ცისა ფერს, ლურჯსა ფერს
პირ−ვე−ლად ქმნილ−სა ფერს
და არ ამ ქვეყ−ნი−ერს,
სიყრ−მიდ−გან ვეტრ−ფო−დი.
და ახ−ლაც, როს სისხ−ლი
მაქვს გა−ცი−ე−ბუ−ლი,
ვფი−ცავ მე — არ ვეტრ−ფო
არ ო−დეს ფერ−სა სხვას.
თვა−ლებ−ში მშვე−ნი−ერს
ვეტრ−ფი მე ცი−სა ფერს;
მოს−რუ−ლი ი−გი ცით
გა−მოკრ−თის სი−ა−მით.
ფიქ−რი მე სა−ნატ−რი
მი−მიწ−ვევს ცი−სა ქედს,
რომ ეშ−ხით დამდ−ნა−რი
შე−ვერ−თო ლურჯ−სა ფერს.
მოვკვ−დე−ბი — ვერ ვნა−ხავ
ცრემლ−სა მე მშობ−ლი−ურს, —
მის ნაცვ−ლად ცა ლურ−ჯი
და−მაფრქ−ვევს ცვარს ცი−ურს!
სა−მა−რეს ჩემ−სა, როს
გარს ნის−ლი მო−ეც−ვას —
ი−გიცა შეს−წი−როს
ცი−აგ−მან ლურჯ−სა ცას!.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
დაეხმარეთ ბავშვს, გააცნობიეროს დასვენების მნიშვნელობა და რეგულარულად დაისვენოს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ჟირაფიელიზბარ გაბუნია |
 |
მგლოვიარე სერაფიმებიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
მუდარავაჟა–ფშაველა |
 |
ყველაზე ლამაზილია კობალაძე |
|
მთაწმინდის მთვარეგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ფეხბურთიიოსებ ციცქიშვილი |
 |
ჩემო კალამო, ჩემო კარგო, რად გვინდა ტაში?ილია ჭავჭავაძე |
 |
ნალია თუ ნალი?დიანა ღვალაძე |
|
ანბანთქებაელიზბარ გაბუნია |
|
ახალი კბილიიოსებ ციცქიშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
სილაჟვარდე ანუ ვარდი სილაშიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ვაჟა-ფშაველას ნაამბობილადო ასათიანი |
|
ფშაველი ჯარისკაცის წერილივაჟა–ფშაველა |
 |
მანანა და ლალინოდარ დუმბაძე |
|
ქებათა ქება ნიკორწმინდასგალაკტიონ ტაბიძე |
