ამირანი
ცხენს და−უ−ყა−რე ხან−ძი−ლი,
დი−ა−ცის და−წუ−ნე−ბულ−სა
ტი−რი−ლი გინ−და, გან ძი−ლი.
ხალ−ხუ−რი.
უ−ზარ−მა−ზა−რი ტა−ნი−სა
კა−ცი ვინ−მე სჩანს კლდე−ში−ო,
გუ−ლის მდნო−ბე−ლი ნაღ−ვე−ლი
უხ−მოდ დუღს ი−მის მკერდ−ში−ო.
უგრძ−ნო−ბი ჯაჭ−ვი მკლა−ვებ−ზედ
ეხ−ვე−ვა, რო−გორც გვე−ლი−ო,
და აბ−ლა−ბუ−და თვა−ლებ−ზედ
გა−დაჰკ−რო−ბი−ა ქსე−ლი−ო.
ტან−ზედ აჰსხ−მი−ა ყი−ნუ−ლი
და ხავ−სი შა−ვის ფე−რი−სო,
სდგას ე−სე და−ჩო−ქე−ბუ−ლი,
მომ−ლოდ−ნე ჯაჭ−ვის მტვრე−ვი−სო.
პირ−და−პირ და−ყუ−დე−ბუ−ლი
ჟანგ−დე−ბა მი−სი ხმა−ლი−ო,
მოს−ვე−ნე−ბა−სა თა−კი−ლობს,
ცრემლ−სა ღვრის, რო−გორც ქა−ლი−ო.
დაჰ−ვი−წყე−ბი−ა ეს მო−ნა
ძირს კაც−სა, მაღ−ლა ზე−ცა−სა,
არ იხ−სე−ნე−ბენ მის−გა−ნა
დევ-ეშმაკების ჟლე−ტა−სა.
მო−ზა−რე წა−მე−ბუ−ლი−სა
ფეხთ ჩას−წო−ლი−ა ფი−ნი−ა,
ამ პა−წა−წი−ნა არ−სე−ბას
უ−ცხო რამ და−უ−ჟი−ნი−ა.
და−უს−ვე−ნებ−ლად ე−ნი−თა
ლო−კავს ჯაჭვს - უნ−და გას−წყვი−ტოს,
რომ თა−ვი იხს−ნას ტან−ჯულ−მა,
ბილ−წი მჭედ−ლე−ბი გას−წყვი−ტოს, -
რო−მელ−თაც გრდემლ−ზედ გაჰკ−ვე−რეს
მის და−საბ−მე−ლად ჯაჭ−ვიო,
არ შე−იბ−რა−ლეს მარ−თა−ლი,
გაგ−ზავ−ნეს ტყვე−და მთა−ში−ო.
რა გა−წყვე−ტამ−დის მი−იყ−ვანს
ფი−ნი−ა რკი−ნის მარ−თულ−სო,
გულქ−ვა მჭე−დე−ლი გა−მო−დის,
გრდემლ−ზედ კვერს უ−წყებს რა−კუნ−სო.
და ჯაჭ−ვი ი−სევ მთელ−დე−ბა,
გუ−ლის საკ−ლა−ვად მო−ნი−სო.
ნე−ტავ ეს უღვ−თო წვა−ლე−ბა
ამ გმირს გას−წი−რავს რო−დი−სო?!
რო−დის ად−გე−ბა ა−მი−რან,
ჯაჭვ-აბჯრით შე−მო−სი−ლი−ო,
ჩა−მოსდ−ნო−ბო−დეს ყი−ნუ−ლი
და უ−ცი−ნო−დეს პი−რი−ო.
ე−ჭი−როს ხელ−ში თვის ხმა−ლი,
იც−ქი−რე−ბო−დეს ბა−რა−და,
მთა-კლდეთ გაჰ−ქონ−დეს დგრი−ა−ლი,
მას თავს უკ−რავ−დენ კვა−ლა−და.
მი−წა იძრ−წო−დეს, ღრუ−ბელ−ნი
ფუ−ო−დენ, ხტო−დენ შა−ვა−და,
კეკ−ლუც−ნი წვრილ−ნი ვარსკვ−ლავ−ნი
მთებ−ზე სხდე−ბო−დენ ჯა−რა−და.
სად−მე ზღვამ იგრძ−ნოს ამ−ბა−ვი,
კარ−გე−ბის სა−ნატ−რე−ლი−ო,
და−უკ−რას ტკბი−ლი საკ−რა−ვი,
ცას მი−ა−წო−დოს ხე−ლი−ო.
მუ−ნით ჩა−მოწ−ვეს ღრუ−ბე−ლი,
გაჩნ−დეს ცეცხლ-სეტყვა ხში−რი−ა,
ი−ძახ−დენ მართ−ლის ჯვარმც−მელ−ნი:
“ვაჰ−მე, რა დი−დი ჭირია!”
მჭედ−ლე−ბი ცოდ−ვას ნა−ნობ−დენ,
ამტვ−რევ−დენ გრდემ−ლებს, კვე−რებ−სო,
თვის ი−ა−რა−ღის ნაშ−თებ−ზედ
აფრქ−ვევ−დენ მწა−რე ცრემ−ლებ−სო.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
მოაწყვეთ ერთობლივი კულტურული ღონისძიებები
დაგეგმეთ კულტურული ღონისძიებები ბავშვის მეგობრებთან ერთად, როგორიცაა მუზეუმში წასვლა ან ფილმის ყურება.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ვის რა აჩუქა თოვლის პაპამვასილ გულეური |
 |
ლექსი ვეფხვისა და მოყმისახალხური |
 |
შეჯიბრება საღორიის ტყეშინოდარ დუმბაძე |
 |
გეტერაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
მელაკუდა სასამართლოზეელიზბარ გაბუნია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ფეხბურთიშოთა ამირანაშვილი |
|
ცელქი თამუნაელიზბარ გაბუნია |
 |
სუფრასთანმარიამ წიკლაური |
 |
ცეკვანესტან კუპრავა |
 |
თოვლის ბაბუამორის ფოცხიშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
თითების დავაილია სიხარულიძე |
 |
ტყუილების წვიმაგივი ჭიჭინაძე |
 |
„ან“-ზე სით მოხვალბესიკი |
 |
არაჩვეულებრივი კონცერტიმანანა ტონია |
|
ასპინძის ომზედბესიკი |
