არ უკიჟინო, სატრფოო, შენსა მგოსანსა გულისთქმა
მოკვ−დავ−სა ე−ნას არ ძა−ლუძს უკვ−დავ−თა გრძნო−ბათ გა−მოთქ−მა!
მინ−და მზე ვი−ყო, რომ სხივ−ნი ჩემთ დღე−თა გარ−სა−მო−ვავ−ლო,
სა−ღა−მოს მისთ−ვის შთა−ვი−დე, რომ დი−ლა უფ−რო ვა−ცხოვ−ლო.
მინ−და რომ ვი−ყო ვარსკვ−ლა−ვი, გან−თი−ა−დი−სა მორ−ბე−დი,
რომ ჩემს აღ−მოსვ−ლას ე−ლოდ−ნენ ტყე−თა ფრინ−ველ−ნი და ვარ−დი.
მინ−და შენ ი−ყო, სატრ−ფო−ო, მშვე−ნი−ე−რი−სა ცის ცვა−რი,
რომ გა−ნა−ცო−ცხლო, შა−ვარ−ნო, მდე−ლო, სი−ცხი−თა დამჭკ−ნა−რი,
რომ მხო−ლოდ მზი−სა ცი−ა−გი მას დი−ლის ნამ−სა იშ−რობ−დეს,
და, ერ−თად შეს−ხი−ვე−ბულ−ნი, შვე−ბას მოჰ−ფენდ−ნენ სი−ცო−ცხლეს!
ა−რეს ავ−სებ−დენ სი−ა−მით, მცე−ნა−რეთ გან−მა−ცხოვ−ლებ−ლად,
იყვ−ნენ მა−რა−დის, უხს−ნე−ლად, სოფ−ლი−სა გან−სა−თა−ვებ−ლად!
ნუ თუ ამ სუ−ლის წა−დილ−საც ჰრქვა სიყ−ვა−რუ−ლი სხვა−თა−ებრ?
მა−შინ მზეც უსხივ-უცეცხლოდ შე−იძ−ლებს ნათ−ვას ვარსკვ−ლა−ვებრ;
მა−შინ ვარ−დიცა გან−თი−ადს ვერ−ღა−რა გარ−და−ი−შა−ლოს
და ცი−სა ცვარ−მან მდე−ლოი არ−ღა−რა გა−ა−ბი−ბი−ნოს.
მა−შინ შენც სხვა−თა მოკვ−დავ−თა ბა−ნო−ვანთ მი−ემს−გავ−სე−ბი!
მაშ რად ერ−ჩე−ვი მათ შო−რის და ცი−ურთ და−ე−და−რე−ბი?..
მაგ−რა−მა მშვე−ნი−ე−რე−ბა გაქვს, ცი−სი−ე−რო, უხრწ−ნე−ლი,
და ჩემ−თა გრძნო−ბათ შენ−და−მი ვერ დასდ−ვან კაც−თა სა−ხე−ლი!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ითამაშეთ თქვენს შვილებთან ერთად
დაე მათ აირჩიონ აქტივობა და არ ინერვიულოთ წესებზე. უბრალოდ აჰყევით მათ და გაერთეთ. ესაა თამაშის არსი.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
თოვლის ბებოს სიმღერამაია კარსელი |
 |
ტკბილი - კბილი?მანანა ტონია |
 |
ბრიყვი ბიჭი - იანეკიიულან ტუვიმი |
 |
ბაყაყების კონცერტიზაქარია შერაზადაშვილი |
|
ამინ!ლია კობალაძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
|
ზარიშოთა ამირანაშვილი |
 |
მე პატარა გოგო ვარხალხური |
 |
თხამ აჯობამანანა კაკაჩია |
 |
მე ქართველი ვარფატმან ბოჭორიშვილი |
 |
ხე და ზამთარილუარა ჭანტურია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ფისო და ლისიამანანა ტონია |
 |
მივარდნილი აივანიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ტელეფონივასილ გულეური |
 |
საქართველო იყო მათი საოცნებო სახელილადო ასათიანი |
 |
ახალი ქოლგაგივი ჭიჭინაძე |
