არ უკიჟინო, სატრფოო, შენსა მგოსანსა გულისთქმა
მოკვ−დავ−სა ე−ნას არ ძა−ლუძს უკვ−დავ−თა გრძნო−ბათ გა−მოთქ−მა!
მინ−და მზე ვი−ყო, რომ სხივ−ნი ჩემთ დღე−თა გარ−სა−მო−ვავ−ლო,
სა−ღა−მოს მისთ−ვის შთა−ვი−დე, რომ დი−ლა უფ−რო ვა−ცხოვ−ლო.
მინ−და რომ ვი−ყო ვარსკვ−ლა−ვი, გან−თი−ა−დი−სა მორ−ბე−დი,
რომ ჩემს აღ−მოსვ−ლას ე−ლოდ−ნენ ტყე−თა ფრინ−ველ−ნი და ვარ−დი.
მინ−და შენ ი−ყო, სატრ−ფო−ო, მშვე−ნი−ე−რი−სა ცის ცვა−რი,
რომ გა−ნა−ცო−ცხლო, შა−ვარ−ნო, მდე−ლო, სი−ცხი−თა დამჭკ−ნა−რი,
რომ მხო−ლოდ მზი−სა ცი−ა−გი მას დი−ლის ნამ−სა იშ−რობ−დეს,
და, ერ−თად შეს−ხი−ვე−ბულ−ნი, შვე−ბას მოჰ−ფენდ−ნენ სი−ცო−ცხლეს!
ა−რეს ავ−სებ−დენ სი−ა−მით, მცე−ნა−რეთ გან−მა−ცხოვ−ლებ−ლად,
იყვ−ნენ მა−რა−დის, უხს−ნე−ლად, სოფ−ლი−სა გან−სა−თა−ვებ−ლად!
ნუ თუ ამ სუ−ლის წა−დილ−საც ჰრქვა სიყ−ვა−რუ−ლი სხვა−თა−ებრ?
მა−შინ მზეც უსხივ-უცეცხლოდ შე−იძ−ლებს ნათ−ვას ვარსკვ−ლა−ვებრ;
მა−შინ ვარ−დიცა გან−თი−ადს ვერ−ღა−რა გარ−და−ი−შა−ლოს
და ცი−სა ცვარ−მან მდე−ლოი არ−ღა−რა გა−ა−ბი−ბი−ნოს.
მა−შინ შენც სხვა−თა მოკვ−დავ−თა ბა−ნო−ვანთ მი−ემს−გავ−სე−ბი!
მაშ რად ერ−ჩე−ვი მათ შო−რის და ცი−ურთ და−ე−და−რე−ბი?..
მაგ−რა−მა მშვე−ნი−ე−რე−ბა გაქვს, ცი−სი−ე−რო, უხრწ−ნე−ლი,
და ჩემ−თა გრძნო−ბათ შენ−და−მი ვერ დასდ−ვან კაც−თა სა−ხე−ლი!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ბავშვისთვის რაიმე საქმის მინდობა სკოლამდელი აღზრდის პერიოდში, უვითარებს მას თვითდაჯერებულობას და კომპეტენციის გრძნობას, ამბობს ბასი. ბავშვი, რომელსაც ევალება ყვავილების მორწყვა ან საშრობიდან ტანსაცმელის გამოღება, დიდი ალბათობით თავად შეძლებს ჩაცმას ან სიმინდის ბურბუშელის მომზადებას. უბრალოდ დარწმუნებული იყავით, რომ თქვენ მიერ მინიჭებული დავალება მარტივად განხორციელებადი იყოს. ასევე, იყოს ნამდვილი საქმე, რომელიც ფიზიკურ დატვირთვას არ მოითხოვს, რადგან სკოლამდელ ბავშვებსაც შეუძლია სამუშაოს შეფასება. მიზანია, შვილმა ოჯახის ქმედითუნარიან წევრად იგრძნოს თავი.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მარიკელას ეძინებანატალია ნადირაშვილი |
 |
რომელი საათია?გალაკტიონ ტაბიძე |
 |
სარეველამურმან ლებანიძე |
 |
არაგველებიგოდერძი ჩოხელი |
 |
სამშობლოს სიყვარულინაზი თარგამაძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ქეთევან დედოფალიანა კალანდაძე |
 |
მიყვარს თვალები მიბნედილებინიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
ამაყი დათუნიალუარა ჭანტურია |
|
მატყუარაზაქარია შერაზადაშვილი |
 |
არწივის ბრძანება #1ნოდარ დუმბაძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ასპინძის ომზედბესიკი |
 |
წუხელის ბიჭი დაბადებულაანზორ აბულაშვილი |
 |
პაწაწინა მეგობარიმანანა ტონია |
 |
*** (ათხოვებენ კუს სპილოზე)ქეთევან კვიტატიანი |
|
რთველიმანანა ტონია |
