ნუგეში მგოსნისა
გულ−ზე მე−დე−ბა ცე−ცხლის გე−ნი−ა,
ქვეყ−ნის სარ−გო−და ფიქ−რით გამსჭ−ვა−ლულს
ა−ვი მე ა−რა ჩა−მი−დე−ნი−ა;
ვინ რას გა−ი−გებს, ან ვინ რა ი−ცის,
რამ−დენ−ჯელ ცხა−რე ცრემ−ლი მდე−ნი−ა?!
ვნუ−გე−შობ ა−მით: მი−წას მი−წუ−რად
და ცას ცი−უ−რად მი−ვე−თა−ვა−ზი,
არ მი−ბო−ბღნი−ა დაბ−ლა ქვემძ−რო−მად,
მაღ−ლა დავფ−რი−ნავ, რო−გორც გა−ვა−ზი;
ჩემს ტურ−ფა მხა−რეს მკერდს და−ვა−კე−რე
სი−ტყვა საგ−მი−რო, სი−ტყვა ლა−მა−ზი,
და ამ ჩემს მღე−რას ყურს რომ უგ−დე−ბენ
ქართლელ-კახელი, იმერ-აფხაზი.
მამა-პაპათა აკლ−და−მე−ბი−დან
გა−მო−ვიწ−ვი−ე გმირ−თა აჩრ−დი−ლი
და და−ვუ−კოც−ნე ი−მათ მკლა−ვე−ბი,
სა−ხე შუ−ბის წვრით და ხმლით აჩრჩ−ნი−ლი;
მე გა−ვა−ცო−ცხლე ხე−ლის შე−ხე−ბით
ლე−ში მდუ−მა−რე, ლე−ში გახრწ−ნი−ლი.
თავ−ზე და−ვად−გი დაფ−ნის გვირგ−ვი−ნი,
წე−ლი შე−ვუმ−კე ი−სე−ვაც ხმლი−თა,
ნო−ყი−ე−რად ვქმენ ნაგ−ვა−ლი მი−წა,
რო−გო−რაც წვი−მამ, მო−სულ−მა ცი−თა.
არ და−უძ−ველ−და ჩემს გულს თვის სატრ−ფო,
რო−გო−რაც სხვი−სას, ვნუ−გე−შობ მი−თა.
მე არ ვუ−თხა−რე მოძ−მე−სა ორ−მო,
მ−თხრე−ლი შევ−მუ−რე კუპ−რით და ლა−ფით;
არ−ვის გავ−ტა−ცე მე ლუკმა-პური,
სხვა−საც გა−ვუ−ყავ ნა−შოვ−ნი ჯა−ფით,
და სიყ−ვა−რუ−ლი ჩემს თა−ნა−მოძ−მეთ
ვა−უ−წყე მედგ−რად ნა−ღა−რით, და−ფით.
უ−სუ−ლო საგ−ნებს სუ−ლი ჩავ−ბე−რე,
ა−ვა−სა−უბ−რე ლო−დე−ბი კლდი−სა
და, რო−გორც მე−ფე, გა−ვა−თა−მა−მე
მწი−რი ბა−ლა−ხი, ის ქუ−ჩი მთი−სა.
მად−ლი მფე−ნი−ა მარჯ−ვე−ნა−ზე−და
იმ შე−მომქ−მე−დის, მა−ღა−ლის ღვთი−სა!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ვაჟა–ფშაველას სხვა ლექსები:
არწივი |
კახეთს |
ხმა სამარიდამ |
ხიდო, მოგენდე, ჩამიტყდი |
გულს |
გამოიყენეთ თამაშები, ვიქტორინები და სხვა სახალისო აქტივობები, რათა ბავშვისთვის სწავლა სასიამოვნო გახდეს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
სხვას ვის აქვსგიორგი წერეთელი |
 |
რუსთაველის ნეშტივაჟა–ფშაველა |
 |
ქეთინონოდარ დუმბაძე |
 |
დედა და პოეტილილი ნუცუბიძე |
 |
ახალი ქოლგაგივი ჭიჭინაძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
დადგა აგვისტოგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
თამარ მეფევ, თამარეხალხური |
|
თამარ ქალიხალხური |
 |
აქლემითამარ ჭეიშვილი |
|
თხას უთხრესხალხური |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
მეოცნებე მფრინავიმანანა ტონია |
 |
ციყვი და ხავსისქუდა კაცუნათამარ ფხაკაძე |
|
ილია ჭავჭავაძის სახსოვრადვაჟა–ფშაველა |
 |
რთველირაფიელ ერისთავი |
|
ტყუილებიმანანა ტონია |
