ნუგეში მგოსნისა
გულ−ზე მე−დე−ბა ცე−ცხლის გე−ნი−ა,
ქვეყ−ნის სარ−გო−და ფიქ−რით გამსჭ−ვა−ლულს
ა−ვი მე ა−რა ჩა−მი−დე−ნი−ა;
ვინ რას გა−ი−გებს, ან ვინ რა ი−ცის,
რამ−დენ−ჯელ ცხა−რე ცრემ−ლი მდე−ნი−ა?!
ვნუ−გე−შობ ა−მით: მი−წას მი−წუ−რად
და ცას ცი−უ−რად მი−ვე−თა−ვა−ზი,
არ მი−ბო−ბღნი−ა დაბ−ლა ქვემძ−რო−მად,
მაღ−ლა დავფ−რი−ნავ, რო−გორც გა−ვა−ზი;
ჩემს ტურ−ფა მხა−რეს მკერდს და−ვა−კე−რე
სი−ტყვა საგ−მი−რო, სი−ტყვა ლა−მა−ზი,
და ამ ჩემს მღე−რას ყურს რომ უგ−დე−ბენ
ქართლელ-კახელი, იმერ-აფხაზი.
მამა-პაპათა აკლ−და−მე−ბი−დან
გა−მო−ვიწ−ვი−ე გმირ−თა აჩრ−დი−ლი
და და−ვუ−კოც−ნე ი−მათ მკლა−ვე−ბი,
სა−ხე შუ−ბის წვრით და ხმლით აჩრჩ−ნი−ლი;
მე გა−ვა−ცო−ცხლე ხე−ლის შე−ხე−ბით
ლე−ში მდუ−მა−რე, ლე−ში გახრწ−ნი−ლი.
თავ−ზე და−ვად−გი დაფ−ნის გვირგ−ვი−ნი,
წე−ლი შე−ვუმ−კე ი−სე−ვაც ხმლი−თა,
ნო−ყი−ე−რად ვქმენ ნაგ−ვა−ლი მი−წა,
რო−გო−რაც წვი−მამ, მო−სულ−მა ცი−თა.
არ და−უძ−ველ−და ჩემს გულს თვის სატრ−ფო,
რო−გო−რაც სხვი−სას, ვნუ−გე−შობ მი−თა.
მე არ ვუ−თხა−რე მოძ−მე−სა ორ−მო,
მ−თხრე−ლი შევ−მუ−რე კუპ−რით და ლა−ფით;
არ−ვის გავ−ტა−ცე მე ლუკმა-პური,
სხვა−საც გა−ვუ−ყავ ნა−შოვ−ნი ჯა−ფით,
და სიყ−ვა−რუ−ლი ჩემს თა−ნა−მოძ−მეთ
ვა−უ−წყე მედგ−რად ნა−ღა−რით, და−ფით.
უ−სუ−ლო საგ−ნებს სუ−ლი ჩავ−ბე−რე,
ა−ვა−სა−უბ−რე ლო−დე−ბი კლდი−სა
და, რო−გორც მე−ფე, გა−ვა−თა−მა−მე
მწი−რი ბა−ლა−ხი, ის ქუ−ჩი მთი−სა.
მად−ლი მფე−ნი−ა მარჯ−ვე−ნა−ზე−და
იმ შე−მომქ−მე−დის, მა−ღა−ლის ღვთი−სა!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
შეეცადეთ, გაიგოთ თქვენი ოჯახის წევრების ემოციები და აჩვენოთ, რომ გესმით მათი გრძნობები.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მეურმის სიმღერავაჟა–ფშაველა |
 |
ამ პატარას, იმ პატარას!ილია სიხარულიძე |
 |
ჩემი სამშობლოლადო ასათიანი |
 |
სხვას ვის აქვსგიორგი წერეთელი |
 |
ლეგენდად დარჩეს!მურმან ლებანიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
|
მეტეხის კლდეში სწერიამურმან ლებანიძე |
 |
ალილომაია კარსელი |
 |
ისევ მესხის გამოხედვაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ფისომ უთხრა მეწველ ძროხასელიზბარ გაბუნია |
 |
ზამთარიგიორგი ქუჩიშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ქებათა-ქებააკაკი წერეთელი |
 |
ვინ რა ჰქნა?მანანა ტონია |
|
მესაფლავეგალაკტიონ ტაბიძე |
|
სულიკოაკაკი წერეთელი |
 |
ლექსი ვეფხვისა და მოყმისახალხური |
