ხევზედ მიდიან ნისლები
გაჩ−ქა−რე−ბულ−ნი, მღე−რი−თა.
რო−გორ ხა−რო−ბენ ტივ−ლე−ბი,
რომ მი−წას ჰფარ−ვენ ბნე−ლი−თა!
ვე−ღა−რას ვხე−დავ ბე−ჩა−ვი,
გა−მიქ−რენ წვერ−ნი მთი−სა−ნი;
ვაჰ−მე, ვე−ღა−რა მწვდე−ბი−ან
სათ−ბობ−ლად სხივ−ნი მზი−სა−ნი.
ბა−რემ მეც ჩამთ−ქით, ნის−ლე−ბო,
დამ−ნაც−რეთ, და−მა−ფერფ−ლე−თო,
თვალ−ნი დამ−თხა−რეთ, გუ−ლი−საც
სა−დი−ლი გა−ი−კე−თე−თო.
სად მიხ−ვალ, სა−და, ყო−რა−ნო,
შენ მა−ინც შა−მიბ−რა−ლი−ა,
მი−ამ−ხა−ნა−გე, გე−ნაცვ−ლე,
ყრან−ტა−ლით გა−მა−ხა−რი−ა!..
წა−ვი−დეთ, ერ−თად წა−ვი−დეთ,
მოვ−შორ−დეთ მშო−ბელს მხა−რე−სა,
ნუ−ღარ ვი−ხი−ლავთ საყ−ვარ−ლის
ჩვე−ნის ქვეყ−ნი−სა მთა-ველსა.
წა−ვი−დეთ, გა−და−ვი−კარგ−ნეთ.
დავს−თე−ლოთ სხვის−ნი ა−რე−ნი!
ვანჩქ−ლი−ოთ, ერ−თად ვანჩქ−ლი−ოთ
ცრემ−ლის წყა−რო−ნი მწა−რე−ნი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
გამოხატეთ სიყვარული და მხარდაჭერა
აჩვენეთ თქვენს ოჯახის წევრებს, რომ გიყვართ და მხარს უჭერთ მათ.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
კირკიტელა კაკალიგივი ჭიჭინაძე |
 |
მთაწმინდის მთვარეგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ავადმყოფიაკაკი წერეთელი |
 |
მარიკელას ეძინებანატალია ნადირაშვილი |
 |
სიყვარულივაჟა–ფშაველა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
თაფლის ქურდიიოსებ ციცქიშვილი |
 |
იძინებენ გვირილებიმორის ფოცხიშვილი |
|
გიორგი სააკაძის სურათზედვაჟა–ფშაველა |
 |
მია და ფისუნამანანა კაკაჩია |
 |
ბიჭი, ძაღლი და ბებიანოდარ დუმბაძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ლეგენდად დარჩეს!მურმან ლებანიძე |
 |
ზოოპარკშივასილ გვეტაძე |
 |
მომჩივანი დათვიმანანა ტონია |
 |
საზიარო ნაკვეთივასილ გულეური |
|
გიგივაჟა–ფშაველა |
