საფლავი მეფის ირაკლისა
(კნიაზს მ... კ... ძეს ბარატაევს)
და ცრემლთ და−ვან−თხევ შენს სა−ხელ−ზე, მე−ფევ ხმო−ვა−ნო!
ახ, რად არ ძა−ლუძს გან−ცო−ცხლე−ბა წმი−დას აჩრ−დილ−სა,
რომ გარდ−მო−ხე−დო ა−ხალს ქართლ−სა, შენს პირმ−შოს შვილ−სა!
თაყ−ვანსვს−ცემ შენ−სა ნა−ან−დერ−ძებს, წი−ნას−წა−რად თქმულს!
გახ−სოვს, სიკვ−დი−ლის ჟამს რომ უ−თხარ ქართლს და−ობ−ლე−ბულს?
ა−ჰა აღს−რულ−და ხელმ−წი−ფუ−რი აწ აზ−რი შე−ნი,
და ვსჭამთ ნა−ყოფ−სა მის−გან ტკბილ−სა აწ შენ−ნი ძე−ნი.
ჟამ-ვითარებით გარ−დახ−ვე−წილთ შენთ შვილთ მი−და−მო
მო−აქვთ მა−მულ−ში გა−ნათ−ლე−ბა და ხმა სა−ა−მო;
მა−თი ცხო−ვე−ლი, ტრფი−ა−ლე−ბით აღ−სავ−სე სუ−ლი
უდ−ნობს ყი−ნულ−სა ჩრდი−ლო−ეთ−სა, გან−ცე−ცხლე−ბუ−ლი.
და მუ−ნით ჰზიდ−ვენ თესლ−თა ძვირ−ფასთ მშო−ბელს ქვე−ყა−ნად,
მხურ−ვა−ლეს ცის ქვეშ მო−სამ−კალ−თა ერ−თი ა−თა−სად!
სა−დაც ა−ქამ−დინ ხმლით და ძა−ლით ჰფლობ−და ქართ−ვე−ლი,
მუნ სამშ−ვი−დო−ბო მო−ქა−ლა−ქის მარ−თავს აწ ხე−ლი!
აწ არ−ღა ერ−ჩის ქართ−ლის გულ−სა კას−პი−ის ღელ−ვა,
ვერ−ღა ურ−ყევს მას განს−ვე−ნე−ბას მი−სი აღ−ტყველ−ვა;
შა−ვის ზღვის ზვირთ−ნი, ნაცვ−ლად ჩვენ−თა მო−სისხ−ლე მტერ−თა,
აწ მოგ−ვიგვ−რი−ან მრა−ვა−ლის მხრით ჩვენ−თა მოძ−მე−თა!
მშვი−დო−ბა შენ−სა წმი−დას აჩრ−დილს, გმი−რო განთქ−მუ−ლო,
უ−კა−ნასკ−ნე−ლო ი−ვე−რი−ის სიმტ−კი−ცის სუ−ლო!
აწ მიხვ−და ქართ−ლი შენ−სა ქველ−სა ან−დერძ−ნა−მაგ−სა,
და თაყ−ვან−სა სცემს შენ−სა საფ−ლავს, ცრემ−ლით აღ−ნაგ−სა!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
არ შეზღუდოთ ბავშვის შესაძლებლობები
თქვენი პატარას მისია ცხოვრებაში დამოუკიდებლობის მოპოვებაა. ასე რომ, როდესაც მას უკვე დამოუკიდებლად შეეძლება სათამაშოების მილაგება, მაგიდიდან თეფშის აღება და თავად ჩაცმა, ნება დართეთ და არ აუკრძალოთ. პასუხისმგებლობის თავის თავზე აღება ბავშვს ეხმარება თვითდამკვიდრებაში, ხოლო თქვენ მშვიდად ყოფნაში.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
შემომეყარა ყივჩაღიხალხური |
 |
გამოღმით მე ვარ, გაღმა – შენვაჟა–ფშაველა |
 |
მზე, მთვარე და ღრუბელივასილ გულეური |
 |
მგლოვიარე სერაფიმებიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ვანოგივი ჭიჭინაძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
თეთრი ფარდაელიზბარ გაბუნია |
 |
შემოდგომაქეთევან კვიტატიანი |
|
წუთისოფელიხალხური |
|
წუთისოფელი რა არი?ხალხური |
 |
ბეღურების სატკივარილუარა ჭანტურია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ქარი ამწევი ფარდისგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
მეოცნებე მფრინავიმანანა ტონია |
 |
სულიკოაკაკი წერეთელი |
|
სპილომანანა ტონია |
 |
ჩემს მინერვასდავით მაჩაბელი |
