ცისა ფერს, ლურჯსა ფერს
პირ−ვე−ლად ქმნილ−სა ფერს
და არ ამ ქვეყ−ნი−ერს,
სიყრ−მიდ−გან ვეტრ−ფო−დი.
და ახ−ლაც, როს სისხ−ლი
მაქვს გა−ცი−ე−ბუ−ლი,
ვფი−ცავ მე — არ ვეტრ−ფო
არ ო−დეს ფერ−სა სხვას.
თვა−ლებ−ში მშვე−ნი−ერს
ვეტრ−ფი მე ცი−სა ფერს;
მოს−რუ−ლი ი−გი ცით
გა−მოკრ−თის სი−ა−მით.
ფიქ−რი მე სა−ნატ−რი
მი−მიწ−ვევს ცი−სა ქედს,
რომ ეშ−ხით დამდ−ნა−რი
შე−ვერ−თო ლურჯ−სა ფერს.
მოვკვ−დე−ბი — ვერ ვნა−ხავ
ცრემლ−სა მე მშობ−ლი−ურს, —
მის ნაცვ−ლად ცა ლურ−ჯი
და−მაფრქ−ვევს ცვარს ცი−ურს!
სა−მა−რეს ჩემ−სა, როს
გარს ნის−ლი მო−ეც−ვას —
ი−გიცა შეს−წი−როს
ცი−აგ−მან ლურჯ−სა ცას!.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
წაახალისეთ ბავშვი, რომ იყოს მადლიერი იმისთვის, რაც აქვს
დაეხმარეთ ბავშვს, დააფასოს ის, რაც აქვს და მადლობა გადაუხადოს სხვებს დახმარებისთვის.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ზამთარიშიო მღვიმელი |
 |
ჩივილი ხმლისავაჟა–ფშაველა |
 |
ალაზანსილია ჭავჭავაძე |
|
მე შენი ტრფობით ვერ გავძეხვაჟა–ფშაველა |
 |
ვანოგივი ჭიჭინაძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
|
ქეიფივაჟა–ფშაველა |
|
გაზაფხულივაჟა–ფშაველა |
 |
ჰოი, სიხარულო, თამარ დედოფალოხალხური |
 |
ცურვა ვიცითგიორგი წერეთელი |
 |
მურიამანანა ტონია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ქართლსვაჟა–ფშაველა |
 |
დედოფალს ანაზედბესიკი |
 |
უჩანათია ჯანაშია |
|
ჩიტი და ილაშიო მღვიმელი |
|
„ან“-ზე სით მოხვალბესიკი |
