შეყრილან ერთად მკრთოლვარენი
ვარდ−ნი, ზამ−ბახ−თა ნამკ-ნაზავნი, და გიშ−რის სათ−ნი,
ლალ−ნი, შემც−ველ−ნი მარ−გა−ლიტ−თა, მკვლელ ეშყ−ნი მათ−ნი,
ფშვი−ან სუმ−ბულ−თა, სუნ−ნე−ლე−ბა მჰსგავს კა−სი−ათ−ნი.
ვაჲ, აწ ვსცან ამ სოფ−ლის საქ−მე−ნი და ხა−სი−ათ−ნი!
განვჰკრ−თი, რა ვნა−ხე, რო−მელს მდიდ−რად ჰშვე−ნი−ან თალხ−ნი,
მისთ−ვის შე−უ−ცავ აწ სევ−და−სა, მაქვს სულთქმა-ახნი!
მას ვე−ვედ−რე−ბი: ვებ−რა−ლო−დე, მცეს მუ−ფა−რახ−ნი!
ეს−რეთ განვსრულ-ვარ, გან−ვაკ−ვირვ−ნი პირ−ველ−ნი მნახ−ნი!
მო−დით მის ხმო−ბად ყოვლ−ნი ბრძენ−ნი ხმელ−თა და ზღვათ−ნი!
ვეტრ−ფი სურ−ვი−ლით, ვის შვიდ−ნი−ვე ა−რა ჰყავს სწორ−ნი!
ო−დეს ვი−ხი−ლე, მყის გა−ცუდ−ნეს მნა−თობ−ნი ორ−ნი!
ჰხამს, გე−წყალ−ვო−დეთ, ვის−ცა გესმ−ნესთ, ახ−ლო და შორ−ნი!
ა−მად ვსტირ, მის−ნი ვე−რა რა ვჰსცან საქ−მე−ნი სწორ−ნი!
უ−მი−სოდ მყოფ−სა აწ მომ−ძულ−დეს მი−და−მო სრათ−ნი!
მო−ი, მთვა−რე−ო, შე−მიბ−რა−ლე, სახ−მილს ვჰზი მწველ−სა!
ს−წყლავს ყელ−სა ეს−დენ, ჰკლავს სი−შო−რე შმაგ−სა და ხელ−სა!
ცნო−ბა მი−მე−ღო, ვე−ღარ შლენ გჭვრეტ, ტრფი−ალთ ნა−თელ−სა!
ვჰს−წყევ ეტლ−სა ჩემ−სა: მა−რად მიმ−ცა მახ−ვილს მწველ-მჭრელსა!
სა−ჯე, მუშ−თა−რო, მსწრაფლ მე−სივ−ნეს მის−ნი ჯა−ლათ−ნი!
ჰე სა−წუთ−რო−ო! რად ჩა−მაგ−დე ე−სო−დენ ჭირ−სა!
და−ტყვევ−და გუ−ლი, მო−უთ−მენ−ლად ნი−ა−დაგ ტირ−სა.
ვერ ვჰპო−ვე შემ−წე, მან ნუგეშს-მჰცეს სი−ცო−ცხლეს მწირ−სა;
ა−მად მი−ვე−ცი და−უც−დე−ლად სულთქ−მა−სა ხშირ−სა!
ჰო−ი, უ−წყა−ლოვ, გაქვს ქცე−ვა−ნი ცუდ−ნი და ხლათ−ნი!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ასწავლეთ ბავშვს ემოციების ამოცნობა და გამოხატვა, როგორც საკუთარი, ასევე სხვების.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
სევდის ლაშქარიბესიკი |
 |
ნატვრავაჟა–ფშაველა |
 |
შოშიაშიო მღვიმელი |
 |
თეონა და ლილიმანანა ტონია |
|
სიტყვა ეულივაჟა–ფშაველა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
მატარებელშიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
*** (ჩემი წკმუტუნა ბათურა)მანანა კაკაჩია |
 |
შეგონებალუარა ჭანტურია |
 |
ვაშლებინესტან კუპრავა |
|
ჩვენი მასწავლებელილუარა ჭანტურია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ასოხატულა კუნწულებიგივი ჭიჭინაძე |
|
ბედისადმიბესიკი |
 |
მერე რაა, რომ საქართველოაოთარ შალამბერიძე |
 |
მუშის ნატვრააკაკი წერეთელი |
|
გულო, რას დაჰღონებულხარვაჟა–ფშაველა |
