ვპოვე ტაძარი შესაფარი, უდაბნოდ მდგარი;
მუნ ენ−თო მა−რად უქ−რო−ბე−ლი წმი−და ლამ−პა−რი.
ან−გე−ლოს−თა−გან იკ−რო−და მუნ და−ვი−თის ქნა−რი,
და გა−ნის−მო−და ცი−ურთ დას−თა გა−ლო−ბის ზა−რი!
მწი−რი სოფ−ლი−სა, და−მაშვ−რა−ლი მი−სი−თა ღელ−ვით,
მუნ ვე−ძი−ებ−დი განს−ვე−ნე−ბას წრფე−ლი−თა ზრახ−ვით;
გულ−სა, მოკ−ლულ−სა კაცთ სი−ა−ვით და ბე−დის ბრუნ−ვით,
ლამ−პა−რი წმი−და გან−მიტ−ფობ−და ცი−უ−რის სხი−ვით!
მუნ გუნდ−რუ−კის წილ შევს−წი−რავ−დი წმი−დას სიყ−ვა−რულს,
რომ−ლის სა−კურ−თხად დავს−დებ−დი მე ჩემს გულ−სა და სულს;
ა−მა სი−ა−მით, ნე−ტა−რე−ბით, ეს−რეთ აღვ−სე−ბულს,
მე−გო−ნა, ვხე−დავ სა−სუ−ფე−ველს, აქ და−შე−ნე−ბულს!
მაგ−რამ სა−წუ−თო გა−ნა ვის−მეს დიდ−ხანს ა−ხა−რებს?
განქ−რა ტა−ძა−რი — და უ−დაბ−ნო ჩემ−და მდუ−მა−რებს;
მას ა−ქეთ ჩემს გულს ნე−ტა−რე−ბა არ ა−სა−და−რებს,
მის ნაცვ−ლად სევ−და და წყვდი−ა−დი და−ი−სად−გუ−რებს!
მო−ის−პო მსწრაფ−ლად მი−სი ნაშ−თი და მი−სი კვა−ლი!
გა−ნა თუ დრო−მან დაჰკ−რა თვი−სი მას ა−ვი თვა−ლი, —
ა−რა! მოს−ძაგ−და მას სო−ფე−ლი ცრუ და მუხ−თა−ლი!
დამშ−თა მე მხო−ლოდ მის ლამპ−რის−გან ცე−ცხლი დამქ−რა−ლი!
ვერ−ღა აღ−მი−გო სიყ−ვა−რულ−მა კვა−ლად ტა−ძა−რი!
ვერ−სად აღ−ვან−თე დაშ−თო−მი−ლი მი−სი ლამ−პა−რი!
ეს−რეთ და−მიხ−შო უ−კუღ−მართ−მა ნუ−გე−შის კა−რი,
და და−ვალ ობ−ლად, ი−სევ მწი−რი, მი−უ−სა−ფა−რი!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ისწავლეთ ელექტროშოკის დროს პირველადი დახმარების გაწევა და უსაფრთხოების უზრუნველყოფა.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მერცხალიშიო მღვიმელი |
 |
გამარჯობა, სოფელო!ალეკო შენგელია |
 |
კირკიტელა კაკალიგივი ჭიჭინაძე |
 |
ჟივჟივა და ჟიოტაემზარ კვიტაიშვილი |
 |
საახალწლო სიზმარივასილ გულეური |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ხუროილია სიხარულიძე |
 |
არსად გაქცეულა ჩვენი ჩაიდანინაზი თარგამაძე |
|
თხა კიკინაილია სიხარულიძე |
 |
აქ მოდი თეთრო ქათამოელიზბარ გაბუნია |
 |
დედასმაია წიგნაძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
მანანას წერილინოდარ დუმბაძე |
 |
მე სული ჩემი ფეშქაშადბესიკი |
 |
ილიას საღამოვაჟა–ფშაველა |
 |
თოვლაობაიროდიონ ევდოშვილი |
 |
დედა თბილისიმანანა ტონია |
