ლეგენდად დარჩეს!
ტი−ცი−ანს თა−ვის პო−ე−ტებ−ში ჰქო−ნი−ა სუფ−რა,
და იჯ−და თურ−მე ჩვე−ნი დენ−დი სა−ერ−თო ჯამ−თან -
უ−ხორ−ცო ი−ყო, ცო−ტას სვამ−და და ცო−ტას ჭამ−და,
გა−ლაქ−ტი−ო−ნი შე−მო−სუ−ლა დუ−ქან−ში ამ დროს,
მარ−ტო დამჯ−და−რა, მარ−ტოსული, და უს−ვამს მარ−ტოს;
არ მი−უხ−მი−ა ის ტი−ცი−ანს, ა−რა და ა−რა,
და ა−სე უბ−რად, უ−ხერ−ხუ−ლად კარ−გა ხანს მსხდა−რან.
უცებ… (მახ−ლობ−ლად პურს ნა−ჭა−მა რეგვ−ნე−ბის ჯგუ−ფი)
გა−ლაქ−ტი−ონ−თან ერთ-ერთ რეგ−ვენს მოსვ−ლი−ა ჩხუ−ბი:
პო−ე−ტი მე−ფე ვერც მიმხვდა−რა რა−ტომ და რისთ−ვის, -
უ−კად−რე−ბი−ა რეგ−ვენს სი−ტყვა რეგვ−ნუ−ლი მისთვის…
აჰ−ფეთ−ქე−ბი−ა აქ ტი−ცი−ანს უ−ეც−რად დენ−თი,
წა−მო−ვარდ−ნი−ლა ჩვე−ნი ლორ−დი და ჩვე−ნი დენ−დი,
და−უდ−გამს ჭი−ქა, შე−უხს−ნი−ა კი−სერ−ზე ბან−ტი
და უ−ხეთ−ქი−ა რეგვ−ნულ შუბლ−ში რეგვ−ნისთ−ვის კვარ−ტი.
და და−რე−ვი−ან პო−ე−ტე−ბი ერთ−პი−რად რეგვ−ნებს
და ჭა−ხა−ჭუ−ხი შესდ−გო−მი−ათ ბოთ−ლებს და ნეკ−ნებს;
და რო−ცა ჩვე−ნი ლომ−კა−ცე−ბი ბრძო−ლით დამძღა−რან,
და−უფ−რე−ნი−ათ თხე−ბი−ვით და ო−მი დამ−ცხრა−ლა,
- ტი−ტე, ძა−მი−კო! - შეშ−ლი−ლი−ვით აყ−ვი−რე−ბუ−ლა გა−ლაქ−ტი−ო−ნი
და ორ−თა−ვე ა−ტი−რე−ბუ−ლა ორ−პი−რის ფშან−ზე
გაზრ−დილ ბი−ჭებს უ−ეც−რად გუ−ლი ამოსჯდო−მიათ,
ხვევნა-კოცნა შექმ−ნი−ლა ძმუ−რი;
გად−მოსც−ვე−ნი−ა შვე−ბის ცრემ−ლი ტი−ცი−ანს მი−სით,
რაც ექ−ნე−ბო−დათ სამ−დუ−რა−ვი ი−ცი−ან, ვი−ცით!
დი−დი ბავშ−ვე−ბი! ამდგა−რან და და დამსხდა−რან ერ−თად
და პო−ე−ზი−ა უთქ−ვამთ პირ−ველ სა−ერ−თო ღმერ−თად.
პა−ო−ლოს გარ−და ამ საქ−მე−ში ყო−ფი−ლა გოგ−ლა,
ყო−ფი−ლა სმა და გა−და−რე−ვა ყო−ფი−ლა ოხ−რად.
ეს ყვე−ლა−ფე−რი მე მი−ამ−ბო “ა−რაგვში” გა−ლამ
და, თუ ვუ−მა−ტებ, ა−ნუ ვაკ−ლებ, ან რა−მეს ვმა−ლავ,
ა−რამი ი−ყოს ის წარ−წე−რა: “სუ−ლით და გუ−ლით!”
იქ, იმ სარ−დაფ−ში მი−ღე−ბუ−ლი ღვი−ნო და პუ−რი!
გუ−ლი გულს იც−ნობს, ღო−ნე ღო−ნეს, მარჯ−ვე−ნი მარჯვენს…
ლე−გენ−დად დარ−ჩეს, მე−გობ−რე−ბო, ლე−გენ−დად დარ−ჩეს!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დავით ცვარიანის ბლოგი - მე ვწმენდ!
ალბათ ბევრი ჩვენგანი შეწუხებულია ქალაქში, განსაკუთრებით ასფალტიან ზედაპირებზე ძაღლების მიერ დატოვებული სიურპრიზებით. თუმცა სიმართლე ისაა, რომ ეს არა ძაღლის, არა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
გუთნის დედაალექსანდრე ჭავჭავაძე |
 |
დედა და პოეტილილი ნუცუბიძე |
 |
მღვრიე ქარიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ანას გასაჭირივასილ გულეური |
 |
მანანა და ლალინოდარ დუმბაძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
|
ქარებს ქარობაგალაკტიონ ტაბიძე |
|
ნოდარიკოს სტუმარინოდარ დუმბაძე |
|
ლოკოკინავასილ გულეური |
 |
საქართველოხათუნა გულიაშვილი |
|
მოდის ჭალების სული მცურავიგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
სპილოს დიეტანათია ჯანაშია |
 |
ბაკურივაჟა–ფშაველა |
 |
ბარდნალალადო ასათიანი |
 |
ოპუნცია კაქტუსიმანანა ტონია |
|
ქალაქისაკენგალაკტიონ ტაბიძე |
