ამირანი
ცხენს და−უ−ყა−რე ხან−ძი−ლი,
დი−ა−ცის და−წუ−ნე−ბულ−სა
ტი−რი−ლი გინ−და, გან ძი−ლი.
ხალ−ხუ−რი.
უ−ზარ−მა−ზა−რი ტა−ნი−სა
კა−ცი ვინ−მე სჩანს კლდე−ში−ო,
გუ−ლის მდნო−ბე−ლი ნაღ−ვე−ლი
უხ−მოდ დუღს ი−მის მკერდ−ში−ო.
უგრძ−ნო−ბი ჯაჭ−ვი მკლა−ვებ−ზედ
ეხ−ვე−ვა, რო−გორც გვე−ლი−ო,
და აბ−ლა−ბუ−და თვა−ლებ−ზედ
გა−დაჰკ−რო−ბი−ა ქსე−ლი−ო.
ტან−ზედ აჰსხ−მი−ა ყი−ნუ−ლი
და ხავ−სი შა−ვის ფე−რი−სო,
სდგას ე−სე და−ჩო−ქე−ბუ−ლი,
მომ−ლოდ−ნე ჯაჭ−ვის მტვრე−ვი−სო.
პირ−და−პირ და−ყუ−დე−ბუ−ლი
ჟანგ−დე−ბა მი−სი ხმა−ლი−ო,
მოს−ვე−ნე−ბა−სა თა−კი−ლობს,
ცრემლ−სა ღვრის, რო−გორც ქა−ლი−ო.
დაჰ−ვი−წყე−ბი−ა ეს მო−ნა
ძირს კაც−სა, მაღ−ლა ზე−ცა−სა,
არ იხ−სე−ნე−ბენ მის−გა−ნა
დევ-ეშმაკების ჟლე−ტა−სა.
მო−ზა−რე წა−მე−ბუ−ლი−სა
ფეხთ ჩას−წო−ლი−ა ფი−ნი−ა,
ამ პა−წა−წი−ნა არ−სე−ბას
უ−ცხო რამ და−უ−ჟი−ნი−ა.
და−უს−ვე−ნებ−ლად ე−ნი−თა
ლო−კავს ჯაჭვს - უნ−და გას−წყვი−ტოს,
რომ თა−ვი იხს−ნას ტან−ჯულ−მა,
ბილ−წი მჭედ−ლე−ბი გას−წყვი−ტოს, -
რო−მელ−თაც გრდემლ−ზედ გაჰკ−ვე−რეს
მის და−საბ−მე−ლად ჯაჭ−ვიო,
არ შე−იბ−რა−ლეს მარ−თა−ლი,
გაგ−ზავ−ნეს ტყვე−და მთა−ში−ო.
რა გა−წყვე−ტამ−დის მი−იყ−ვანს
ფი−ნი−ა რკი−ნის მარ−თულ−სო,
გულქ−ვა მჭე−დე−ლი გა−მო−დის,
გრდემლ−ზედ კვერს უ−წყებს რა−კუნ−სო.
და ჯაჭ−ვი ი−სევ მთელ−დე−ბა,
გუ−ლის საკ−ლა−ვად მო−ნი−სო.
ნე−ტავ ეს უღვ−თო წვა−ლე−ბა
ამ გმირს გას−წი−რავს რო−დი−სო?!
რო−დის ად−გე−ბა ა−მი−რან,
ჯაჭვ-აბჯრით შე−მო−სი−ლი−ო,
ჩა−მოსდ−ნო−ბო−დეს ყი−ნუ−ლი
და უ−ცი−ნო−დეს პი−რი−ო.
ე−ჭი−როს ხელ−ში თვის ხმა−ლი,
იც−ქი−რე−ბო−დეს ბა−რა−და,
მთა-კლდეთ გაჰ−ქონ−დეს დგრი−ა−ლი,
მას თავს უკ−რავ−დენ კვა−ლა−და.
მი−წა იძრ−წო−დეს, ღრუ−ბელ−ნი
ფუ−ო−დენ, ხტო−დენ შა−ვა−და,
კეკ−ლუც−ნი წვრილ−ნი ვარსკვ−ლავ−ნი
მთებ−ზე სხდე−ბო−დენ ჯა−რა−და.
სად−მე ზღვამ იგრძ−ნოს ამ−ბა−ვი,
კარ−გე−ბის სა−ნატ−რე−ლი−ო,
და−უკ−რას ტკბი−ლი საკ−რა−ვი,
ცას მი−ა−წო−დოს ხე−ლი−ო.
მუ−ნით ჩა−მოწ−ვეს ღრუ−ბე−ლი,
გაჩნ−დეს ცეცხლ-სეტყვა ხში−რი−ა,
ი−ძახ−დენ მართ−ლის ჯვარმც−მელ−ნი:
“ვაჰ−მე, რა დი−დი ჭირია!”
მჭედ−ლე−ბი ცოდ−ვას ნა−ნობ−დენ,
ამტვ−რევ−დენ გრდემ−ლებს, კვე−რებ−სო,
თვის ი−ა−რა−ღის ნაშ−თებ−ზედ
აფრქ−ვევ−დენ მწა−რე ცრემ−ლებ−სო.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დაეხმარეთ პატარებს საკანცელარიო ნივთების გამოყენებაში
სკოლამდელი აღზრდის დაწესებულებები გვთავაზობენ სხვადასხვა აქტივობას, რომელიც მოითხოვს ისეთი საგნების გამოყენებას, როგორიცაა კალამი, ფანქარი, მაკრატელი, ცვილი ან ფერადი ფანქრები. თქვენ შეგიძლიათ დაეხმაროთ თქვენს პატარას და ასწავლოთ მათი სწორი გამოყენება, წაახალისოთ ისინი ისეთი საქმიანობებით, როგორიცაა ხატვა. შეგიძლიათ ასწავლოთ ასოების ან რიცხვების გამოწერა ასაკიდან გამომდინარე.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ქებათა ქება ნიკორწმინდასგალაკტიონ ტაბიძე |
|
გეტერაგალაკტიონ ტაბიძე |
|
ჰიმნი ქართულ ანბანსგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ვის რა აჩუქა თოვლის პაპამვასილ გულეური |
 |
ლექსი ვეფხვისა და მოყმისახალხური |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ციყვი „მარდი“თამარ ჭეიშვილი |
 |
გოზინაყივახტანგ ძნელაძე |
 |
მთვრალი დათუნანათია აბულაძე |
 |
საჩუქრებიიოსებ ციცქიშვილი |
 |
დიდია თუ პატარაილია სიხარულიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
მესაფლავეგალაკტიონ ტაბიძე |
|
მშობლიურო ჩემო მიწავ!გალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ბუნების გლოვავაჟა–ფშაველა |
 |
მეხანძრე სპილომანანა ტონია |
 |
ილიას მოკვლის გამოაკაკი წერეთელი |
