვაო, აღელდი, აღელდი!აკაკი წერეთელი |
 |
ზაფხულის მზიანი დილაა!ნესტან კუპრავა |
|
ალვები თოვლშიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
მხიარული ცხოველებიმაია წიგნაძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ისევ ეფემერაგალაკტიონ ტაბიძე |
|
მუშურიაკაკი წერეთელი |
 |
ძველი ქართული ანდაზამურმან ლებანიძე |
 |
ნაბია და წკიპაშიო მღვიმელი |
|
დამსეტყვე, ცაოვაჟა–ფშაველა |
