ნაპოლეონ
და თქვა: „ა−ბა−ო ხელმ−წი−ფე−ბამ რა შემიძინა?“
და რა ი−ხი−ლა თვისს დი−დე−ბის მსხვერპ−ლი თვის წი−ნა,
მისს მოღ−რუბ−ლულს შუბლს შუ−ქი რა−ღაც გარ−და−ე−ფი−ნა.
„ახ−ლა კი კმა−რა“, თქვა მან გულ−ში, „სურ−ვა აღ−მიხ−და:
სა−ხე−ლი ჩე−მი ვა−სა−ხე−ლე ქვეყ−ნის სა−ოც−რად,
შევ−მო−სე ძა−ლით საყ−ვა−რე−ლი ჩე−მი საშ−ვე−ნად
და და−უ−მო−ნე გულმტ−კი−ცე−ნი მას სადიდებლად“.
„მაგ−რამ მე გვამ−ში სუ−ლი ვერ−ღა მომ−თავ−სე−ბი−ა!
მი−თხზავს გვირგ−ვინ−სა დი−დე−ბისას მე თვი−თონ ბე−დი,
ხო−ლო მე უნ−და მას მო−ვას−ხა შა−რა−ვან−დე−დი;
ჟა−მი ჩე−მია და ჟა−მისა მე ვარ იმედი!“
„მაგ−რამ ვინ ი−ცის, იქ−ნე−ბა რომ ბედ−საც მოვს−წყინ−დე,
და სხვა მან ჩე−მის სა−ხე−ლითა და−აგ−ვირგ−ვი−ნოს!..
ა−რა, ა−რა მრწამს, რო−მე ბედ−მა მე მი−ორ−გუ−ლოს:
მე მან გამ−ზარ−და და თვისს გაწვრთ−ნილს რა−ღა მიხერხოს!“
„ვე−რა გა−უძ−ლებს ნა−პო−ლე−ონ მე−ტო−ქე−ებ−სა!
რა გინდ ძლი−ე−რად, მეც−ნი−ე−რად, ვინ ხელმ−წი−ფებ−დეს,
მა−ინც მე ი−გი ვერ ვით−ვი−სო, ვერ ჩე−მოდ−ნობ−დეს,
თვი−თონ სა−მა−რეც მე−ვიწ−რო−ოს, თუ ტო−ლი მყვანდეს!“
ბევ−რი დღე გა−ვა, რომ ჯერ ბევ−რი ვერ ვცნათ ჩვენ მი−სი!
თვი−თონ სიკვ−დი−ლიც მას უ−ებ−როდ აღ−მოგ−ვი−ჩი−ნებს:
დამქ−რა−ლი ცე−ცხლი და ზღვის ღელ−ვა წარ−მოგ−ვიდ−გი−ნებს
მისს ცე−ცხლსა სულ−სა და ზღვა გულ−სა გან−საკ−ვირ−ვე−ლებს!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ეს განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია მაშინ, თუკი თქვენი შვილი თანამშრომლობაზე უარს ამბობს. შეეცადოთ დაიჭიროთ მისი კარგი ქცევები. ბავშვები იმეორებენ იმას, რასაც ექცევა ყურადღება
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
არაგველებიგოდერძი ჩოხელი |
 |
ნიკოლოზ ბარათაშვილის ნეშტსვაჟა–ფშაველა |
 |
ამირანიაკაკი წერეთელი |
 |
ახალი წელიშიო მღვიმელი |
 |
ვერაფერი გამიგია...მურმან ლებანიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ნაჩუქარი ცხენიდიანა ღვალაძე |
 |
ნეტავ მართალი თუა?მარიამ წიკლაური |
 |
მუდამ სევდიან გულზედახალხური |
 |
თოვლის ბაბუაცირა ტურაშვილი |
 |
ჩიტილუარა ჭანტურია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ლარიქს სიბირიკაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
სამურაბე ბალიმანანა ტონია |
 |
სტვენს ბულბულიბესიკი |
 |
ყვარლის მთებსილია ჭავჭავაძე |
|
ჩიტი და ილაშიო მღვიმელი |
