ხევზედ მიდიან ნისლები
გაჩ−ქა−რე−ბულ−ნი, მღე−რი−თა.
რო−გორ ხა−რო−ბენ ტივ−ლე−ბი,
რომ მი−წას ჰფარ−ვენ ბნე−ლი−თა!
ვე−ღა−რას ვხე−დავ ბე−ჩა−ვი,
გა−მიქ−რენ წვერ−ნი მთი−სა−ნი;
ვაჰ−მე, ვე−ღა−რა მწვდე−ბი−ან
სათ−ბობ−ლად სხივ−ნი მზი−სა−ნი.
ბა−რემ მეც ჩამთ−ქით, ნის−ლე−ბო,
დამ−ნაც−რეთ, და−მა−ფერფ−ლე−თო,
თვალ−ნი დამ−თხა−რეთ, გუ−ლი−საც
სა−დი−ლი გა−ი−კე−თე−თო.
სად მიხ−ვალ, სა−და, ყო−რა−ნო,
შენ მა−ინც შა−მიბ−რა−ლი−ა,
მი−ამ−ხა−ნა−გე, გე−ნაცვ−ლე,
ყრან−ტა−ლით გა−მა−ხა−რი−ა!..
წა−ვი−დეთ, ერ−თად წა−ვი−დეთ,
მოვ−შორ−დეთ მშო−ბელს მხა−რე−სა,
ნუ−ღარ ვი−ხი−ლავთ საყ−ვარ−ლის
ჩვე−ნის ქვეყ−ნი−სა მთა-ველსა.
წა−ვი−დეთ, გა−და−ვი−კარგ−ნეთ.
დავს−თე−ლოთ სხვის−ნი ა−რე−ნი!
ვანჩქ−ლი−ოთ, ერ−თად ვანჩქ−ლი−ოთ
ცრემ−ლის წყა−რო−ნი მწა−რე−ნი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
აჩვენეთ ბავშვს, რომ თქვენც იცავთ რუტინას და ასრულებთ თქვენს ყოველდღიურ ამოცანებს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მოვა… მაგრამ როდის?გალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ჩივილი ხმლისავაჟა–ფშაველა |
 |
შემომეყარა ყივჩაღიხალხური |
 |
სამშობლოს სიყვარულინაზი თარგამაძე |
 |
მამალილუარა ჭანტურია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
|
მაისმა ისევ მომიტანა ლაჟვარდი ზღვებიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
პატარა მკითხველებსშიო მღვიმელი |
 |
საახალწლოგივი ჭიჭინაძე |
 |
ტარაკანირენატა მუხა |
|
ქარი მოგონებათაგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
მთათ მითხრეს...ვაჟა–ფშაველა |
 |
ცხოველთა აღლუმიმანანა ტონია |
|
ილიას საღამოვაჟა–ფშაველა |
|
მოგონებავაჟა–ფშაველა |
|
ატმის ყვავილებიგალაკტიონ ტაბიძე |
