ცისა ფერს, ლურჯსა ფერს
პირ−ვე−ლად ქმნილ−სა ფერს
და არ ამ ქვეყ−ნი−ერს,
სიყრ−მიდ−გან ვეტრ−ფო−დი.
და ახ−ლაც, როს სისხ−ლი
მაქვს გა−ცი−ე−ბუ−ლი,
ვფი−ცავ მე — არ ვეტრ−ფო
არ ო−დეს ფერ−სა სხვას.
თვა−ლებ−ში მშვე−ნი−ერს
ვეტრ−ფი მე ცი−სა ფერს;
მოს−რუ−ლი ი−გი ცით
გა−მოკრ−თის სი−ა−მით.
ფიქ−რი მე სა−ნატ−რი
მი−მიწ−ვევს ცი−სა ქედს,
რომ ეშ−ხით დამდ−ნა−რი
შე−ვერ−თო ლურჯ−სა ფერს.
მოვკვ−დე−ბი — ვერ ვნა−ხავ
ცრემლ−სა მე მშობ−ლი−ურს, —
მის ნაცვ−ლად ცა ლურ−ჯი
და−მაფრქ−ვევს ცვარს ცი−ურს!
სა−მა−რეს ჩემ−სა, როს
გარს ნის−ლი მო−ეც−ვას —
ი−გიცა შეს−წი−როს
ცი−აგ−მან ლურჯ−სა ცას!.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
წაახალისეთ განსხვავებული აზროვნება
წაახალისეთ ბავშვი, იფიქროს განსხვავებულად და არ შეეშინდეს საკუთარი იდეების გამოთქმის.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
პაწია მერცხალიშიო მღვიმელი |
 |
ვპოვე ტაძარი შესაფარი, უდაბნოდ მდგარი;ნიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
ამინ!ლია კობალაძე |
 |
ალილომაია კარსელი |
 |
ჩივილი ხმლისავაჟა–ფშაველა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ის წაიყვანა ოცნებამ მისმაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ლოცვაილია ჭავჭავაძე |
 |
ზაფხულინესტან კუპრავა |
 |
მოგილოცავთ ხარებას!სოფია ბარშოვა |
 |
ეს რა მამა მყოლია!ელიზბარ გაბუნია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ჩვენ, პოეტები საქართველოსიგალაკტიონ ტაბიძე |
|
სოფლისა წესი ასეავაჟა–ფშაველა |
|
მწვერვალები ახალ მთებისგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
აღვახვამ ქებად ბაგესაბესიკი |
|
ცხენობანაშიო მღვიმელი |
